تولید صنایع دستی برزیلی بسیار فراتر از عملکرد درمانی ساخت زیور آلات برای تزئین خانه ها است. صنایع دستی که در چندین ایالت انجام می شود نقش مهم حفظ سنت مردمانی که کشور ما را تشکیل می دهند، دارد.

وقتی یک کالای دست ساز را در سفر خریداری می کنید، نه تنها از یک صنعتگر حمایت می کنید، بلکه این امکان را فراهم می کنید که آن شکل از بیان همچنان وجود داشته باشد و توسط افراد بیشتری شناخته شود.

آیا تا به حال در مورد منشا اشیاء تزئینی در خانه خود فکر کرده اید؟ درست مانند آثار هنری که در موزه‌ها و کتاب‌های کلاسیک به نمایش گذاشته می‌شود، صنایع دستی نیز متاثر از رویدادهای تاریخی و فرهنگی یک دوره است.

در زیر، با منشا 7 ظروف و اشیاء تزئینی آشنا شوید از صنایع دستی برزیلی!

گلدان سفالی

در کنار رودخانه سانتا ماریا، در ویتوریا (ES)، دستان صنعتگران اهل اسپریتو سانتو نمادی از شهر را شکل می دهند: ظروف سفالی پخته شده. این صنعت که منشأ بومی دارد، بیش از چهار قرن است که انجام می شود. این داستان با Associação das Paneleiras de Goiabeiras ادامه می یابد - مکانی برای بازدید، تولید و فروش آثار ساخته شده با استفاده از این تکنیک. البته تابه‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، زیرا آنها ظروف اصلی برای تهیه سنتی موککا کاپیکسابا هستند. در این فضا کارگاه هایی برای کسانی که می خواهند کارگاهی راه اندازی کنند وجود دارددسته

عروسک خوش شانس

طول آنها کمی بیش از یک سانتی متر است، اما زندگی صنعتگر نیلزا بزرا را تغییر دادند. برای بیش از 40 سال، او عروسک های پارچه ای کوچک را در شهرداری Gravatá (PE)، کمی بیش از 80 کیلومتر از Recife تولید می کند. در پایتخت پرنامبوکو، عروسک‌های خوش شانس به اندازه چتر رنگارنگ و کیک‌های رول ظاهر هستند.

این ایده زمانی مطرح شد که نیلزا از نظر مالی دوران سختی را در زندگی خود سپری می کرد. او با تکه های کوچک پارچه، عروسک هایی با چشم و دهان گلدوزی شده می دوخت، با این نیت که برای کسانی که آنها را دریافت می کنند شانس و محافظت به ارمغان آورد.

جوجه های پورتو دو گالیناس

پس از رسیدن به پورتو دو گالینها (PE)، با تعدادی از آنها روبرو خواهید شد: در مغازه ها و خیابان ها، جوجه های دست ساز نماد هنر این منطقه بهشتی است. منشأ نام این مکان به اندازه رنگ صنایع دستی خوشحال نیست: در سال 1850 سیاهان برده شده با کشتی به پرنامبوکو که در میان جعبه های مرغ دریایی پنهان شده بودند آورده شدند.

در آن زمان، تجارت برده در برزیل ممنوع بود، بنابراین قاچاقچیان در سراسر دهکده فریاد می زدند "مرغ جدیدی در بندر وجود دارد"، به عنوان رمز ورود برده ها. نام «پورتو دو گالینهاس» از اینجاست که خوشبختانه امروزه تنها به حجم عظیمی از صنایع دستی مربوط می شود.ادای احترام به حیوانی که در آنجا فروخته می شود.

Saapstone

Aleijadinho یکی از شناخته شده ترین هنرمندان برزیلی است، بالاخره او کسی بود که چندین مجسمه از کلیساهای شهرهای تاریخی در Minas را با سنگ صابون حک کرد. گرایس . نوع سنگ در رنگ های زیادی یافت می شود و نام خود را از بافت لغزنده آن گرفته است. در اورو پرتو (MG)، در بیش از 50 غرفه در Feirinha de Pedra Sabão که هر روز در مقابل کلیسای سائو فرانسیسکو د آسیس برپا می شود، وسایل تزئینی خانه وجود دارد.

علف طلایی

فروش صنایع دستی با چمن طلایی یکی از اصلی ترین فعالیت های اقتصادی در دهکده مومبوکا، در قلب Jalapão (TO) است. کیلومبولاها و مردم بومی که در این منطقه زندگی می کردند دانش هنری خود را در مورد نحوه دوختن الیاف چمن طلایی درخشان سرادو با ابریشم بوریتی به فرزندان خود منتقل کردند. تا به امروز ظروف زیبایی در جامعه با چمن تولید می شود مانند سبد، گلدان و سینی.

سرامیک ماراجوارا

تاریخچه سرامیک ماراجوارا از استعمار پرتغال در برزیل قدیمی تر است. قبل از اینکه اروپایی ها به اینجا برسند، مردم بومی قبلاً در جزیره ماراخو (PA) خاک رس را قالب زده و نقاشی می کردند تا کاسه ها و گلدان ها را تشکیل دهند. این آثار هنری از قدیمی ترین آثار باستان شناسان در قاره آمریکا هستند. هنگام سفر به پایتخت بلم، از آن لذت ببریدبرای بازدید از مجموعه هنر ماراجوآرا در موزه پارانسه امیلیو گوئلدی. اگر می خواهید بخشی از این تاریخ را با خود به خانه ببرید، به بازار Ver-o-Peso بروید، جایی که قطعات مختلف تولید شده در Marajó به فروش می رسد.

Pêssankas

در جنوب برزیل، رسم رنگ آمیزی تخم مرغ با دست با نمادها در دو شهر وجود دارد: Curitiba (PR) و Pomerode (SC). در پایتخت پارانا، این نوع هنر به نام pêssanka توسط مهاجران لهستانی و اوکراینی آورده شد تا علاوه بر جلب سلامت و شادی، محیط ها را تزئین کند. Memorial da Imigração Polonesa و Memorial Ucraniano ، هر دو در کوریتیبا، مجموعه‌ای با پیسانکاها و فروشگاه‌های سوغاتی دارند.

فعالیت در سرزمین های برزیل ادامه یافت: در Pomerode (SC) ، Osterfest سالانه به مدت 150 سال برگزار می شود، رویدادی که عید پاک را جشن می گیرد و سنت رنگ کردن تخم مرغ از مهاجران آلمانی به ارث رسیده است. برای سازماندهی مهمانی، ساکنان پومرود پوسته های تخم مرغ را جمع می کنند و تزئین می کنند تا آنها را به درخت آویزان کنند که Osterbaum نامیده می شود.

و مردم پومرود این هنر را بسیار جدی می گیرند: در سال 2020، آنها بیش از 100000 تخم مرغ طبیعی را برای Osterfest نقاشی کردند. حتی یک رأی عمومی برای تعریف بهترین نقاشی از میان تخم مرغ های سرامیکی بزرگی که توسط هنرمندان محلی تزئین شده است وجود دارد.

با موفقیت مشترک شدید!

خبرنامه های ما را صبح از دوشنبه تا جمعه دریافت خواهید کرد.