بالش

که در مدیتیشن ذن بودایی استفاده می شود، بالش گرد یا زفو، به قول تمرین کنندگان این خط، به وضعیت بدن کمک می کند. . نکته مهم این است که استخوان‌های نشسته، دو استخوان کوچک واقع در پایه لگن، را به خوبی احساس کنید. و همیشه زانوهای خود را به زمین بچسبانید تا ثبات ایجاد کنید.» دانیل ماتوس، اوتونیست و پیرو ذن می گوید.

دست ها در مودرا کیهانی قرار دارند و پاها در وضعیت نیلوفر آبی قرار دارند (پای پای راست روی ران چپ، و بالعکس)، نیمه نیلوفر آبی یا یکی در جلوی دیگری، مثلثی را تشکیل می دهد.

صندلی

این راحت ترین حالت است. مصری نیز نامیده می شود، زیرا موقعیتی را که معمولاً فراعنه به تصویر کشیده می شود تکرار می کند: با ستون فقرات ایستاده، سینه باز و دست های تکیه بر ران ها. استفانی مالتا، یکی از اعضای جامعه جهانی مراقبه مسیحی، می‌گوید: «این کار همان تأثیرات مدیتیشن روی نیلوفر آبی یا زانو زدن روی مدفوع را دارد.

در آن، ارتفاع صندلی مهم است، زیرا پاها باید روی زمین و ران ها صاف کاشته شوند. ضروری است که فقط در نقطه ای از صندلی بنشینید که ستون فقرات را به طور طبیعی صاف می کند. از نشستن در لبه یا خیلی عقب خودداری کنید. چشم ها می توانند نیمه باز یا بسته باشند.

مدفوع

این مورد توسط اکثر سنت های معنوی پذیرفته شده است زیرا موقعیت ستون فقرات را تسهیل می کند که به طور طبیعی و بدون تلاش تنظیم می شود. . پاها از زیر رد می شوندمدفوع و پاها، زانو زده، به هم پیوسته اند.

«ستون فقرات باید صاف باشد، اما سفت نباشد. یک انحنای جزئی وجود دارد که باید رعایت شود. لازم نیست مانند یک تخته بمانید. در این حالت، دست ها را می توان روی ران ها یا در مودرا کیهانی قرار داد. چشم ها نیمه باز یا بسته می مانند.