علیرغم تمایل عمیق معماران برای خلق شاهکاری که برای نسل‌های بعدی باقی خواهد ماند، واقعیت این است که به طور کلی، مقصد نهایی اکثر ساختمان‌ها یکسان است. تخریب در این زمینه، این سوال باقی می ماند: این همه زباله کجا می رود؟

مانند اکثر مواد غیر قابل بازیافت، آوارها به محل های دفن بهداشتی ختم می شوند و چون نیاز به اشغال فضاهای بزرگ دارند از زمین برای ایجاد این دفن زباله ها، منابع در نهایت کمیاب می شوند. بنابراین، ما باید به فکر جایگزین باشیم. طبق مطالعه دانشگاه کاردیف، سالانه تنها در بریتانیا بین 70 تا 105 میلیون تن زباله از ساختمان‌های تخریب شده ایجاد می‌شود که تنها 20 درصد از این زباله‌ها زیست تخریب‌پذیر هستند. در برزیل، این رقم نیز ترسناک است: سالانه 100 میلیون تن قلوه سنگ دور ریخته می شود.

در زیر پنج ماده زیست تخریب پذیر آمده است که می تواند به کاهش این تعداد و تغییر صنعت ساخت و ساز کمک کند!

چوب پنبه

چوب پنبه ماده ای است منشاء گیاهی ، سبک و با قدرت عایق زیاد. استخراج آن به درخت آسیبی نمی رساند - که پوست آن پس از 10 سال بازسازی می شود - و طبیعتاً یک ماده تجدید پذیر و قابل بازیافت است. برخی از خواص چوب پنبه آن را بسیار جذاب می کند، مانند ضد حریق طبیعی، عایق صوتی و حرارتی و همچنین ضد آب بودن.می توان آن را در داخل و خارج از خانه اعمال کرد.

BAMBOO

شاید یکی از بزرگترین روندهای معماری اخیر، بامبو بوده است به دلیل زیبایی زیبایی مواد و همچنین به دلیل اعتبار پایدار آن در انواع مختلف پروژه ها استفاده می شود. بامبو می تواند به طور متوسط ​​1 متر در روز رشد کند، پس از برداشت دوباره جوانه می زند و سه برابر فولاد قوی تر است. در کالج امپریال لندن، Finite یک ترکیب قابل مقایسه با بتن است که به جای ماسه سفید که معمولاً در ساخت و ساز استفاده می شود، از ماسه صحرا استفاده می کند. علاوه بر راه حلی برای جلوگیری از بحران پایدار احتمالی با کمبود ماسه سفید، Finete می تواند چندین بار بازیافت و استفاده مجدد شود ، مصرف مواد را کاهش می دهد.

لینولئوم

این پوشش از آنچه به نظر می رسد پایدارتر است! بر خلاف وینیل - ماده ای که اغلب با آن اشتباه گرفته می شود - مشمع کف اتاق به طور کامل از مواد طبیعی ساخته شده است، که منجر به انتخابی می شود که هم زیست تخریب پذیر است و هم قابل سوزاندن است و آن را به منبع انرژی نسبتاً تمیز تبدیل می کند.<5

بیوپلاستیک

کاهش مصرف پلاستیک ضروری است. تجمع این ماده در اقیانوس ها و رودخانه ها به شدت نگران کننده است. بیوپلاستیک ها ثابت شده اندجایگزین زیرا تجزیه آن آسانتر اتفاق می افتد و همچنین زیست توده تولید می کند. یکی از مواد اصلی در ترکیب آن یک چسب مبتنی بر سویا است که به کاهش انتشار دی اکسید کربن کمک می کند. علیرغم اینکه هنوز فقط برای بسته بندی یکبار مصرف استفاده می شود، این ماده پتانسیل استفاده در ساخت و ساز را نیز دارد.