Mae'r ffordd faw, wedi'i leinio â choed deiliog, heb ffensys ochr nac arwyddion, yn awgrymu'r gofal y cynlluniwyd y condominium hwn iddo, sydd wedi'i leoli ar safle hen fferm. Roedd hinsawdd fwcolig y tir, sy'n cadw darnau o goedwig drwchus wedi'i thorri gan ffynhonnau, wedi swyno'r cwpl ifanc o Rio de Janeiro i chwilio am lain gyda naws fferm i adeiladu eu plasty arno. “Mae natur yn syfrdanol. O'i flaen, nid ydym yn gadael i'r adeiladwaith sefyll allan yn ormodol. Rydym yn ceisio cyfran gytbwys gyda'r amgylchoedd”, meddai'r pensaer Pedro de Hollanda, a lofnododd y prosiect gyda phartneriaid swyddfa Rio de Janeiro Ao Cubo. Ar ôl tynnu cerrig mawr ar y llwyfandir, prif anhawster y gwaith, adeiladwyd un o'r tri modiwl a gynlluniwyd (yr un gwestai). Gyda dwy swît ac ystafell fyw wedi'u hintegreiddio i'r gegin, mae'n gryno. “Ond mae’n cynnig cysur i dderbyn y cwpl”, ychwanega Pedro. O ran y cerrig, cawsant eu hymgorffori yn yr ardd a thrwy hynny ddychwelyd i'r dirwedd.

Drysau llithro yn lle ffenestri

Yn enw'r estheteg wladaidd y gofynnwyd amdani gan dewiswyd y cwpl, defnyddiau fel pren a charreg. “I’r syniad o’r iaith wlad, fe wnaethon ni ychwanegu elfennau i roi cyffyrddiad cyfoes i’r prosiect. Mae hyn yn wir am y strwythur metelaidd ymddangosiadol a'r rhychwantau eang, wedi'u diogelu â phaneli gwydr, sy'n rhwygo trwy'r ddau ffasâd ac yn trawsosod y dirwedd yny tu mewn”, yn nodi Pedro. Felly, yn yr eiddo cyfan bron, yn lle ffenestri, dewiswyd drysau llithro hael yn yr ardaloedd personol a chymdeithasol, gan greu llystyfiant hardd yn yr amgylcheddau. “Yr hyn sy’n ein swyno fwyaf yma yw sylweddoli bod y tryloywderau a’r agoriadau wedi dod â byd natur i mewn. Nid oes unrhyw rwystrau. Yn eistedd ar y soffa, wedi'i gynhesu gan y tân yn y lle tân, mae gennym y teimlad o fod ar feranda awyrog, gyda golygfa freintiedig o'r jabuticaba a'r paineiras o'n blaen, yn gwrando ar ganu'r adar. Mae'n fraint wirioneddol”, datgelodd y perchennog.