علاوه بر اینکه یک آیتم ضروری برای وعده های غذایی است، تطبیق پذیری دکوراسیون داخلی یکی دیگر از عملکردهای بسیار جالب ظروف را بررسی می کند: نقش آفرینی در ترکیب دیوارها ، ایجاد جذابیت ، لطف و محبتی که بلافاصله ما را به خاطرات خانه مادربزرگ می برد.

و این سنت ظروف غذاخوری که زنده تر از همیشه باقی مانده است، نه تنها به جهان آشپزخانه متصل است. . برعکس! محبت و زیبایی ترکیب قطعات می تواند در محیط های مختلف اقامتگاه ها وجود داشته باشد.

اما ببینید دو نکته اساسی برای شک و تردید مطرح می شود: نحوه انتخاب. و در کدام دیوارها روی استفاده از ظروف در دکور شرط بندی می شود؟ معمار مارینا کاروالیو که مشتاق استفاده از این عنصر است، توضیح می دهد که چگونه دوست دارد از ظروف غذاخوری در پروژه های معماری و داخلی خود استفاده کند. جهت ها. اولین مورد ایجاد فضای خانه ای است که ما را به خاطرات زندگی و گرما وصل می کند. اما با چندکاره بودن ظروف، می توانیم خط مدرن، پیچیده و در عین حال تمیزتری را دنبال کنیم. من همچنین آن را جایگزین خوبی برای جایگزینی تابلوها می دانم، نظرات حرفه ای ها.

همچنین مراجعه کنید

• نکاتی برای تزئین دیوار پشت مبل
• دیوار خود را بدون هزینه زیاد و بدون نیاز به سوراخ تزئین کنید!

معمار هنوزاشاره می کند که امروزه می توان ظرفی را که به بهترین شکل با سبک تزئینی پروژه مطابقت دارد - چه در فروشگاه های میدانی و چه در اینترنت - خریداری کرد، قطعاتی را که از خانواده یا حتی ساکنین به ارث رسیده است را دوباره قاب کرد. طراحی را روی ظروف به روش خودتان انجام دهید.

انتخاب ظروف

هنگام انتخاب، مهم است که با توجه به ترکیبی که توضیح داده می شود، فکر کنید. چشم انداز اختلاط منابع مختلف اندازه ها، قالب ها و نقاشی ها که به سلیقه شخصی هر یک بستگی دارد.

در این فرآیند تعریف، می توان تمایل به عبارات چشمگیر، چشم اندازها را در نظر گرفت. ، حکاکی ها و ویژگی های مرتبط با یک فرهنگ. معمار مارینا کاروالیو فاش می‌کند که در این فرآیند، ارزش بازدید از فروشگاه‌ها یا بررسی تجارت الکترونیکی موسسات برای انتخاب قطعات و تولید این ترکیب را دارد.

«برای اینکه اشتباه نکنید. نکته جالب این است که یک مرجع بصری را انتخاب کنید که می تواند رنگ یا شکل باشد تا این روند را هدایت کند. در زمینه مجموعه، دکور دیوار با ظروف باید هماهنگی بصری بسیار دلپذیری را منتقل کند. از ساکنان و متخصصان معماری، اما برخی از مراجع همکاری می کنند تا سازمان - متقارن یا نامتقارن - ظاهری را نشان دهد که زیبایی را منتقل می کند.

گام اول این است کهدیوار را تعریف کنید و تجزیه و تحلیل کنید که آیا قطعات در آن مکان ثابت می شوند یا خیر. معمار توضیح می دهد: "در دکوراسیون، ما همیشه باید ارزیابی کنیم که آیا زمانی که آیتم در آن مکان قرار می گیرد، منطقی خواهد بود یا خیر." نمای ارتفاع و عرض، به تعیین دقیق نقطه نصب هر صفحه کمک می کند. برای این منظور، مارینا پیشنهاد می کند که چیدمان را روی سطح دیگری - روی زمین یا روی یک میز بزرگ - تنظیم کنید تا با هم افزایی ترکیب ها به نتیجه ای برسد که ساکنان را خشنود کند. او توصیه می کند: "بر این اساس، توصیه من این است که عکسی بگیرید که به شما کمک کند روند را فراموش نکنید و راهنمایی کنید." ، با مداد یا خودکار، روی کاغذ قهوه ای. پس از طراحی شکل هر یک، کافی است آن را برش داده و روی دیوار بچسبانید تا چیدمان را تجسم کنید و ایده واقعی از ظاهر آنها ارائه دهید.

مارینا همچنین اشاره می کند که ایده آل این است بشقاب را خیلی از دیگری دور نگذارید، زیرا معنای آن برانگیختن اتحاد به عنوان یک عنصر واحد است که توجه را به عنوان یک کل جلب می کند. در صورتی که دیوار هیچ مبلمانی در مقابل خود نداشته باشد، توصیه می شود ظروف را در ارتفاع 1.70 متری (از بالاترین نقطه تولید تا کف) بگذارید.

قرار دادن روی دیوار

بعد از کلی تحلیل، نوبت چیدمان ظروف روی دیوار است. کهبا استفاده از سیم‌ها، دیسک‌های چسبنده یا بتونه‌های اپوکسی معروف مانند Durepoxi سنتی، می‌توان این کار را به روش‌های مختلف انجام داد. در حال حاضر آنها با تکیه گاه هایی همراه هستند که تثبیت را تسهیل می کنند.

متداول ترین تکیه گاه فنری است که توسط حرفه ای ها به عنوان ظریف ترین برای این نوع دکوراسیون اشاره شده است. اگر آن‌هایی را انتخاب می‌کنید که از قبل دارای تکیه‌گاه هستند، از یک دستگاه حفاری برای سوراخ کردن سطحی که قلاب را دریافت می‌کند، استفاده کنید.

«همیشه مهم است که در نظر داشته باشید که نحوه بست نباید به گونه‌ای باشد. در قسمت پایین ظروف قابل مشاهده است. او گزارش می دهد که در چنین موارد ظریف، جزئیات کوچک تفاوت را ایجاد می کند.

کمی از تاریخ

بسیاری از مراجع این سنت را مجدداً تأیید می کنند. با چینی چینی، در شرق قدمت ظروف روی دیوار به قرن اول میلادی باز می گردد. در اروپا، این رسم تنها در آغاز قرن شانزدهم به وجود آمد، زمانی که پرتغال معاهدات تجاری را آغاز کرد که اجازه می داد قطعات را به دنیای قدیم بیاورند. قرن نوزدهم توسط پاتریک پالمر توماس، یک نجیب زاده هلندی که در بشقاب هایش طرح هایی از رویدادهای خاص یا مکان های زیبا دیده می شود. اولین مجموعه بشقاب با نسخه محدود به شرکت دانمارکی Bing & گروندال، در سال 1895.