Sino ang hindi nakakaalam sa sikat na sculpture ni Lorenzo Quinn na yumanig sa Instagram noong 2017? Bumalik sa Venice, ang artist ay lumikha ng isang monumental na gawa para sa 2019 Art Biennale, na nangangako na uulitin ang tagumpay sa social media.

Ang kanyang pinakabagong gawa ay pinamagatang ' Building Bridges ', at magiging bukas sa publiko sa ika-10 ng Mayo. Ang bagong iskultura na ito ay binubuo ng anim na pares ng mga kamay , na magkakasama sa pasukan sa Arsenal ng Venice. Sa bawat pares na kumakatawan sa isa sa anim na pangkalahatang mahahalagang halaga - pagkakaibigan, karunungan, tulong, pananampalataya, pag-asa at pagmamahal -, ang konsepto sa likod ng proyekto ay naglalayong simbolo ng mga tao na nagtagumpay sa kanilang mga pagkakaiba upang bumuo ng isang mas mahusay na mundo magkasama.

Ang pag-install, na 20 metro ang lapad at 15 metro ang taas, ay kahawig ng mga sikat na tulay na nagpapakilala sa lungsod. Nagkomento ang artista: “Ang Venice ay isang world heritage city at ang lugar ng mga tulay. Ito ang perpektong espasyo para ipalaganap ang mensahe ng pagkakaisa at kapayapaan sa daigdig, upang mas marami sa atin sa buong mundo ang bumuo ng mga tulay sa isa't isa sa halip na mga pader at mga hadlang."

Ang unang pares ng mga kamay ay sumasagisag sa paniwala ng pagkakaibigan at nagpapakita ng dalawang palad na magiliw na hinawakan, ngunit ang kanilang koneksyon ay matatag, ay bumubuo ng isang simetriko na imahe - nagpapahayag ng isang estado ng pagtitiwala at suporta. Ang halaga ng karunungan ay inihahatid gamit ang isang matanda at isang batang kamay, na nagbubunga ng ideyana ang kaalaman ay ipinapasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon. Ang tulong ay ipinapakita ng dalawang magkaugnay na kamay, na sumasagisag sa empatiya at pag-unawa sa isang estado ng pisikal, emosyonal at moral na suporta, na bumubuo ng pangmatagalang relasyon.

Ang konsepto ng pananampalataya ay ipinapakita bilang ang pag-unawa sa isang maliit na kamay paghawak sa mga daliri ng magulang sa bulag na pananampalataya, at ito ay isang paalala ng responsibilidad na alagaan ang ating mga nakababatang henerasyon upang lumago ang kumpiyansa, pagpapahalaga sa sarili at pagiging maaasahan. Samantala, ang pag-asa ay ipinapakita bilang ang paunang pagdugtong ng magkadugtong na mga daliri, na kumakatawan sa optimismo para sa hinaharap. At sa wakas, ang pag-ibig ay ipinahayag sa pamamagitan ng mahigpit na pagkakapit ng mga daliri, na nagmumungkahi ng tindi ng marubdob na debosyon; ang pisikal na pagpapakita ng isang estado ng pagkatao na mahalaga sa ating lahat.