آپارتمان های کوچک به ویژه در مراکز شهری بزرگ یک واقعیت هستند. آنها روندها و ساکنانی هستند که توسعه کاهش یافته را انتخاب می کنند، باید با چالش بهینه سازی محیط ها و دستیابی به دامنه مقابله کنند. با وجود این، جا دادن تمام خواسته های ساکنان در یک فضای کوچک کار آسانی نیست. بنابراین، خطاهای مربوط به معماری و توزیع مبلمان به طور مکرر اتفاق می افتد.

برای معمار جولیا گوادیکس، از Liv'n Arquitetura، متخصصانی که مسئول ایجاد پروژه های آپارتمانی کوچک هستند، هدفشان ایجاد محیطی دنج شبیه به آن - در یک پلان کاهش یافته است. از یک ساختار بزرگتر او می‌گوید: «این رابطه به ما مبنای اجرای پروژه را می‌دهد و آن را متناسب و با هر چیزی که او نیاز دارد، می‌سازد».

سپس، 10 اشتباه رایج در پروژه های آپارتمانی کوچک را که توسط متخصص فهرست شده است بررسی کنید:

1. نداشتن پروژه

برای تجهیز و تزیین یک آپارتمان کوچک باید دیدی تیزبین داشت تا از هر فضای کوچکی به بهترین شکل ممکن استفاده شود. بنابراین، خرید مبلمان بدون برنامه ریزی اولیه برای ظاهر و اینکه آیا در واقع بهترین گزینه برای فضای شماست، هیچ فایده ای ندارد.

معمار ایده استخدام یک متخصص برای حمل را تقویت می کند. خارج از پروژه «بی توجهی به استخدام الفمتخصص متخصص برای داشتن یک برنامه ریزی، می تواند به دلیل سردردها و اصلاحاتی که باید انجام شود، ارزش گران تری را در پیش رو داشته باشد.

2. عدم سرمایه گذاری در نازک کاری برنامه ریزی شده

راه اندازی نازک کاری برنامه ریزی شده راه حلی هوشمندانه برای اطمینان از حداکثر استفاده از فضاها است. به عنوان مثال می توان به آشپزخانه اشاره کرد که معمولاً در آپارتمان های کوچک به صورت راهرو ارائه می شود.

برنامه ریزی شده به اشغال فضاهای روی دیوار و ارائه دامنه بیشتر کمک می کند. می توان یک اتاق خواب یا کمد آشپزخانه را تا سقف ساخت و طاقچه های کوچکی ایجاد کرد. جولیا پیشنهاد می‌کند اگر فضایی پشت در وجود داشته باشد، می‌توانیم یک جاکفشی طراحی کنیم.

یک نکته دیگر این است که روی مبلمان چند منظوره سرمایه‌گذاری کنید – مانند میزی که به عنوان میز آشپزخانه یا یک مبل تختخواب شو عمل می‌کند. . علاوه بر این، چهارپایه های اضافی و عثمانی هایی که دور میز چیده شده اند، مکان های بیشتری را برای پذیرایی از مهمانان در خانه ایجاد می کنند.

3. دیوارهای اضافی

هر چه تعداد دیوارها بیشتر باشد دامنه محیط کمتر می شود. بنابراین، اگر امکان ادغام یک فضا در فضای دیگر وجود دارد، این کار را انجام دهید! به عنوان مثال، اتاق ناهار خوری و آشپزخانه را می توان به هم متصل کرد، حتی غذا را تسهیل کرد. نکته معمار این است که علاوه بر کوبیدن دیوار، در هر دو مکان از یک کف استفاده شود.

4. اولویت ندادن به گردش

تحرک ساکنین باید در اولویت باشددر پروژه. نکته برای جلوگیری از بهم ریختگی فضا این است که از مبلمان نامتناسب با اندازه اتاق خودداری کنید و در نتیجه از شلوغی در فضا جلوگیری کنید.

5. استفاده بیش از حد از مبلمان بلند

بازگذاشتن دید آزادتر حس فضای بیشتری را به محیط می دهد. توصیه معمار این است که فضایی بین 50 تا 60 سانتی متر تا 2 متر با کمترین اشغال ممکن باقی بگذارید.

یک جنبه مهم دیگر این است که مبلمان را رو به پنجره قرار ندهید. این امر علاوه بر جلوگیری از ورود نور خورشید، به دلیل عدم گردش هوا، آپارتمان را نیز خفه می کند.

6. انباشتن چیزها

کمتر، بیشتر است! زمانی که مکان پر از وسایل باشد، منظم نگه داشتن محیط کار دشوارتر است. این کار احساس رفاه و آسایش را منتقل نمی کند و همچنان برای تمیز کردن و مرتب کردن آن نیاز به کار اضافی دارد. معمار می‌گوید: «من همیشه به مردم توصیه می‌کنم که فقط موارد ضروری را نگه دارند، از انباشتن چیزهایی که فضاهای گرانبها را با استفاده خاصی اشغال می‌کنند یا صرفاً در آن مکان نفس بکشند، خودداری کنند».

7. اغراق در رنگ‌های تیره

در حالی که پالت روشن‌تر دامنه را به محیط ارائه می‌دهد، رنگ‌های تیره – زمانی که به صورت اغراق‌آمیز در محیط قرار می‌گیرند – می‌توانند دامنه بصری فضا را به خطر بیندازند.

علیرغم اینکه این در واقع یک اشتباه نیست، مهم است که از رنگ های تیره تر در حد اعتدال استفاده کنید. «سیاه را ادغام کنیدیا تن های پر جنب و جوش تر با مجموعه ای از زنگ های خنثی تر کنتراست جالب و روشن را به ارمغان می آورد.» متخصص پیشنهاد می کند.

8. پوشش های بدون بافت

استفاده از پوشش روی دیوارها به ایجاد فضای بیشتر در اتاق کمک می کند. آجر اکسپوز، سیمان سوخته، بتن – یعنی بافت هایی که دارای تنوع در تن هستند – در مقایسه با صاف و سنگی، عمق بصری بیشتری ایجاد می کنند.

9. پرده ها و قالیچه ها در اندازه های نامناسب

عناصر متحرک نیز شایسته توجه در دکوراسیون محیط هستند، زیرا در صورت عدم توجه به ترکیب بندی فضا تأثیر منفی می گذارند. پرده ها باید از سقف تا زمین نصب شوند نه اینکه فقط پنجره ها را بپوشانند. به گفته معمار، فرش، زمانی که خیلی کوچک باشد، می تواند فضا را کاهش دهد، «بنابراین همیشه مناسب است مدل های بزرگتری را انتخاب کنید که زیر مبل، صندلی یا عملاً به دیوار تکیه داده باشند».

10 . نگه داشتن نور فقط در مرکز محیط

سرمایه گذاری در نورپردازی جامع راهی برای بزرگتر کردن محیط است و آن را حتی دنج تر و پیچیده تر می کند. قرار دادن لوستر فقط در مرکز باعث ایجاد اثر نیم سایه بر روی دیوارها می شود و نتیجه آن احساس بسته شدن است. او در پایان می‌گوید: «نکته این است که با نصب دیوارکوب، لامپ یا نورافکن قابل هدایت، این نور را بر روی سطوح توزیع کنید.

با موفقیت مشترک شدید!

خبرنامه های ما را صبح از دوشنبه تا جمعه دریافت خواهید کرد.