Βλέπε κίτρινες κηλίδες Αν και η καλλιέργεια φυτών θεωρείται ένα χαλαρωτικό χόμπι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προκύψουν προβλήματα.

Η κατάσταση που αφήνει τα φυτά σας σε αυτή την κατάσταση, και η οποία μπορεί να υποδηλώνει μια ποικιλία προβλημάτων υγείας, ονομάζεται χλώρωση Είναι παρόμοιο με τον επίμονο βήχα στους ανθρώπους: σημαίνει ότι δεν είστε καλά, αλλά μπορεί να είναι πολύ ευρύ σύμπτωμα για να διαγνωστεί η συγκεκριμένη ασθένεια.

Η αιτία της είναι το ορατό αποτέλεσμα της πολύ μικρής ποσότητας χλωροφύλλης - της χρωστικής ουσίας που χρησιμοποιείται για τη δέσμευση του ηλιακού φωτός για τη φωτοσύνθεση. Καθώς δίνει στα φύλλα το πράσινο χρώμα τους, η έλλειψή της αφήνει τη βλάστηση με μια ανοιχτοπράσινη, κίτρινη ή ακόμη και κιτρινόλευκη απόχρωση.

Δεδομένου ότι η χλωροφύλλη είναι το κλειδί για τις ικανότητες παραγωγής τροφής των φυταρίων, τα φυτά που πάσχουν από χλώρωση είναι απειλητικά για τη ζωή τους. Αν γνωρίζετε τι να αναζητήσετε, μερικές μεταβλητές σχετικά με τον τρόπο που αναπτύσσεται η κατάσταση μπορεί να προσφέρουν εκπληκτικά πολλές πληροφορίες. Ελέγξτε το:

1. ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών

Αυτός είναι ένας συνηθισμένος λόγος για τη χλώρωση. Τα φυτά χρειάζονται περισσότερα από δώδεκα ανόργανα θρεπτικά συστατικά για να επιβιώσουν και όλα πρέπει να προέρχονται από τις ρίζες τους. Έτσι, ένα εξέταση εδάφους είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε τι λείπει.

Μια γρήγορη ματιά στα φύλλα μπορεί επίσης να αποσαφηνίσει την κατάσταση. Τα σπορόφυτα με έλλειψη θρεπτικών συστατικών έχουν διακριτά μοτίβα χλώρωσης, όπως πράσινες φλέβες με κίτρινο ιστό στη μέση, τα οποία εμφανίζονται πρώτα σε συγκεκριμένα φύλλα.

Ορισμένες ελλείψεις προκαλούν πρώτα το κιτρίνισμα των παλαιότερων φύλλων και σε άλλες τα ίχνη ξεκινούν από τη νέα βλάστηση. Αυτό συμβαίνει επειδή ένα φυτό μπορεί να μεταφέρει ορισμένα θρεπτικά συστατικά από φύλλο σε φύλλο ανάλογα με τις ανάγκες του.

Όταν το κλαδί έχει χαμηλές ποσότητες κάποιου κινητού θρεπτικού συστατικού - όπως άζωτο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο και νικέλιο -, μπορεί να μεταφέρει το στοιχείο από τα παλαιότερα φύλλα του για να βοηθήσει την ανάπτυξή του - τουλάχιστον για ένα διάστημα. Με άλλα λόγια, το παλιό φύλλωμα κιτρινίζει και οι βλαστοί πρασινίζουν.

Όσον αφορά ένα ακίνητο θρεπτικό συστατικό - όπως το σίδηρο, ασβέστιο, βόριο, χαλκό, μαγγάνιο και ψευδάργυρο -Αν ένα σπορόφυτο ξεμείνει από σίδηρο, θα εμφανίσει χλώρωση στα νέα κλαδιά, ενώ τα παλαιότερα θα παραμείνουν πράσινα.

Αφού περιορίσετε τους υπόπτους σε κινητά ή ακίνητα θρεπτικά συστατικά, αναζητήστε περισσότερες ενδείξεις για το πώς το φύλλο κιτρινίζει.

Οι ελλείψεις αζώτου και καλίου εμφανίζονται στα παλαιότερα φύλλα, αλλά ενώ η πρώτη είναι σχετικά ομοιόμορφη στο φύλλο και στις φλέβες του, η δεύτερη τείνει να ξεκινά από τις άκρες και τα κενά μεταξύ των φλεβών.

