Pencahayaan lingkungan anu dicicingan ku sepuh merlukeun perawatan husus sangkan ngarasakeun kanyamanan sarta kaamanan. Éta mendakan insinyur Gilberto José Correa Costa, dina Seminar Internasional Multilux, di Belo Horizonte. Dina kursus anjeunna ngajar dina subjek, anjeunna spoke ngeunaan parobahan anu lumangsung dina awak manula. Parobahan utama nyaéta kieu:

1) panempoan beuki kabur. Dina yuswa 80 taun, kamampuan pikeun nangkep inpormasi sareng ngirimkeunana turun 75% dibandingkeun sareng visi anu aya dina yuswa 25 taun, saurna. Murid jadi leuwih leutik sarta panjang fokus nambahan;

2) dina panon manula, lénsa kristalin jadi denser sarta nyerep lampu bulao leuwih, sahingga anjeunna mimiti ningali leuwih konéng;

3 ) ningkatkeun sensitipitas kana sorotan (janten kirang toléransi kana sorotan).

Ku sabab kitu di luhur, tempat cicing lansia peryogi cahaya dua kali langkung seueur tibatan biasana. Lampu ieu ogé kedah langkung biru-bodas, kalayan suhu warna anu langkung luhur. Permukaan herang (luhureun atanapi lantai) kedah dihindari. Salaku tambahan, lampu idéal pikeun manula henteu langsung - langkung kuat sareng kirang terang. Nalika manula leumpang ningali ka handap, tanda sareng tanda kedah aya dina ieu bagian tina widang visual. Insinyur Gilberto José Correa Costa nyerat buku dimana anjeunna ngabahas topik: "Pencahayaan Ékonomi - itungan sareng evaluasi", kuArsitéktur Cahaya.