Eskualdeko harriz eta egurrez egindako Tiradenteseko kabina
Duela zortzi urte, asteburuko bidaia batean, Ricardo Hachiya eta Luiza Fernandes arkitektoek Tiradentesen sorta bizi izan zuten. «Ikaragarria izan zen. Minasko zatitxo honetan pentsatzen jarraitu genuen. Termitegiekin egindako bidea, egur sukaldeko janaria, arkitektura... Faktoreen konspirazio liluragarri bat zegoen. Sei hilabete geroago, bertako lehengaiak eta eskulana erabiliz altzari-lerro bat garatzera itzuli ginen. Hilean behin etortzen ginen, arraio pozik”, gogoratu du Luizak. Ohiko bihurtu ahala, bikotea basoan sartzen hasi zen, arotz trebe bat bisitatuz, leiho-markoetan aditua den sarrailagile bat... «Egun batean, lur zati hau aurkitu genuen, baserri itxura zuen haran batean. Egiaztatzen dugun bakoitzean. Gortetxoa erosketarekin amaitu zen, eta urtebetean eraiki zuten etxea, eskualdeko jendearekin bakarrik», jakinarazi du Ricardok.
