برخی ارجاعاتی که ما از خانه پدربزرگ و مادربزرگ خود داریم، مانند صندلی های حصیری هندی، کابینت های چینی، نازک کاری استادانه، رنگ های قوی و کف های گرانیتی ، در حال حرکت از حافظه به واقعیت هستند.

جای تعجب نیست: به دلیل توجه به پایداری و جستجو برای طراحی انسانی تر ، وینتیج سبک نه تنها در مدرن ترین پروژه های معماری، بلکه در بین تولیدکنندگان نیز مطرح شده است.

تقاضای زیاد باعث شد تا صنعت خود را تطبیق دهد و شروع به تولید مبلمان، لوازم خانگی و حتی پرداخت های جدید با "قدیمی" کند. طراحی.

معمار و برنامه ریز شهری جولیان کامپلو، از Criare Campinas ، توضیح می دهد که مانند مد و دیگر عبارات هنری، روند معماری و طراحی نیز چرخه ای است. آنچه در آغاز قرن گذشته موفقیت آمیز بود ممکن است برای دهه ها از کار بیفتد و در دوره ای دیگر به ذائقه مردم بازگردد.

«با گذشت زمان، زمینه های اجتماعی تغییر می کند و ما نیز تغییر می کنیم. پس از سبک مینیمالیستی ، تقاضا برای طراحی انسانی تر وجود دارد که برعکس به دنبال کمال نیست. او برای چیزهای ناقص ارزش قائل است، زیرا خاطرات عاطفی را نجات می دهد.

معمار و شهرساز رافائلا کوستا می گوید که طراحان و معماران به دنبال ارجاعات سکولار هستند، حتی از دوره استعمار .

«Aکاه هندی، ماده ای که از قبل از امپراتوری در برزیل استفاده می شد، یک ماده کلاسیک است که در پروژه هایی که ما در حال توسعه آن هستیم، نه تنها در صندلی های سنتی، بلکه در نازک کاری و لوازم جانبی نیز با قدرت زیادی بازگشته است.» 4> خصوصی: روندهای دهه 90 که نوستالژی خالص هستند (و ما آنها را می خواهیم برگردند)

از بژ تا رنگ های قوی

به اصطلاح "خانه های مجله"، با طراحی تمیز، خطوط مستقیم و رنگ های خنثی ، فضای بیشتری را از دست می دهند. رنگارنگ و با اشکال استادانه. جولیان و رافائلا می گویند که رنگ های قوی دهه های 1960 و 1970 نه تنها در لوازم جانبی، بلکه در مبلمان نیز دیده می شود.

«در نازک کاری، رنگ های پرنور در قاب بندی شده ارائه می شود. او می گوید: از سبک پرووانسال ، در استفاده از رنگ های جلیقه و رنگ های زنده، متضاد با خطوط مستقیم و رنگ های خنثی سبک مینیمالیستی.

عزیز لحظه

گرانیلیت یک مورد خاص است. این ماده که در دهه 1940 به عنوان جایگزین ارزان‌تری برای سنگ مرمر رایج شد، نه تنها در کف‌ها، بلکه در میزها و میزها نیز محبوبیت پیدا کرده است.

«گرانیلیت بار دیگر با فناوری مدرن‌تری تولید می‌شود که امکان گسترش آن را فراهم می‌کند. کاربرد و، بنابراین، شده است در حال سقوط استبا تشکر از برزیلی‌ها»، رافائلا معتقد است.

وقتی نوبت به اتمام می‌رسد، غیرممکن است که کاشی‌های رنگارنگ، در اشکال هندسی و کاشی‌های هیدرولیک را به خاطر بسپارید.

«این به شما امکان می‌دهد. برای بازسازی فضایی با استفاده مجدد از موادی که قبلاً نصب شده است و همانطور که بسیاری از برندها به تولید این نوع پوشش بازگشته اند، حتی می توان این محیط ها را بدون از دست دادن هویت خود گسترش داد. این معمار می گوید: این امر استفاده از این عناصر را در بسیاری از پروژه های معاصر افزایش داد.

همه چیز استفاده می شود

پایداری متحد قدرتمند معماری در انتخاب سبک وینتیج است.

«در زمانی که نگرانی های زیست محیطی در همه بخش ها وجود دارد، استفاده مجدد از مبلمان، کف و پوشش ها دلیل دیگری برای پایبندی به روندهایی شده است که دهه های گذشته را مشخص کرده اند. .

این ردپای معماری معاصر است: استفاده از روندهای فعلی با برخی عناصر قدیمی برای ایجاد فضاهای دنج و شخصی شده، رافائلا خلاصه می کند.