2>Nid oedd gan ei gŵr, y gyrrwr tacsi Marco Antonio da Cunha, lawer o ffydd ynddi. Dim ond wedi iddo gyrraedd adref a dod o hyd i Silvia gyda gordd yn ei llaw, yn gwneud twll yn y wal, y sylweddolodd fod ei wraig o ddifrif: roedd yn bryd rhoi cynlluniau ar bapur. Fe argyhoeddodd y ferch i gadw'r teclyn, gan ei hatgoffa o'r angen i alw gweithiwr proffesiynol i adnabod y trawstiau a'r colofnau y dylid eu cynnal. Cafodd yr agwedd effaith, a daeth yr ardal lle'r arferid lleoli golchdy a stiwdio'r preswylydd yn fan hamdden a chymdeithasol i'r cwpl, eu dau blentyn, Caio a Nicolas (yn y llun, gyda'u mam), a'u ci Chica . ”Es i'r storfa deunyddiau adeiladu a gofyn am gordd - edrychodd y gwerthwr arnaf, mewn penbleth. Dewisais y trymaf y gallwn ei godi, rwy'n meddwl ei fod tua 5 kg. Pan ddechreuais i rwygo'r wal i lawr, roeddwn i'n teimlo'n hapusach gyda phob darn o waith maen a ddisgynnodd i'r llawr. Mae'n deimlad rhyddhaol! Roedd fy ngŵr a minnau eisoes yn gwybod y byddem yn gweithio yn y gornel honno, nid oeddem wedi diffinio pryd y byddai. Y cyfan wnes i oedd cymryd y cam cyntaf. Neu'r gordd gyntaf yn taro!”, meddai Silvia. Ac nid yw'r newid yn gyfyngedig i'r tŷ - penderfynodd y cyhoeddwr gymryd seibiant o'r proffesiwn ac mae bellach yn ymroi i'r cwrs dylunio mewnol. Hyd yn oed heb gordd, mae hi'n barod am drawsnewidiadau newydd> Prisiaua arolygwyd rhwng Mawrth 31 ac Ebrill 4, 2014, yn amodol ar newid.