در کودکی، فیلیپه هس در اطراف سائوپائولو پرسه می‌زد و از مشاهده جزئیات نماها، ساختمان‌های در حال ساخت و زمین‌های محصور شده توسط نرده‌ها خسته نمی‌شد. بازی های کودکان به نوبت بین نقاشی های دستی و مجموعه های لگو انجام می شد. "سرنوشت من نمی تواند متفاوت باشد: من معماری خواندم. من هرگز تصور نمی‌کردم که کار دیگری انجام دهم. فیلیپه دومی را مربی خود می داند - رابطه ای که در منابع قوی و زبان پروژه هایش مشهود است. زمانی که در سال 2012 تصمیم گرفت یک حرفه انفرادی را دنبال کند، این جوان حرفه ای تصمیم گرفت که وقت آن رسیده است که خانه والدینش را ترک کند. من همیشه از جلوی این ساختمان که در سال 1951 ساخته شده بود می گذشتم. ظاهر مدرن و موقعیت مکانی مرا جذب می کرد. ناگفته نماند که به دنبال آپارتمانی در طبقه پایین با درختان در ارتفاع پنجره بودم تا واقعاً احساس خانه بودن کنم. دقیقا همان واحد موجود بود.» قبل از نقل مکان، معمار یک بازسازی را انجام داد که کمی بیش از شش ماه کار طول کشید. هیچ چیز خیلی رادیکالی نیست، اما تأخیر با آثاری توجیه می شود که گاهی اوقات در معرض دید نیستند. برای مثال تاسیسات لوله کشی و برق تعویض شد. ارتفاع سقف 3 متری 15 سانتی متر کاهش یافت تا نقاط نور داخلی را در خود جای دهد. "من نور را در اولویت قرار می دهممحیطی یا غیرمستقیم، با استفاده از چراغ‌های رومیزی – تنها در قفسه‌ی اتاق نشیمن، هفت عدد وجود دارد که من اغلب آنها را روشن می‌کنم. این لامپ ها یکی از مجموعه های زیادی را تشکیل می دهند که این مرد جوان دارد.

ویژگی های پروژه اصلی، مانند قرنیزها و پایه ها، او می خواست حفظ کند. او تحلیل می‌کند: «حتی اگر ربطی به سبک من نداشته باشند، بخشی از تاریخ آپارتمان و همچنین تاج‌سازی در آشپزخانه هستند که حتی یک هنر دکوی خاصی به محیط اضافه می‌کند». در اتاق نشیمن، جایی که او بیشتر وقت خود را سپری می کند، قطعات ظاهری سازه بتنی قدمت ملک را نشان می دهد. این فضا با برداشتن دیوارها بزرگ‌تر می‌شود و اشیایی را متمرکز می‌کند که منعکس‌کننده برخی علایق هستند: موسیقی دهه‌های 60 و 70، معماری و مبلمان با طراحی ملی. بسیاری از اقلام مورد علاقه‌اش را فیلیپه در مغازه‌های عتیقه فروشی و حراجی‌ها به دست آورد، جایی که او یک بازدیدکننده دائمی است. و هر زمان که بتواند، قطعاتی را از سفرهایش می آورد، مانند دستگیره های کابینت آشپزخانه که از نیویورک آمده است، و دیوارکوب هایی که در بوئنوس آیرس برای همان محیط یافت می شود. بنابراین، به آرامی، او خود را با مراجع خود احاطه می کند.

ریاضیات جدید طرح

آپارتمان یکی از سه اتاق خواب را واگذار کرد تا اتاق نشیمن را بزرگتر کند. ، و اتاق خدمتکار باعث شد کمد. تنها حمام به دو قسمت تقسیم شد: توالت و سرویس بهداشتی. یکی از سوئیت ها با لباسشویی قدیمی جایگزین شد

1) طاقچه هایی به عمق 60 سانتی متر از جابجایی دیوارها پدید آمدند. در سوئیت، بخش توسط یک میز کار و در راهرو توسط کمد لباس اشغال شده بود. 2) حمام اصلی به دو قسمت تقسیم شد. یکی از بال اجتماعی به عنوان توالت با امکان استفاده از دوش استفاده می کند و دیگری که کوچکتر است از طریق منطقه خدمات دسترسی دارد. 3) حذف پارتیشن ها (یا کاهش برخی) در این فضا بر اهمیت آن تاکید دارد. ایده این بود که حس وسعت و یکپارچگی با ایوان و آشپزخانه را تکرار کنیم.