Myśląc o sztuce i architektura krajobrazu Istnieje jednak cały artykuł poświęcony zupełnie innemu rodzajowi krajobrazu, który można znaleźć w podwodnych przestrzeniach. Nazywa się on aquascaping .

Ta sztuka tworzenia zanurzonych ogrodów w akwaria łączy w sobie architekturę, rzeźbę, malarstwo, kształtowanie krajobrazu i szczególną dbałość o żyjącą tam faunę i florę.

Od prostych drewnianych aranżacji po wyszukane środowiska dżungli - rezultatem są kompozycje, które są tak dynamiczne, jak kontrastowe, z potencjałem do bycia artystyczną manifestacją w każdym wnętrzu.

Projekty aquascaping mogą charakteryzować się różną estetyką w zależności od szeregu wpływów estetycznych, w tym ogrodowego "stylu holenderskiego" i inspirowanego Japonią "stylu natury". Zanim jednak zagłębimy się w rodzaje i techniki, poznajmy historię kształtowania krajobrazu wodnego.

Dawno, dawno temu w Anglii

Historia aquascaping rozpoczyna się od nowości akwarium w XIX wieku w Anglii królowej Wiktorii.

W 1836 roku angielski lekarz Nathaniel Bagshaw Ward zaproponował użycie swojego "pudełka Wardiana" - jednej z pierwszych wersji terrarium - do trzymania zwierząt tropikalnych, co uczynił w 1841 roku, używając roślin wodnych i rybek-zabawek.

Kilka lat później brytyjska zoolog morska Anne Thynne zbudowała pierwsze stabilne i zrównoważone akwarium morskie, w którym trzymała kolekcję koralowców i gąbek przez ponad trzy lata. Wkrótce potem inny rodak Roberta Pattinsona, Robert Warington, przeprowadził eksperyment polegający na umieszczeniu złotych rybek, węgorzy i ślimaków w pojemniku o pojemności prawie 50 litrów.

Z Londynu na cały świat

Hodowla ryb szybko stała się popularnym hobby, szczególnie po tym, jak ozdobne akwaria z żeliwnymi konstrukcjami zostały zaprezentowane na Wielkiej Wystawie w 1851 roku - międzynarodowej wystawie w londyńskim Crystal Palace.

Szał na podwodne akwaria szybko przyjął się wraz z utworzeniem pierwszego publicznego akwarium przez angielskiego przyrodnika Philipa Henry'ego Gosse'a w londyńskim zoo. To właśnie Gosse ukuł termin "akwarium" w swojej książce z 1854 roku, Akwaria: odsłona cudów głębin wodnych .

Pod koniec XIX wieku zainteresowanie zanurzonymi stawami pojawiło się w Niemczech i Stanach Zjednoczonych, a na dobre zagościło w domach po I wojnie światowej, kiedy elektryczność pozwoliła na wprowadzenie sztucznego oświetlenia, napowietrzania, filtracji i podgrzewania wody.

Im więcej roślin, tym lepiej

Wraz z popularyzacją akwariów rozwinęła się również kreatywność w projektowaniu. Uważa się, że sztuka kształtowania krajobrazu wodnego i układania roślin w celu stworzenia artystycznych szkółek została wprowadzona w latach trzydziestych XX wieku w Holandii, wraz z wprowadzeniem akwariów. aquascaping w stylu holenderskim.

W ten sposób miał naśladować gęsto obsadzony ogród angielski, ale pod wodą - zgodnie z zasadami harmonii, głębi i prostoty. Styl holenderski obraca się głównie wokół rośliny dobrze pokolorowane, o różnych rozmiarach i teksturach, unikając przy tym skał, kłód i innych ozdób w scenie.

Zobacz także

• Popraw Feng Shui swojego domu dzięki akwarium
• Ta doniczka wykorzystuje akwarium do uprawy małych roślin!

Wprowadź japoński minimalizm

W przeciwieństwie do wyglądu kraju tulipanów, fotograf, projektant i akwarysta Takashi Amano wprowadził w latach 90. nowy styl kształtowania krajobrazu wodnego.

Amano jest autorem Nature Aquarium World, seria trzech książek na temat aquascaping Zamiast kolorowych ogrodów, jego kompozycje opierają się na japońskich technikach ogrodniczych i unikają sztucznych ozdób, starając się podkreślić piękno naturalnych krajobrazów.

Zazwyczaj akwaria są rozmieszczone wokół jednego punktu centralnego, z asymetrycznymi aranżacjami i stosunkowo niewielką liczbą gatunków roślin. Starannie dobrane kamienie lub kłody są również łączone.

Styl ten jest w dużej mierze inspirowany japońską koncepcją estetyczną wabi-sabi - docenienie "niedoskonałego, nietrwałego i niekompletnego" piękna.

Kilka stylów do wyboru

Od tego czasu rozwinęła się szeroka gama stylów, interpretacji i technik. aquascaping Styl iwagumi przywołuje na myśl japońskie formacje skalne i podkreśla wykorzystanie dużych kamieni i minimalistycznej geometrii.

Tymczasem styl dżungli Zawiera holenderskie i japońskie cechy, z roślinami pozostawionymi do swobodnego wzrostu, przybierając nieprzyciętą estetykę.

Dedykowani akwaryści mogą brać udział w konkursach, w których oceniana jest nie tylko kompozycja, równowaga i wykorzystanie przestrzeni, ale także dobrostan biologiczny mieszkańców akwarium.

Zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści mogą czerpać inspirację z licznych filmów na youtube, które udostępniają samouczki i techniki dotyczące aquascaping .

*Via Designboom