Gledano iznutra, izdašni prostori kuće u kojoj živi plastičarka Marina Toscano i njena djeca ne otkrivaju ograničene dimenzije zemljišta. Sa samo 9,90 m širine – pozadi ova mjera pada na 9 m – i 50 m dužine, parcela je imala privilegiju da padne u ruke arhitekte Afonsa Risija, majstora u određivanju prioriteta kvaliteta prostora. Odgovoran za konzervatorske projekte u manastiru São Bento, u Sao Paulu, od 1989. godine i profesor arhitekture i urbanizma na Universidade Paulista (Unip), Affonso je radio na ovoj kući sa zlatnim rezom, koji skladno povezuje dimenzije. „Projekat i prostori su sastavljeni tako da se postigne jedinstvo i vizuelni komfor“, kaže on. Uz integraciju unutrašnjeg i vanjskog okruženja, kuća se kladi na unakrsnu ventilaciju i ulazak prirodnog svjetla iz svih uglova, uključujući i kuhinjski strop. “Rješenja se ističu po najboljoj arhitekturi, dobro riješenim površinama i jednostavnim završnim obradama. Sve bi bilo lijepo i da nema uređenja”, ocjenjuje Marina.

Svi prostori su dobro iskorišteni od strane porodice, ali vlasnik ima posebnu naklonost prema stražnjem vrtu. “Gledam ga kad ustanem iz kreveta”, otkriva. Zajedno sa arhitektom, pomno je pratila ceo rad koji je trajao skoro dve godine. Trebalo je da bude završeno ranije, ali su neki predmeti preuređeni do savršenstva.„Okviri su stigli sa merama drugačijim od onih navedenih u projektu“, kaže Afonso. „Niko nije svemoćan. Ponekad se neke greške mogu ugraditi u rad, drugi put je potrebna hrabrost da se sve spusti i počne ispočetka”, završava.