Wanneer de ontwerper Archie lezen stage liep bij een afvalverwerkingsbedrijf, werd hij geïnspireerd door de focus op het bieden van droge toiletten voor steden in Madagaskar en mobiele toiletvoorzieningen voor evenementen in het hogere segment.

De designstudent deed vervolgens onderzoek naar steden met slechte sanitaire omstandigheden en dit werd zijn uitgangspunt om verder te gaan met een project dat gericht was op de sanitatiecrisis: de Sandi, duurzame badkamer die zand gebruikt.

Read stelde zijn opdracht op om een waardige waterloze toiletoplossing voor arme landen te ontwerpen en te prototypen, met het platteland van Afrika ten zuiden van de Sahara als zijn focus.

De droge toiletoplossing is gebaseerd op de VN Sustainable Development Goal voor sanitaire voorzieningen en moet de uitwerpselen en urine van een gezin van maximaal zeven volwassenen gedurende twee of drie dagen kunnen verwerken.

Bovenal moest het betaalbaar genoeg zijn om te produceren en te kopen. Op basis van deze ideeën begon Read met zijn prototype en voltooide het met de mechanismen van het droge toilet.

Hoe het werkt

Om het te laten werken, heeft Read een mechanisch spoelsysteem geïnstalleerd dat gebruik maakt van een riem. De gebruiker vult het compartiment met zand en duwt op een hendel om het zand in het toilet te laten stromen.

Zodra het toilet gevuld is met zand, doet de gebruiker zijn behoefte en kan dan zijn uitwerpselen loslaten met dezelfde hendel en wachten tot het zand het vuil in het luik duwt dat overgaat in de onderste box.

Read heeft ook een scheidingswand aangebracht om de uitwerpselen van de urine te scheiden. Dit systeem helpt om de vloeistof van de vaste stof te scheiden en stelt de gebruiker in staat om de uitwerpselen als meststof te behandelen.

De uitgebreide tests die Read heeft uitgevoerd waren succesvol, maar hij onthulde dat één ding nog moet worden aangepast.

"Het luik ging niet volledig open en daardoor bleven er brokstukken achter. Dit lijkt te worden veroorzaakt door het gewicht van de veer waardoor het luik niet volledig kon sluiten", schrijft hij.

Methodologie

De ontwerper paste de ontwerpmethodologie Total Design toe, die zes kernelementen omvat, zoals de behoefte en het probleem van de gebruiker, de specificatie van het productontwerp, het conceptuele ontwerp, de ontwerpdetails, de productieprocessen en het verkoopgedeelte na de productie.

De methode zorgde voor de basisprincipes van Read voordat hij werkte aan de werking van zijn toilet. Voor het toiletontwerp richtte hij zich op de zitting en het deksel, de behuizing, het spoelmechanisme en de opslag.

In de toekomst kan Read zien dat Sandi, het waterloze toilet, wordt verkocht voor $72 per eenheid, zonder exploitatiekosten omdat het toilet geen bouw- of graafwerkzaamheden vereist, alleen een minimale configuratie.

Het item hoeft alleen maar aan de vloer bevestigd te worden, gevuld te worden met spoelmateriaal en het is klaar voor gebruik. Sandi kan ook minimaal 20 liter vast afval en 30 liter vloeibaar afval opslaan. "Een huishouden van zeven personen zou het elke tien dagen moeten legen," schrijft Read.

Aan de andere kant deelt Read dat een van de grootste problemen vandaag de dag de productiekosten van zijn idee zijn, die vier keer zo hoog zijn als ze zouden moeten zijn.

Hij is van plan om samen te werken met grote organisaties om zijn sanitatieproject te financieren en met ingenieurs en ontwerpers om grondigere tests, service- en assemblageprocessen uit te voeren om de kwaliteit en levensvatbaarheid van het product te garanderen.

*Via Ontwerpboom