زیست معماری (یا "معماری با زندگی") از مواد طبیعی و محلی در دسترس برای ایجاد ساختمان ها و روش های زندگی در هماهنگی با محیط استفاده می کند. به این ترتیب، فنون نیاکانی مانند استفاده از خاک و کاه، با کمک علم و تجربه بهبود می یابد، شکل های جدیدی به دست می آورد و کم کم جایگاه دیگری را به دست می آورد. آنها دیگر با طبقات اجتماعی کمتر مورد علاقه در ارتباط نیستند تا به عنوان یک رویه هماهنگ با چالش های معاصر، مانند فروپاشی شهرها، بحران اقتصادی و به اصطلاح سندرم کمبود طبیعت، که هزاران نفر را به همراه داشته است تلقی شوند. جستجوی راه‌ها

علاقه به این موضوع در حال افزایش است، زیرا مردم به دنبال سبک زندگی سالم‌تری هستند - از آنچه می‌خورند تا نحوه زندگی‌شان. نمونه ای از این تعداد افراد حاضر در سمپوزیوم آمریکای لاتین در مورد معماری زیستی و پایداری (Silabas) بود که در ماه نوامبر در شهر Nova Friburgo، RJ برگزار شد. حدود چهار هزار نفر در سخنرانی های متخصصان مشهور از جمله یورگ استام، یوهان ون لنگن و خورخه بلانکو شرکت کردند که می توانید مشخصات و مصاحبه های آنها را در زیر بخوانید.

یورگ استام

که سالها با بامبو در آمریکای جنوبی سروکار دارد، یورگ استام آلمانی می گوید که در کلمبیا، جایی که در حال حاضر زندگی می کند، آنجا در حال حاضر قوانینی هستند که شامل آن می شوندلیستی از مواد، به لطف پیشرفت در تحقیقات تکنولوژیکی در این منطقه. در آنجا 80 درصد جمعیت و اجدادشان در خانه هایی با این ساختار در روستا زندگی می کنند یا زندگی می کردند. اما با وجود این، طرد شدن در شهر به دلیل تغییر هویت همچنان بالاست. «بسیاری از مردم سکونت در این نوع اقامتگاه را یک بی اعتباری اجتماعی می دانند. بنابراین، هنگام کار با جوامع، جالب تر است که با کارهایی برای استفاده جمعی شروع کنیم.» او استدلال می کند.

برای او ارزش گسترش استفاده از مواد اولیه در شهرها را دارد زیرا علاوه بر پایداری بیشتر، عایق صوتی عالی و کارآمد برای تصفیه هوا، تضمین آسایش محیطی در ساختمان ها است. در این بیانیه آمده است: «آنچه اکنون گم شده است، و این در مورد برزیل نیز صدق می‌کند، شرکت‌هایی با برندسازی هستند که در کاشت گونه‌های باکیفیت، با تکنیک‌های خوب انتخاب و نگهداری سرمایه‌گذاری می‌کنند تا اعتماد متخصصان و مصرف‌کنندگان را جلب کنند و این جایگزین را از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه کنند.» . یک قدم خوب؟ "ترکیب بامبو در بازار چوب، با درک اهمیت آن."

خورخه بلانکو

برای چندین دهه در این زمینه، معمار آرژانتینی به دلیل کارهایش که بر فقیرترین طبقات جمعیت متمرکز شده است، در سطح بین المللی شناخته شده است. خودش تعریف میکنه . بلانکو می گوید که نویسنده فیلم آموزشی El barro، las manos، la casa، که راهنمای ساخت و ساز طبیعی شد، نگران است.با توجه به درک مفهوم مسکن اجتماعی. «این در مورد مسکن برای فقرا نیست، همانطور که معمولاً مسکن توسط دولت ارائه می شود. ما می‌توانیم به نیازهای سرپناه و بهداشتی به شیوه‌ای حتی بیشتر پاسخ دهیم.» او استدلال می‌کند.

برای او، بسیاری از شرکت ها بر گسترش تجارت خود تمرکز می کنند و جنبه های اساسی را کنار می گذارند. "مواد برای استحکام و نه برای ارتقای سلامت سیاره و ساکنان ساختمان ها تایید شده اند." چگونه آن را تغییر دهیم؟ برای مبارزه با تعصب و کاهش ناآگاهی در مورد مزایای ارائه شده، باید اطلاعاتی در مورد این تکنیک ها افشا شود، آنها را به دست حاکمان رساند. «در آینده، من شهرها را رها می‌بینم زیرا به سادگی ناسالم هستند. ساختمان‌های ما با توجه به سلامتی و مکانی که در آن زندگی می‌کنند، فضا به دست می‌آورند، علی‌رغم تبلیغات گسترده‌ای که در مورد بسیاری از محصولات سمی وجود دارد.»

یوهان ون لنگن

نویسنده کتابچه راهنمای پرفروش do Arquiteto Descalço، خلاصه ای از سال هایی که در آن به عنوان مشاور برای بهبود مقرون به صرفه کار می کرد. مسکن در سازمان های مختلف دولت ها، از جمله سازمان ملل (سازمان ملل)، هلندی می گوید که معماری زیستی بسیار پیشرفت کرده است، اما امکانات آن بسیار بیشتر است.

به گفته او، یک ساختمان می تواند باران و گرمایش خورشیدی را جذب کند. بلکه فیلترهای بیولوژیکیتصفیه پساب، بام سبز، باغات سبزیجات، مهار باد و غیره. علاوه بر صرفه جویی در مصرف آب و برق، باید در بلندمدت استدلال کرد.

یوهان بنیانگذار مرکز مطالعات تیبا است که سیستم‌های تولید زیست‌معماری، پرماکالچر و جنگل‌های کشاورزی را منتشر می‌کند. این سایت که در کوه های ریودوژانیرو قرار دارد، پذیرای دانشجویان و متخصصان از سراسر برزیل برای دوره ها و دوره های کارآموزی است. «امروزه معماری چندین بیان دارد: مدرنیسم، پست مدرنیسم و ​​غیره. اما، در عمق وجود، همه چیز یکسان است، بدون هویت. پیش از این فرهنگ مهم بود و آثار در چین با آثار اندونزی، اروپا، آمریکای لاتین متفاوت بود... به نظر من بازیابی هویت هر قوم ضروری است و معماری زیستی در این کار کمک کرده است.»