Ev îcada domdar a mezin ji Brezîlî ye, niştecîhê Minas Gerais, bi navê Alfredo Moser. Piştî ku di sala 2002-an de di serdemek reşkirinê re derbas bû, mekanîka ku li Uberaba dijiya, dest pê kir li ser çareseriyên ku di rewşên awarte de enerjiyê hilberîne difikire. Alfredo ji bo malpera BBC bi bîr tîne: "Tenê cihên ku xwedî hêz bûn kargeh bûn, ne malên mirovan". Ji bo vê yekê, wî ji şûşeyek av û du kevçîyên klorê pê ve tiştek bi kar neaniye. Îcad bi vî awayî dixebite: ji bo ku ava şûşê nemîne, du kelûpelên klorê zêde bikin. Av çiqas paqijtir be, baştir e. Şûşeyan têxin qulikê ku bi banî ve tê hevûdu, bi benîştê rezînê re ji bo ku di dema baranê de rê li ber rijandinê bigire. Vekişîna tîrêja rojê di şûşeyê de dibe sedem ku şûşeya avê ronahiyê çêbike. Ji bo encamên herî baş, qapaxê bi kaseta reş veşêrin.

Di van du salên borî de, ramana mekanîka Brezîlyayê gihîşt deverên cihêreng ên cîhanê û ronahiyê bi qasî mîlyonek xanî anî. "Yek ku ez nas dikim ampûlên ronahiyê li mala xwe danîn û di nav mehekê de têra pere berhev kir ku ji bo zaroka xwe ya nûbûyî bikire. Ma hûn dikarin xeyal bikin?" Moser radigihîne. Agahiyên îcadê li ser malpera BBC û li jêr vîdyoyek bi gav bi gav ji bo çêkirina ronahiya şûşê bibînin.