Tanging ang magagandang alaala ng isang buhay ay tumatagos sa mga kapaligiran ng punong-tanggapan ng sakahan na ito sa Orlândia , kanayunan ng São Paul . Itinayo noong 1894 upang tirahan ang lola sa tuhod ng mga kasalukuyang may-ari, nananatili ito sa pamilya hanggang ngayon.

Sa alaala ng mga may-ari, dalawang magkapatid na babae na madalas pumunta sa lugar mula pa noong sila ay maliit, doon ay maraming laro kasama ang kanilang mga pinsan, araw ng araw sa tabi ng pool, kalayaan sa pagtakbo at walang katapusang pagsakay sa kabayo sa bakasyon. “Ito ang palaging tagpuan ng pamilya . We had – and continue to have – beautiful moments here”, sabi ng isa sa mga heiresses.

Itong mahusay na affective bond, kasama ang patuloy na paggamit ng mga pasilidad para sa paglilibang, ay nag-ingat sa sunud-sunod na henerasyon ng pagpapanatili ng sakahan – produktibo hanggang ngayon – sa paglipas ng panahon.

Magbasa pa: Ang country house ay nagpapakita ng mga lumang piraso ng residente sa dekorasyon

Bilang karagdagan sa renovations , ilang mga pagpapahusay ang idinagdag sa pangunahing gusali, na noong 1920s ay nakakuha ng swimming pool sa lugar ng land sa tabi mismo ng bahay, at isang terrace sa harapang harapan noong 1940s.

Ang kusina ay lumago din sa panahon ng pagsasaayos na inatasan ng mga magulang ng mga kasalukuyang may-ari noong mga 1980, noong mayroon pang kuwarto ang ginawang mga suite .

Nangangasiwa na sa bukid, noong 2011, hinanap ng duo out mga arkitekto GabrielFigueiredo at Newton Campos para sa isang bagong interbensyon.

Gayunpaman, sa pagkakataong ito, bilang karagdagan sa mga kinakailangang update ng electrical , hydraulic at ang modernisasyon ng ilang mga bagay, nais ng mga may-ari na bumalik ang bahay sa orihinal nitong hitsura, upang gayahin hangga't maaari ang imaheng kilala sa pagkabata.

“Ang gawa ay isang mahusay na gawaing pagpapanumbalik : binigyan namin ng pansin ang bawat detalye; mga materyales na ginagamit upang takpan ang mga frame ng bintana at kasangkapan. Sinikap naming ibalik ang facade sa paunang pagsasaayos nito, parehong nakikita at ginagamit", paggunita ni Gabriel.

Para sa pagsisikap na ito, mga lokal na karpintero , may kakayahang ng bawiin ang mga lumang piraso ng kahoy at palitan ang mga nasa mahihirap na kondisyon ng mga tapat na kopya.

Bukod pa rito, ang isang pamilyang nakaranas sa ganitong uri ng trabaho, ang sa master builder, ay gumugol ng dalawang taon nakatira sa lugar, na may eksklusibong dedikasyon.

Sulit ang kapritso: “Makikita nating muli ang tanawin ng ating pagkabata, na may pink na facade at ang mga berdeng bintana . At, ngayon, iniangkop para sa mga bagong henerasyon”, sabi ng isa sa mga may-ari, na sabik na ma-enjoy din ng kanyang mga apo ang magagandang karanasan sa kapaligirang ito sa kanayunan.