Το Schinkel Pavillon στεγάζει έργα τέχνης του Ελβετού οραματιστή H. R. Giger και του Νοτιοκορεάτη καλλιτέχνη Mire Lee.

Ο κύριος οκταγωνικός χώρος του περιπτέρου έχει μετατραπεί σε δωμάτιο "μήτρας", προσκαλώντας τους επισκέπτες να εξερευνήσουν τα εμβληματικά γλυπτά, τους παλιούς πίνακες και τα σχέδια του εξωγήινου δημιουργού αλληλεπιδρώντας με δυναμικά έργα του Κορεάτη καλλιτέχνη.

Ο H. R. Giger ήταν ζωγράφος, γλύπτης και σχεδιαστής, γνωστός ως ο "πατέρας" του Xenomorph - του τέρατος που εμφανίζεται στην ταινία Alien Η Mire Lee έχει γίνει γνωστή για τα κινητικά γλυπτά και τις σχεδόν αλχημικές εγκαταστάσεις της, και καθώς οι επισκέπτες εξερευνούν αυτούς τους δύο κόσμους, έρχονται αντιμέτωποι με ένα σαγηνευτικό σενάριο.

Η έκθεση όχι μόνο αποκαλύπτει τα εμβληματικά έργα του καλλιτέχνη, αλλά χαρακτηρίζει τον Giger ως έναν ύστερο σουρεαλιστή. Παρουσιάζει το επιδραστικό έργο του, δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να εισέλθουν στο δυστοπικό σύμπαν του μυαλού του.

Συμπληρωματικά, μια συγχώνευση της σεξουαλικότητας, της σωματικότητας και της τεχνολογίας συνδυάζονται στις περίπλοκες διατάξεις του Lee. Τα γλυπτά του από σιλικόνη, PVC, σωλήνες, μηχανές, μεταλλικά υφάσματα και σκυρόδεμα, απεικονίζουν δυσλειτουργικούς οργανισμούς, διαμελισμένα μέρη του σώματος, σαρκώδη άκρα ή έντερα.

Βλέπε επίσης

• Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει ελληνικά γλυπτά και Pikachus
• Οι δύτες μπορούν να επισκεφθούν το υποβρύχιο πάρκο γλυπτών

Το ανησυχητικό συναίσθημα εξαπλώνεται από τα οράματα του Giger με τις γκροτέσκες, μεταλλαγμένες φιγούρες που αντανακλούν τον φόβο του σχετικά με την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών του Ψυχρού Πολέμου και τις παράξενες εξερευνήσεις του για το προγεννητικό τραύμα. Μπαίνοντας στο, Schinkel Pavillon, μπορεί κανείς να βυθιστεί σε ένα ενοχλητικό σύμπαν, όπου παραμορφωμένες σιλουέτες και γλοιώδη πλάσματα μετατρέπουν τον χώρο σε εφιάλτη.

Από το ταβάνι κρέμονται βολβοειδή, πολύποδα πλάσματα, τα οποία τρέφονται με παχύρρευστα υγρά που αντλούνται μέσω σωλήνων με κινητήρα που μοιάζουν με ομφάλιο λώρο και περιστασιακά εκτοξεύονται.

Με σώματα ή όντα σε διάφορες καταστάσεις πληρότητας και κενού, ανάπτυξης και παρακμής, οι Carriers - οι απόγονοι του Lee εκδηλώνουν τις εξερευνήσεις των άκρων, καθώς και το φετίχ της βοραρεοφιλίας - την επιθυμία να απορροφήσει κανείς πλήρως ένα ζωντανό ον ή να καταναλωθεί από αυτό, ή ακόμη και την επιστροφή στη μήτρα της μητέρας.

Το κατώτερο επίπεδο του χώρου αποκαλύπτει μια "δαιμονική και βίαια σέξι ιστορία αγάπης" που οργανώνεται γύρω από έναν διάλογο μεταξύ του necronom (Alien) του Giger (1990) και του νέου animatronic γλυπτού του Lee, endless house (2021).

Ο κόσμος των δύο καλλιτεχνών "είναι φαντασμαγορίες ανθρώπων και μηχανών που σχηματίζουν ένα αδιαχώριστο και διαρκώς μεταβαλλόμενο σύνολο μεταξύ των σταδίων της παρακμής και της ανθεκτικότητας, της λαγνείας και της αποστροφής, της απελπισίας και της δύναμης - εμβληματικό των πολώσεων της δικής μας ύπαρξης".

*Via Designboom