Her bahar, rüzgarın sürüklediği etkileyici iskelet yapıları Theo Jansen yapılarındaki son güncellemeleri göstermek için sahile giderler.

"Yaz boyunca rüzgar, kum ve suyla her türlü deneyi yapıyorum" diyen sanatçı şöyle devam ediyor: "Sonbaharda bu yaratıkların sahildeki hava koşullarında nasıl hayatta kalabildiklerini daha iyi anlıyorum. O noktada soylarının tükendiğini ilan ediyorum ve kemik mezarlığına gidiyorlar."

Yürüdüler, şimdi uçuyorlar

Düzenli olarak Hollanda kıyılarında dolaşırken görülen Strandbeests Jansen ilk olarak 1990 yılında ortaya çıktı. Basit sanat objelerinden daha fazlası olan yaratımlarını hayata geçirmeye çalışıyor ve nihai hedefi onları bir gün sahilde büyük sürüler halinde bağımsız olmaları için özgür bırakmak.

Bunun yakın gelecekte mümkün olmayacağının farkında, ancak birkaç yıl önce National Geographic'e verdiği bir röportajda hayalini şöyle açıklamıştı: "Bana birkaç milyon yıl verin ve benim Strandbeests tamamen bağımsız yaşayacaktır".

Jansen'in son yıllardaki çalışması, yaratıkları daha özerk hale getirmek oldu. 12 nesilden sonra, şimdi birkaç metre uzunluğunda, kumsalda kendi başlarına hareket eden heybetli canavarlar. PVC borulardan yapılmışlar ve ustaca tekniklerle birlikte, kanatlarını çırparak kendilerini hareket ettirmek için rüzgarı kullanıyorlar.

Bu Strandbeests ilk olarak iklim değişikliğine bir çözüm olarak yaratıldı. Jansen bir gazetede, deniz seviyesinin yükselmesi tehlikesi ve yaratıklarının sahili karıştırmaya ve kum tepelerini güçlendirmek için kum üflemeye nasıl yardımcı olabileceğini yazdı. Daha yakın bir zamanda, Jansen Volantum (2020-2021), a Strandbeest uçan.

*Via Designboom