Herculano Grohmann, een tandarts, is het soort bewoner dat altijd op zoek is naar iets anders om thuis te doen: "Mijn schoondochter noemt me Professor Sparrow, een stripfiguur beroemd om zijn uitvindingen", lacht hij.De smaak is erg goed, en de voldoening van het eten van wat je hebt geproduceerd, met de zekerheid dat het volledig vrij is van landbouwchemicaliën, is nog veel beter!", zegt hij. Hieronder geeft hij alle tips voor degenen die hetzelfde willen doen.

DE STRUCTUUR OPZETTEN

Voor deze tuin kocht Herculano PVC-buizen met een lengte van 3 m en een dikte van 75 mm. Vervolgens perforeerde hij elk stuk om de lege plastic potten te plaatsen, speciale modellen voor hydrocultuurzaailingen (foto 1) - het werk werd gemakkelijker met behulp van een ijzerzaag.De tweede fase vergde enige wiskunde: het was nodig om het profiel van de bochten te berekenen, zodat het waterniveau in de buizen voldoende zou zijn en permanent contact met de wortels zou houden: "Ik kwam tot de conclusie dat het ideaal was om bochten van 90 graden te maken, met knieën van 50 mm", zegt hij. Om ze echter te laten passen bij de buizen van 75 mm, moest hij het project aanpassen met speciale verbindingen, de zogenaamdeMerk op dat elke verlaging een gedecentraliseerde uitlaat heeft (foto 2), dus door de verlaging in de pijp te draaien, kan ik het niveau van het water bepalen - ik kwam 2,5 cm hoog", zegt de tandarts. Sommige mensen geven er de voorkeur aan om de structuur licht hellend te maken, wat de circulatie van de vloeistof vergemakkelijkt, maar hij koos ervoor om de pijp recht te houden, zonder te vallen, want in het geval van stroomuitval en onderbreking vandoor water te pompen, wordt het niveau gehandhaafd en blijven de wortels doorweekt.

TUIN ONDERSTEUNING

"Bij het surfen op internet vond ik veel verwijzingen naar PVC-buizen die rechtstreeks op de muur waren gespijkerd, maar dit beperkt de ruimte voor de planten om te groeien", legt Herculano uit. Om de buizen uit de buurt van het metselwerk te houden, bestelde hij drie 10 cm dikke houten balken bij een timmerman en bevestigde ze met schroeven en pluggen. De installatie van het buizensysteem op de balken werd gedaan doordoor middel van metalen klemmen.

BEWEGEND WATER

Voor een structuur van deze grootte is 100 liter water nodig (Herculano kocht een vat van 200 liter). Een inlaatslang en een uitlaatslang worden gekoppeld aan de uiteinden van het systeem, verbonden met het vat. Om de circulatie te laten plaatsvinden, is het nodig om te rekenen op de kracht van een ondergedompelde aquariumpomp: gebaseerd op de hoogte van de moestuin, koos hij een model met een pompcapaciteit van 200 tot 300liter per uur - vergeet niet om een stopcontact in de buurt te voorzien.

HOE TE PLANTEN

Het makkelijkste is om zaailingen te kopen die al gegroeid zijn: "Wikkel de wortels in mos en plaats ze in de lege pot", leert de bewoner (foto 3). Een andere optie is om het zaad in fenolschuim te planten (foto 4) en te wachten tot ze ontkiemen voordat je ze overbrengt naar de container in de pijp.

GOED GEVOEDE GROENTEN

Als je in de aarde plant, levert de aarde de voedingsstoffen, maar in het geval van hydrocultuur is het het water dat deze functie heeft, dus let op de bereiding van de voedingsoplossing die door de leidingen zal circuleren. Er zijn kant-en-klare voedingssets voor elke plant, te koop in gespecialiseerde winkels. "Ververs al het water en vervang de oplossing elke 15 dagen", leert Herculano.

VERZORGING ZONDER PESTICIDEN

Het grootste voordeel van het thuis kweken van groenten is de zekerheid dat ze vrij zijn van chemische producten, maar juist daarom is het nodig om de aandacht voor de teelt te verdubbelen. Als er bladluizen of ander ongedierte opduikt, doe dan een beroep op natuurlijke insecticiden. De bewoner geeft een recept dat hij heeft getest en goedgekeurd: "100 g gehakte touwtabak, gemengd in 2 liter kokend water. Nadat het is afgekoeld, gewoon zeven enspray op de aangetaste bladeren".