Το έδαφος είναι μια πλαγιά που, από άκρη σε άκρη, παρουσιάζει μια υψομετρική διαφορά όχι μικρότερη από 20 μ. "Αυτή η κατάσταση έλυσε πολύ καλά το ζήτημα της ιδιωτικότητας", λέει η Mariana Viégas, αρχιτέκτονας από το Σάο Πάολο που σχεδίασε το έργο 300 τ.μ.της κατασκευής: μια τεράστια ράχη από cumaru που χρησιμοποιεί τους κορμούς του ξύλου στη μέγιστη έκτασή της, 7 μέτρα.

"Η επιλογή της προκατασκευασμένης ξύλινης κατασκευής προηγήθηκε του έργου. Είχαμε να λύσουμε μια δύσκολη τοπογραφία και περιβάλλοντα όπου η οικογένεια επιθυμούσε να είναι διακριτική, απολαμβάνοντας παράλληλα τη θέα", λέει η Mariana Viégas. "Ως εκ τούτου, συγκεντρώσαμε τους χώρους διαβίωσης στο χαμηλό και επιφυλακτικό τμήμα του οικοπέδου", περιγράφει. Συνδέονται με τον διάδρομο εισόδου, που βρίσκεται στο υψηλότερο τμήμα του οικοπέδου,Με την προϋπόθεση της χρήσης του ξύλου, οι άλλες σχεδιαστικές λύσεις - όπως η οριζόντια κυκλοφορία του νερού και η δημιουργία ενός ενιαίου περάσματος για όλα τα ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήματα - διατηρούν τη δομή σε ένα πολύ ανοιχτό και ρευστό περιβάλλον, όλα αναπτύχθηκαν από το πλέγμα που σχεδίασε ο μηχανικός Hélio Olga, από την Ita Construtora.Από μασίφ ξύλο, οι κορμοί καθόρισαν το πλάτος και το μήκος του σπιτιού της τετραμελούς οικογένειας. "Είναι το όνειρο μιας ζωής", συνοψίζει ο ιδιοκτήτης.