Όταν σκεφτόμαστε για την τέχνη και την αρχιτεκτονική τοπίου Ωστόσο, υπάρχει ένα ολόκληρο άρθρο αφιερωμένο σε ένα πολύ διαφορετικό είδος τοπίου, το οποίο μπορεί να βρεθεί σε υποθαλάσσιους χώρους. Ονομάζεται aquascaping .

Αυτή η τέχνη της δημιουργίας βυθισμένων κήπων μέσα σε ενυδρεία συνδυάζει την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική, τη ζωγραφική, τη διαμόρφωση του τοπίου και την ιδιαίτερη φροντίδα για την πανίδα και τη χλωρίδα που ζουν εκεί.

Από απλές ξύλινες διατάξεις μέχρι περίτεχνα περιβάλλοντα ζούγκλας, τα αποτελέσματα είναι συνθέσεις που είναι τόσο δυναμικές όσο και αντιφατικές, με τη δυνατότητα να αποτελέσουν καλλιτεχνική εκδήλωση σε οποιοδήποτε εσωτερικό περιβάλλον.

Έργα της aquascaping μπορούν να διαθέτουν διαφορετική αισθητική ανάλογα με μια σειρά αισθητικών επιρροών, όπως το "ολλανδικό στυλ" που μοιάζει με κήπο και το "στυλ της φύσης" που εμπνέεται από την Ιαπωνία. Πριν όμως βουτήξετε στους τύπους και τις τεχνικές, ανακαλύψτε την ιστορία του υδάτινου εξωραϊσμού.

Μια φορά κι έναν καιρό στην Αγγλία

Η ιστορία της aquascaping αρχίζει με την καινοτομία του ενυδρείου τον 19ο αιώνα στην Αγγλία της βασίλισσας Βικτωρίας.

Το 1836, ο Άγγλος γιατρός Ναθάνιελ Μπάγκσο Γουόρντ πρότεινε να χρησιμοποιηθεί το "Wardian Box" - μία από τις πρώτες εκδοχές ενός terrarium - να στεγάσει τροπικά ζώα, πράγμα που έκανε το 1841, χρησιμοποιώντας υδρόβια φυτά και ψάρια-παιχνίδια.

Λίγα χρόνια αργότερα, η Βρετανίδα θαλάσσια ζωολόγος Anne Thynne κατασκεύασε το πρώτο σταθερό και βιώσιμο θαλάσσιο ενυδρείο, όπου κράτησε μια συλλογή από κοράλλια και σφουγγάρια για περισσότερα από τρία χρόνια. Λίγο αργότερα, ένας άλλος συμπατριώτης του Robert Pattinson, ο Robert Warington, πραγματοποίησε το πείραμα να τοποθετήσει χρυσόψαρα, χέλια και σαλιγκάρια σε ένα δοχείο σχεδόν 50 λίτρων.

Από το Λονδίνο στον κόσμο

Η ιχθυοκαλλιέργεια έγινε σύντομα ένα δημοφιλές χόμπι, ιδίως μετά την παρουσίαση διακοσμητικών ενυδρείων με χυτοσιδηρές κατασκευές στη Μεγάλη Έκθεση του 1851 - τη διεθνή έκθεση στο Crystal Palace του Λονδίνου.

Η τρέλα των υποβρύχιων ενυδρείων ξεκίνησε γρήγορα με τη δημιουργία του πρώτου δημόσιου ενυδρείου από τον Άγγλο φυσιοδίφη Philip Henry Gosse στο ζωολογικό κήπο του Λονδίνου. Ο Gosse ήταν αυτός που επινόησε τον όρο "ενυδρείο" στο βιβλίο του το 1854, Τα ενυδρεία: μια αποκάλυψη των θαυμάτων του βυθού .

Στα τέλη της δεκαετίας του 1800, το ενδιαφέρον για τις βυθισμένες λίμνες έφτασε στη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, και βυθίστηκε για τα καλά στα σπίτια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο ηλεκτρισμός επέτρεψε την εισαγωγή τεχνητού φωτισμού, αερισμού, φιλτραρίσματος και θέρμανσης του νερού.

