Het koppel Cislene Mallon (43) en Dídimo de Moraes (47), dat al 13 jaar samen is, slaapt niet in hetzelfde bed. Zijn ze een stap verwijderd van een scheiding? Nee, helemaal niet. Het verhaal is als volgt: na het delen van een bed in andere relaties, waren Dídimo en Lena (zoals Cislene liever genoemd wordt) een tijdje single, maar ze hielden de gewoonte om in een tweepersoonsbed te slapen. Ze waren gewend om samen te slapen.Ik hield van mijn kamer toen ik nog bij mijn zus woonde, maar toen ik bij Di introk, was het zo vanzelfsprekend dat ik meteen mijn nieuwe kamer betrok - alleen," zegt Lena. Samen slapen, alleen in het weekend. Als ze hun ervaringen vergelijken, bevestigen ze dat,Eigenlijk was het beter om van maandag tot vrijdag apart te blijven slapen. En zo begonnen ze hun leven samen.

Voor koppels als Dídimo en Lena, die deze keuze maken, heeft de tweepersoonskamer, zoals de traditie het voorschrijft, zijn betekenis verloren: "De diversiteit aan activiteiten die het moderne leven biedt, heeft ervoor gezorgd dat de tweepersoonskamer zijn praktische nut heeft verloren. Vroeger was het gewoon een plek om te slapen en seks te hebben. Ponto. Tegenwoordig is het ook een ruimte om een beetje privacy te hebben, je individualiteit", legt psychiater Carmita uit.Dídimo vindt het goed: "Het is geweldig. Je doet wat je wilt, op het tijdstip dat je wilt, zonder de ander te storen". Hij kijkt graag tot laat films en tv-series. Lena leest liever een boek of kijkt naar de opgenomen hoofdstukken van de soap. Ieder zijn eigen ruimte, ze hoeven niet te onderhandelen over wat ze gaan doen voor het slapen gaan.

Voor de kwaliteit van de slaap

Gewoonten en slaapproblemen zijn andere belangrijke factoren bij de beslissing om thuis aparte slaapkamers te hebben. Het eerste echtpaar dat 15 jaar geleden een beroep deed op architect Cesar Harada, maakte deze keuze omdat hun man te veel snurkte: "En ik begreep het volkomen toen ze het me de eerste keer vroegen: ik snurk ook", zegt Harada. Dit probleem motiveerde ook een van de klanten van de architect vanVroeger sliepen ze samen, maar ze werd wakker van zijn gesnurk en ging dan verder slapen in een andere kamer van het huis, dus besloot ze voorgoed te verhuizen. De oplossing was om het kantoor om te toveren in een slaapkamer", zegt ze.Midden in de nacht wakker worden of overdag verschillende tijdstippen hebben om uit bed te komen, hebben ook invloed.Eliana Medina, 51 jaar oud,Onze schema's zijn verschillend. Ik werk met fotografie en soms moet ik om 4 uur 's ochtends wakker worden. Dan doet een van ons het licht aan, beweegt, de ander wordt wakker... en verstoort uiteindelijk de slaap van onze partner". Eliana woont al drie jaar samen met Leandro, 60. Voor hen kwam de beslissing ook "een beetje toevallig". Toen ze nog aan het begin stonden vanTijdens hun relatie stelde ze voor dat ze in aparte kamers in het huis zouden verblijven, dat eerst alleen van haar was. Leandro nam de logeerkamer in gebruik en is daar sindsdien gebleven.

De vastgoedvisie op het onderwerp

In de 32 jaar van zijn beroep heeft architect Harada slechts drie projecten in dit profiel gedaan. "Het is niet gebruikelijk, maar het bevestigt de beslissing van degenen die van hun ruimte willen genieten en meer comfort willen," zegt hij. Regina Adorno woonde slechts twee koppels bij. Viviane Bonino Ferracini, ook een architect en binnenhuisarchitect, werkt als consultant bij de bouwmaterialenwinkel C&C van Jundiaí en is gemiddeld aanwezig,Er zijn maar weinig projecten die het bureau van de professional verlaten. Maar omdat niet iedereen een architect of decorateur inhuurt om zijn huis in te richten of te verbouwen, is de perceptie een beetje anders vanuit het oogpunt van onroerend goed.João Batista Bonadio, adviseur voor de Regionale Raad van Vastgoedmakelaars van São Paulo (Creci-In de Verenigde Staten is deze optie heel gebruikelijk. Het onderzoek "Home of the Future" van de National Association of Home Builders (NAHB) geeft aan dat in 2015 62% van de middelbareIn Brazilië bestaat de aanwezigheid van twee slaapkamers voor hetzelfde koppel al sinds de jaren 1960 en de trend, hoewel minder belangrijk dan in de VS, werd geaccentueerd door de beweging naar individualisme, die begon in de jaren 1980, volgens historica Mary Del Priore, een specialist in de Braziliaanse geschiedenis.

