Η βιο-αρχιτεκτονική (ή "αρχιτεκτονική με τη ζωή") ευνοεί τα φυσικά και τοπικά διαθέσιμα υλικά για τη δημιουργία κτιρίων και τρόπων ζωής σε αρμονία με το περιβάλλον. Με αυτόν τον τρόπο, οι προγονικές τεχνικές, όπως αυτές που χρησιμοποιούν χώμα και άχυρο, βελτιώνονται με τη βοήθεια της επιστήμης και της εμπειρίας, αποκτούν νέες μορφές και, σιγά-σιγά, κατακτούν μια νέα θέση. Δεν συνδέονται πλέον με τηνλιγότερο ευνοημένων κοινωνικών ομάδων να θεωρηθεί ως μια πρακτική που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προκλήσεις, όπως η κατάρρευση των πόλεων, η οικονομική κρίση και το λεγόμενο σύνδρομο της αφθαρσίας της φύσης, το οποίο έχει οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους να αναζητήσουν εναλλακτικούς δρόμους.

Το ενδιαφέρον για το θέμα αυξάνεται, καθώς οι άνθρωποι επιδιώκουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής - συμπεριλαμβανομένων των πάντων, από το τι τρώνε μέχρι το πώς ζουν. Ένα παράδειγμα αυτού ήταν ο αριθμός των ανθρώπων που παρακολούθησαν το Συμπόσιο Βιοαρχιτεκτονικής και Αειφορίας της Λατινικής Αμερικής (Silabas), το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο στην πόλη Nova Friburgo, RJ. Περίπου τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι παρακολούθησαν τις διαλέξειςκαταξιωμένων επαγγελματιών, μεταξύ των οποίων οι Jorg Stamm, Johan van Lengen και Jorge Belanko, τα προφίλ και τις συνεντεύξεις των οποίων μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.

Jorg Stamm

Ο Jorg Stamm, ένας Γερμανός που εργάζεται με το μπαμπού εδώ και πολλά χρόνια στη Νότια Αμερική, λέει ότι στην Κολομβία, όπου ζει σήμερα, υπάρχουν ήδη κανονισμοί που περιλαμβάνουν το μπαμπού στον κατάλογο των υλικών, χάρη στην πρόοδο της τεχνολογικής έρευνας στον τομέα. Το 80% του πληθυσμού εκεί και οι πρόγονοί τους ζουν ή ζούσαν στην ύπαιθρο σε σπίτια με αυτή τη δομή. Αλλά παρ' όλα αυτά, η απόρριψη στην πόλη εξακολουθεί να είναι μεγάλη λόγω της αλλαγήςΠολλοί άνθρωποι θεωρούν κοινωνική ντροπή να ζουν σε μια κατοικία αυτού του τύπου, γι' αυτό, όταν συνεργάζεσαι με κοινότητες, είναι πιο ενδιαφέρον να εργάζεσαι για συλλογική χρήση", υποστηρίζει.

Για τον ίδιο, αξίζει να επεκταθεί η χρήση της πρώτης ύλης στις πόλεις, διότι, εκτός του ότι είναι πιο βιώσιμη, προσφέρει εξαιρετική ηχομόνωση και φιλτράρει αποτελεσματικά τον αέρα, εξασφαλίζοντας περιβαλλοντική άνεση στα κτίρια.διατήρηση για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των επαγγελματιών και των καταναλωτών και να καταστήσουμε αυτή την εναλλακτική λύση οικονομικά βιώσιμη", λέει. Ένα καλό βήμα; "Η ενσωμάτωση του μπαμπού στην αγορά ξυλείας, αναγνωρίζοντας τη σημασία του".

Jorge Belanko

Εδώ και δεκαετίες στον τομέα του, ο Αργεντινός αρχιτέκτονας έχει γίνει διεθνώς γνωστός για το έργο του που επικεντρώνεται στις πιο ταπεινές τάξεις του πληθυσμού, όπως ο ίδιος το ορίζει. Συγγραφέας του διδακτικού βίντεο El barro, las manos, la casa , το οποίο έγινε οδηγός για τη φυσική δόμηση, ο Belanko λέει ότι είναι ανήσυχος για την κατανόηση της έννοιας της κοινωνικής κατοικίας.Μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες στέγασης και υγείας με ακόμη μεγαλύτερο τρόπο", υποστηρίζει.

Για τον ίδιο, πολλές εταιρείες επικεντρώνονται στην επέκταση των δραστηριοτήτων τους και αφήνουν στην άκρη θεμελιώδεις πτυχές: "Τα υλικά εγκρίνονται για την αντοχή τους και όχι για την προώθηση της υγείας του πλανήτη και των κατοίκων των κτιρίων".Στο μέλλον, βλέπω τις πόλεις να εγκαταλείπονται επειδή είναι απλώς ανθυγιεινές. Τα κτίριά μας θα κερδίσουν έδαφος καθώς οι άνθρωποι θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται για την υγεία τους και τον τόπο όπου ζουν, παρά την τεράστια δημοσιότητα γύρω από τόσα πολλά τοξικά προϊόντα".

Johan van Lengen

Συγγραφέας του μπεστ-σέλερ Barefoot Architect's Handbook , μια σύνθεση των ετών που εργάστηκε ως σύμβουλος για τη βελτίωση της λαϊκής κατοικίας σε διάφορους κυβερνητικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), ο Ολλανδός λέει ότι η βιο-αρχιτεκτονική έχει προχωρήσει πολύ, αλλά οι δυνατότητες είναι πολύ μεγαλύτερες.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα κτίριο μπορεί να διαθέτει συλλογή βρόχινου νερού και ηλιακή θέρμανση, αλλά και βιολογικά φίλτρα για την επεξεργασία των λυμάτων, πράσινες στέγες, λαχανόκηπους, χρήση αιολικής ενέργειας κ.ά. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα, πέρα από την εξοικονόμηση νερού και φωτός.

Ο Johan είναι ο ιδρυτής του Κέντρου Μελέτης Tibá, το οποίο διαδίδει τη βιο-αρχιτεκτονική, την περμακουλτούρα και τα συστήματα παραγωγής αγρο-δασοκομίας. Το κέντρο βρίσκεται στα βουνά του Ρίο ντε Τζανέιρο και δέχεται φοιτητές και επαγγελματίες από όλη τη Βραζιλία για μαθήματα και πρακτική άσκηση.Τα έργα στην Κίνα ήταν διαφορετικά από εκείνα στην Ινδονησία, την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική... Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να ανακτήσουμε την ταυτότητα κάθε λαού, και η βιο-αρχιτεκτονική βοήθησε σε αυτό το έργο", λέει.