Όσο περισσότερα φυτά τόσο το καλύτερο

Παράλληλα με τη διάδοση των ενυδρείων, αναπτύχθηκε και η δημιουργικότητα στο σχεδιασμό. Πιστεύεται ότι η τέχνη της διαμόρφωσης του υδάτινου τοπίου και της διάταξης των φυτών για τη δημιουργία καλλιτεχνικών φυτωρίων εισήχθη τη δεκαετία του 1930 στις Κάτω Χώρες, με την εισαγωγή των aquascaping σε ολλανδικό στυλ.

Με αυτόν τον τρόπο είχε ως στόχο να μιμηθεί έναν πυκνά φυτεμένο αγγλικό κήπο, αλλά υποβρύχιο - ακολουθώντας τις αρχές της αρμονίας, του βάθους και της απλότητας. Το ολλανδικό στυλ περιστρέφεται κυρίως γύρω από φυτά καλά χρωματισμένα, με διάφορα μεγέθη και υφές, αποφεύγοντας παράλληλα βράχους, κορμούς και άλλα διακοσμητικά στοιχεία στη σκηνή.

Βλέπε επίσης

• Βελτιώστε το Φενγκ Σούι του σπιτιού σας με ένα ενυδρείο
• Αυτή η γλάστρα χρησιμοποιεί ένα ενυδρείο για να αναπτύξει μικρά φυτά!

Εισάγετε τον ιαπωνικό μινιμαλισμό

Σε αντίθεση με την εμφάνιση της χώρας της τουλίπας, ο φωτογράφος, σχεδιαστής και ενυδρειολόγος Takashi Amano εισήγαγε ένα νέο στυλ διαμόρφωσης υδάτινων χώρων τη δεκαετία του 1990.

Ο Amano είναι ο συγγραφέας του Κόσμος του ενυδρείου της φύσης, μια σειρά τριών βιβλίων για aquascaping Αντί για πολύχρωμους κήπους, οι συνθέσεις του βασίζονται σε ιαπωνικές τεχνικές κηπουρικής και αποφεύγουν τον τεχνητό στολισμό σε μια προσπάθεια να αναδείξουν την ομορφιά των φυσικών τοπίων.

Συνήθως τα ενυδρεία διατάσσονται γύρω από ένα μόνο εστιακό σημείο, με ασύμμετρες διατάξεις και σχετικά λίγα είδη φυτών. Συνδυάζονται επίσης προσεκτικά επιλεγμένες πέτρες ή κορμοί.

Το στυλ είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από την ιαπωνική αισθητική έννοια της wabi-sabi - την εκτίμηση της "ατελούς, παροδικής και ατελούς" ομορφιάς.

Διάφορα στυλ για να διαλέξετε

Έκτοτε, έχει αναπτυχθεί μια μεγάλη ποικιλία στυλ, ερμηνειών και τεχνικών σε όλο το φάσμα των aquascaping Το στυλ iwagumi παραπέμπει σε ιαπωνικούς βραχώδεις σχηματισμούς και τονίζει τη χρήση μεγάλων λίθων και μινιμαλιστικών γεωμετριών.

Εν τω μεταξύ, η στυλ ζούγκλας ενσωματώνει ολλανδικά και ιαπωνικά χαρακτηριστικά, με τα φυτά να αφήνονται ελεύθερα να αναπτυχθούν, αποκτώντας μια άκομψη αισθητική.

Οι αφοσιωμένοι ακουαρίστες μπορούν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς που κρίνονται όχι μόνο για τη σύνθεση, την ισορροπία και τη χρήση του χώρου, αλλά και για τη βιολογική ευημερία των κατοίκων του ενυδρείου.

Τόσο οι ερασιτέχνες όσο και οι επαγγελματίες μπορούν να αντλήσουν έμπνευση από πολυάριθμα βίντεο στο youtube που μοιράζονται σεμινάρια και τεχνικές για aquascaping .

*Via Designboom