Μόνο οι καλές αναμνήσεις μιας ζωής διαπερνούν το περιβάλλοντα της έδρας του παρόντος αγρόκτημα στο Orlândia , στην ύπαιθρο της Σάο Πάολο Χτίστηκε το 1894 για να στεγάσει την προγιαγιά των σημερινών ιδιοκτητών και παραμένει στην οικογένεια μέχρι σήμερα.

Στις αναμνήσεις των ιδιοκτητών, δύο αδελφών που επισκέπτονται το μέρος από μικρές, υπάρχουν πολλά παιχνίδια με τα ξαδέλφια τους, ηλιόλουστες μέρες δίπλα στην πισίνα, ελευθερία για τρέξιμο και αμέτρητες βόλτες με άλογα κατά τη διάρκεια των διακοπών. "Ήταν πάντα το σημείο συνάντησης της οικογένειας Περάσαμε - και συνεχίζουμε να περνάμε - υπέροχες στιγμές εδώ", λέει μία από τις κληρονόμους.

Αυτός ο μεγάλος συναισθηματικός δεσμός, σε συνδυασμό με τη συνεχή χρήση των εγκαταστάσεων για αναψυχή, σήμαινε ότι οι διαδοχικές γενιές φρόντιζαν για τη συντήρηση του αγροκτήματος - παραγωγική μέχρι σήμερα - με την πάροδο του χρόνου.

Διαβάστε περισσότερα: Εξοχική κατοικία εμφανίζει αντίκες των κατοίκων στη διακόσμηση

Εκτός από μεταρρυθμίσεις προστέθηκαν κάποιες βελτιώσεις στο κεντρικό κτίριο, το οποίο τη δεκαετία του 1920 απέκτησε ένα πισίνα στον τομέα της γη ακριβώς δίπλα στο σπίτι, και ένα βεράντα στην μπροστινή πρόσοψη τη δεκαετία του 1940.

A κουζίνα επίσης αυξήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ανακαίνισης που ανέθεσαν οι γονείς των σημερινών ιδιοκτητών γύρω στο 1980, όταν μερικά δωμάτια έχουν γίνει σουίτες .

Ήδη επικεφαλής του αγροκτήματος, το 2011, το δίδυμο αναζήτησε την αρχιτέκτονες Gabriel Figueiredo e Newton Campos για μια νέα παρέμβαση.

Αυτή τη φορά, ωστόσο, εκτός από τις απαραίτητες ενημερώσεις του ηλεκτρικές εγκαταστάσεις , υδραυλικό και τον εκσυγχρονισμό ορισμένων αντικειμένων, οι ιδιοκτήτες ήθελαν το σπίτι να επιστρέψει στην αρχική του εμφάνιση, να αναπαράγει όσο το δυνατόν περισσότερο την εικόνα που γνώριζαν στα παιδικά τους χρόνια.

"A εργασία ήταν ένα σπουδαίο έργο της αποκατάσταση Εξετάσαμε κάθε λεπτομέρεια, από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την επένδυση μέχρι τα κουφώματα και τα έπιπλα. Προσπαθήσαμε να επιστρέψουμε στο πρόσοψη την αρχική του διαμόρφωση, τόσο οπτικά όσο και στη χρήση", θυμάται ο Gabriel.

Για την προσπάθεια αυτή, ενεργοποιήθηκαν τα εξής ξυλουργοί τοπική, ικανή να ανακτήσει τα παλιά κομμάτια της ξύλο και να αντικαταστήσει εκείνα που ήταν σε κακή κατάσταση με αληθινά αντίγραφα.

Επιπλέον, μια οικογένεια έμπειρη σε αυτού του είδους τις εργασίες, αυτή του αρχιμάστορα, έζησε εκεί δύο χρόνια, με αποκλειστική αφοσίωση.

Η ιδιοτροπία άξιζε τον κόπο: "Μπορούμε να ξαναδούμε το τοπίο των παιδικών μας χρόνων, με τα ροζ πρόσοψη και το πράσινα παράθυρα Και τώρα, προσαρμοσμένο για τις νέες γενιές", λέει μια από τις ιδιοκτήτριες, ανυπομονώντας να απολαύσουν και τα εγγόνια της καλές εμπειρίες σε αυτό το αγροτικό περιβάλλον.