Βλέπε επίσης

• S.O.S: γιατί πεθαίνει το φυτό μου;
• 5 σημάδια ότι ποτίζετε υπερβολικά το φυτό σας

Το κιτρίνισμα των νεαρών τμημάτων μπορεί να υποδηλώνει χλώρωση σιδήρου ή ασβεστίου - η έλλειψη σιδήρου χαρακτηρίζεται από ομοιόμορφη εμφάνιση με μικρές πράσινες φλέβες.

2. παράσιτα

Σε αντίθεση με το προηγούμενο πρόβλημα, του οποίου τα συμπτώματα είναι συχνά συμμετρικά κατανεμημένα στους φυτικούς ιστούς, τα παράσιτα τείνουν να αναπτύσσονται σε ασύμμετρα μοτίβα. Αυτό περιλαμβάνει ζημιές από έντομα και κηλίδες στα φύλλα - μια κοινή ένδειξη για μυκητιασικές ή βακτηριακές ασθένειες στη βλάστηση.

Αλλά έχουμε καλά νέα! ζημιές από έντομα που οδηγούν σε χλώρωση στα προσβεβλημένα φύλλα, μπορούν να περιοριστούν με ασφάλεια με μη τοξικές μέθοδοι - ως εντομοαπωθητικά κλαδιά, έλαιο neem και Βιολογικά φυτοφάρμακα DIY.

Καθώς το νερό είναι μια από τις κύριες πηγές επιβίωσης των σποροφύτων, πολλοί καταλήγουν να υπερβαίνουν την ποσότητα, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για μυκητοπαθογόνα. Υπάρχουν διάφοροι ασφαλείς τρόποι για τον έλεγχό τους, από εναλλαγή καλλιεργειών στο p ulverization του διττανθρακικού νατρίου. Εν τω μεταξύ, ξεκινήστε με την παρακολούθηση της υγρασίας του εδάφους.

3. νερό και ηλεκτρικό ρεύμα

A ανεπαρκής άρδευση και υπερβολική Το πολύ νερό κάνει το φύλλωμα μαλακό και πλαδαρό, ενώ τα φύλλα των αφυδατωμένων φυτών είναι συνήθως ξηρά και εύθραυστα.

Για να καταλάβετε ποιο από αυτά τα σενάρια σας έχει θέσει σε κίνδυνο, εξετάστε αν η επιφάνεια του εδάφους παρουσιάζει συσσώρευση νερού και το αντίστροφο.

Ορισμένοι τύποι χώματος στραγγίζουν αργά το νερό, γεγονός που μπορεί επίσης να προκαλέσει πνιγμό των φυταρίων. Λύστε το πρόβλημα με την καλλιέργειά τους σε υπερυψωμένο παρτέρι - στυλ Hugelkultur, παλιά γερμανική τεχνική - ή με την προσθήκη άμμου στο χώμα.

Οι κατεστραμμένες και συμπιεσμένες ρίζες είναι μια άλλη κοινή αιτία χλώρωσης, γι' αυτό δώστε τους αρκετό χώρο για να αναπτυχθούν στο έδαφος ή σε δοχείο και προστατέψτε τις ρίζες κατά τη μεταφύτευση.

Μην ξεχνάτε τον ήλιο! Δεν έχει σημασία αν το πότισμα και τα θρεπτικά στοιχεία είναι ελεγχόμενα, αν το κλαδί έχει λίγο ηλιακό φως - αυτό μπορεί να προκαλέσει πτώση και μαρασμό των φύλλων του.

Πολλά φυτά κήπου, όπως οι ντομάτες και τα αγγούρια, χρειάζονται τουλάχιστον οκτώ ώρες ηλιακού φωτός την ημέρα, κατά προτίμηση 10. Το μπρόκολο και τα φυλλώδη χόρτα, από την άλλη πλευρά, μπορούν να επιβιώσουν με σημαντικά λιγότερο άμεσο φως την ημέρα. Αλλά οι απαιτήσεις φωτισμού διαφέρουν μεταξύ των ειδών.

*Via Tree Hugger