Als je nadenkt over kunst en landschapsarchitectuur Er is echter een heel artikel gewijd aan een heel ander soort landschap, dat te vinden is in onderwaterruimtes. Het heet aquascaping .

Deze kunst van het creëren van onderwatertuinen binnen aquaria combineert architectuur, beeldhouwkunst, schilderkunst, landschapsarchitectuur en een speciale zorg voor de fauna en flora die er leven.

Variërend van eenvoudige houten arrangementen tot uitgebreide jungle-omgevingen, zijn de resultaten composities die even dynamisch als contrasterend zijn, met het potentieel om een artistieke manifestatie te zijn in elke binnenomgeving.

Projecten van aquascaping kunnen verschillende esthetische invloeden hebben, waaronder de tuinachtige "Hollandse stijl" en de Japans geïnspireerde "natuurstijl". Maar voordat we in de soorten en technieken duiken, moeten we eerst de geschiedenis van waterlandschappen ontdekken.

Er was eens in Engeland

De geschiedenis van aquascaping begint met de nieuwigheid van het aquarium in de 19e eeuw in het Engeland van koningin Victoria.

In 1836 stelde de Engelse arts Nathaniel Bagshaw Ward voor om zijn "Wardian Box" te gebruiken - een van de eerste versies van een terrarium - om tropische dieren te huisvesten, wat hij in 1841 deed met waterplanten en speelgoedvissen.

Een paar jaar later bouwde de Britse mariene zoöloog Anne Thynne het eerste stabiele en duurzame zeeaquarium, waar ze meer dan drie jaar lang een verzameling koralen en sponzen hield. Kort daarna voerde een andere landgenoot van Robert Pattinson, Robert Warington, het experiment uit om goudvissen, alen en slakken in een bak van bijna 50 liter te stoppen.

Van Londen naar de wereld

Het kweken van vissen werd al snel een populaire hobby, vooral nadat sieraquaria met gietijzeren constructies te zien waren op de Grote Tentoonstelling van 1851 - de internationale showcase in het Crystal Palace in Londen.

De rage van het onderwateraquarium begon al snel met de oprichting van het eerste openbare aquarium door de Engelse natuuronderzoeker Philip Henry Gosse in de dierentuin van Londen. Gosse bedacht de term "aquarium" in zijn boek uit 1854, De aquaria: een onthulling van de wonderen van het diepe water .

Aan het eind van de 19e eeuw kwam er belangstelling voor onderwatervijvers in Duitsland en de Verenigde Staten, en na de Eerste Wereldoorlog doken ze definitief de huizen in, toen elektriciteit de introductie van kunstmatige verlichting, beluchting, filtratie en waterverwarming mogelijk maakte.

Hoe meer planten, hoe beter

Naast de popularisering van aquaria heeft ook de creativiteit in het ontwerp zich ontwikkeld. Er wordt aangenomen dat de kunst van het aquatisch inrichten en het rangschikken van planten om artistieke kwekerijen te creëren in de jaren 1930 in Nederland werd geïntroduceerd, met de introductie van aquascaping in Nederlandse stijl.

Op deze manier was het de bedoeling om een dicht beplante Engelse tuin te imiteren, maar dan onder water - volgens principes van harmonie, diepte en eenvoud. De Nederlandse stijl draait voornamelijk om planten goed gekleurd, van verschillende grootte en textuur, terwijl rotsen, boomstammen en andere versieringen in de scène worden vermeden.

Zie ook

• Verbeter de Feng Shui van je huis met een aquarium
• Deze pot gebruikt een aquarium om kleine plantjes in te laten groeien!

Japans minimalisme

In tegenstelling tot tulpenland introduceerde fotograaf, ontwerper en aquariaan Takashi Amano in de jaren 1990 een nieuwe stijl van waterlandschappen.

Amano is de auteur van Natuur Aquarium Wereld, een serie van drie boeken over aquascaping In plaats van kleurrijke tuinen zijn zijn composities gebaseerd op Japanse tuiniertechnieken en vermijdt hij kunstmatige versieringen in een poging om de schoonheid van natuurlijke landschappen te benadrukken.

Gewoonlijk worden aquaria rond een centraal punt geplaatst, met asymmetrische opstellingen en relatief weinig plantensoorten. Zorgvuldig gekozen stenen of boomstammen worden ook gecombineerd.

De stijl is grotendeels geïnspireerd op het Japanse esthetische concept van wabi-sabi - de waardering van "onvolmaakte, vergankelijke en onvolledige" schoonheid.

Verschillende stijlen om uit te kiezen

Sindsdien heeft zich een grote verscheidenheid aan stijlen, interpretaties en technieken ontwikkeld binnen de aquascaping De stijl iwagumi doet denken aan Japanse rotsformaties en benadrukt het gebruik van grote stenen en minimalistische geometrieën.

Ondertussen is de jungle-stijl bevat Nederlandse en Japanse elementen, waarbij de planten vrij kunnen groeien en een ongetrimde esthetiek krijgen.

Toegewijde aquarianen kunnen meedoen aan wedstrijden die niet alleen worden beoordeeld op compositie, balans en ruimtegebruik, maar ook op het biologische welzijn van de aquariumbewoners.

Zowel amateurs als professionals kunnen inspiratie putten uit de vele video's op YouTube die tutorials en technieken delen voor aquascaping .

*Via Ontwerpboom