Sor, porteqalî an oxir? Gava ku xezûrê wê û mîmarê wê Gil Mello jê pirsî, ka dê rengê rûyê xaniyê wê çi rengî be, bersiv da Gabriela: "Vebijarka yekem, bi dengek tund". Doktorê ku xwediyê vê xaniyê piçûk li São Paulo ye, dibêje: "Min her gav ji sor hez kir û ez ji hilbijartina xwe poşman nebûm". Lê beriya wê biryarê û bidawîbûna kar, gelek av herikî.

Wê niştecihê vî bajarî çawa dît

“Min sê odeyî dixwest. xaniyek bi hewş” dibêje keçik. Wê tiştê ku ew lê digeriya dît, lê xanî gazî nûvekirinek radîkal kir. Ji bilî xerabûnê, ew ji aliyekî ve cêwî bû û li ser erdek dirêj, teng û berjêr sekinî. Rêjeya pirê (6 x 25 m) ne pirsgirêka herî mezin bû, lê nepêkanîna vekirina pencereyan li aliyekî û hebûna dîwarekî 6 metre bilind ji aliyê din ve ku cîranê sînor dike. Çareserî? "Li ser vî dîwarî baxçeyek vertîkal çêbikin û piraniya pace û deriyan li ser rûyê li tenişta wî bi cih bikin", dibêje Gil, nivîskarê projeyê. Ji ber vê yekê, piştî ku korîdorên hundir ên xanê berevajî kirin, derdor berê xwe dan vî rûyê hewa û ronî.

Pêvajoya nûkirinê

Di nava salek û nîvekê de xebat , sê mijarên dem-xwar û biha zêdetir ji plankirî derketin. Yek ji wan, her çend ji hêla qanûnê ve hatî piştgirî kirin jî, bi cîran re mijara pir muzakereyan bû: çêkirina rêyek ji bo ava baranê lipişta erdê. Mîmar dibêje: “Bi zincîra %22, ango 2,80 m, pir rê nade ku ava baranê vegere ser rêya gihîştina malê. Mezinkirina jêrzemînê û çêkirina solariumê jî hin xebat girt. Di doza yekem de, vedîtina cîhek vala li pişt dîwarê odeya cilşûştinê xwedan teşwîq kir ku jûreyek televîzyonê saz bike. Ji bo vê yekê, pêdivî bû ku erd ji ser lingê, kan bi kanî were rakirin. Ji bo avakirina solariumê pêdivî bi rakirina banê û avêtina avê ya slabê hebû. Bi mehan piştî ku xebat bi dawî bûn, surprîzek din. "Fábio, hevalê min, hat ku bi min re bijî. Ew beşdarî tevaya pêvajoyê bû, lê wî dixwest ku ez her tiştî bi awayê ku min xeyal dikir bikim," Gabriela dibêje.