Evolutie van privacy

Maar waarom zijn we zo gehecht aan het idee van de tweepersoonskamer? Mary Del Priore legt uit dat in Brazilië de slaapkamer een verovering was: "Eeuwenlang sliepen hele families in een enkele kamer, met matten en hangmatten als bedden. Tot de 19e eeuw was het gebruikelijk voor de minderbedeelde klassen om op banken of tafels te slapen, zonder enig comfort. Met de opening van de havens, na de komst van de familieVanaf dat moment werden er huizen met slaapkamers gebouwd en evolueerde de notie van privacy in huis. Al vanaf de jaren 1960 kozen koppels die in grote ruimtes woonden voor een eigen slaapkamer om de intimiteit en zelfs hun imago te bewaren, aldus Mary.Ze sliepen het liefst ver weg van hun man, omdat ze van mening waren dat deze afstand de seksuele ontmoeting bevorderde. De vondst van de vrouw in wanorde of de man "verfrommeld" na een nacht slapen werd niet goed gezien". Vanaf de jaren 1980 was de reden anders: "niet langer een kwestie van esthetiek, maar omdat man en vrouw verschillende interesses hebben en de slaapkamer kiezen als een schuilplaats om deze te ontwikkelen".Een andere belangrijke factor in dit proces was de seksuele bevrijding, "die de heiligheid van de slaapkamer als 'altaar van de voortplanting' doorbrak. Dit alles gaf de slaapkamer andere functies", voegt Mary toe. In feite is er door de geschiedenis heen een zeer nauwe - en praktische - relatie ontstaan tussen het bed en seks. "Aanvankelijk was het bed een willekeurig meubelstuk waarop mensen konden gaan liggen. In de loop der tijd werd het brederMaar nu de verplichting om samen te slapen minder wordt, verliest de tweepersoonskamer - in theorie - deze oerfunctie: "Koppels kunnen kiezen waar en wanneer ze elkaar ontmoeten", voegt Carmita Abdo eraan toe.

Aparte bedden

Het idee van comfort en privacy is wat meestal de beslissing van koppels bepaalt, of ze nu jong zijn, het leven als koppel beginnen, of meer volwassen, tijdens een langdurig huwelijk of aan het begin van een nieuwe relatie. Degenen die ervoor kiezen om hun individuele ruimte te hebben, zelfs als ze het leven delen met een andere persoon, erkennen dat een koppel niet "twee in een" hoeft te zijn. Ieder heeft zijn eigen smaak,Soms moet je je eigen plek in huis hebben, en de slaapkamer is die plek. Het is de omgeving die ik voor mezelf heb gecreëerd. Ik heb mijn boek, mijn schilderij, mijn 'kleine vrouw'-gordijn, mijn lappenpoppen. Het is allemaal van mij. De rest delen we", betoogt Eliana Medina.Mensen, vooral vrouwen, zijn verbaasd: 'Hoe bedoel je, hij heeft ZIJN kamer?'" zegt Lena Mallon, en haar man voegt eraan toe: "Ze zijn in de war: ze denken dat we elkaar niet mogen omdat we in verschillende kamers slapen, dat er geen liefde is. Sinds het begin van onze relatie slapen we in aparte kamers. Ik denk niet dat we samen een leven kunnen beginnen...Voor psychiater Carmita Abdo zijn onafhankelijke slaapkamers niet noodzakelijk een teken dat de relatie op de klippen loopt, als het koppel een gezond seksleven blijft hebben en samen levensprojecten opbouwt: "Zolang het geen ontsnapping is, zie ik geen probleem: het hele huis blijft gedeeld".En in het weekend ontmoeten ze elkaar. Hetzelfde gebeurt met Dídimo en Lena. Ze zijn nog steeds een stel, maar ze veranderen het gemeenschappelijke in iets anders en hechten waarde aan zelfzorg. Van "eindelijk, alleen" naar "eindelijk, alleen".