Als kind zwierf Felipe Hess rond in São Paulo en werd nooit moe van het observeren van details van gevels, gebouwen in aanbouw en stukken land omgeven door hekken.Toen hij in 2012 besloot om een solocarrière na te streven, besloot de jonge professional dat het tijd was om het ouderlijk huis te verlaten: "Ik liep altijd langs dit gebouw uit 1951. De modernistische uitstraling en de locatie trokken me aan.Om nog maar te zwijgen over het feit dat ik op zoek was naar een flat op een lage verdieping, met bomen op raamhoogte, zodat ik me er echt thuis kon voelen. Dit was precies de beschikbare eenheid". Voordat de architect er introk, voerde hij een renovatie uit die iets meer dan zes maanden werk in beslag nam. Niets te radicaal, maar de vertraging wordt gerechtvaardigd door werkzaamheden die soms uit het zicht zijn. De hydraulische en elektrische installaties, bijvoorbeeld,Ik geef de voorkeur aan perifere of indirecte verlichting, met het gebruik van lampenkappen - alleen al in de boekenkast in de woonkamer staan er zeven, die ik vaak aansteek", zegt hij. Deze lampen maken deel uit van een van de verschillende collecties die de jongeman bezit.

Ook al hebben ze niets met mijn stijl te maken, ze maken wel deel uit van de geschiedenis van de flat, net als de nis in de keuken, die een zekere art-deco touch aan de kamer geeft", legt hij uit. In de woonkamer, waar hij de meeste tijd doorbrengt, laten zichtbare stukken van de betonnen structuur de ouderdom van het gebouw zien.Veel van zijn favoriete voorwerpen heeft Felipe gekocht in antiekwinkels en op veilingen, waar hij regelmatig komt, en wanneer hij maar kan neemt hij stukken mee van zijn reizen, zoals de handgrepen van de keukenkastjes, die uit New York komen, en de wandlampen...Dus omringt hij zich langzaam met zijn eigen referenties.

De nieuwe wiskunde van de plant

De flat gaf een van de drie slaapkamers op om de woonkamer te vergroten, en de kamer van het dienstmeisje werd de kleedkamer. De enige badkamer werd in tweeën gedeeld: het toilet en de dienstbadkamer, terwijl de badkamer van de suite werd vervangen door de oude wasruimte.

1) Door de verplaatsing van de muren ontstonden nissen van 60 cm diep. In de suite werd het gedeelte ingenomen door een werkbank en in de gang door een kledingkast. 2) De oorspronkelijke badkamer werd in tweeën gedeeld. De ene dient als toilet voor de sociale vleugel, met de mogelijkheid om een douche te gebruiken, en de andere, kleinere, heeft toegang via de dienstruimte. 3) Het verwijderen van scheidingswanden (of het verkleinen van sommige) in deze ruimteHet idee was om het gevoel van ruimtelijkheid en de integratie van het balkon en de keuken te versterken.