Hunermend Azuma Makoto û ekîba wî - ji studyoya AMKK, li Tokyo - kulîlk bi dîmenên cemidî, deryayên kûr û fezayê dan nasîn. Bi piranî di rewş û senaryoyên tund de hatine wêne kirin, karên hunera botanîkî yên hunermend li her cihê ku lê hatine saz kirin, çi mîmarî be an jî hawîrdorê be, derdikeve pêş.

Dema ku mebesta sêwiranan rave dike, Makoto dibêje ku dema ku li deverên nenaskirî tê danîn, kesk temaşevanan teşwîq dike ku binirxînin û jiyanê di cîhana xwezayî de binirxînin. Hunermend di hevpeyvînekê de ji bo Designboom<5 dibêje: "Ez bi berdewamî hewl didim ku bibînim ka dê çi celeb "tevlihevî" çêbibe bi sazkirina kulîlkan li hawîrdorên ku ew bi gelemperî tune ne û vedîtina aliyek nû ya bedewiya wan>.

Wî her weha kêşeyên 'avêtina kulîlkan nav stratosphere' û 'navkirina wan di kûrahiya behrê de' jî rave kir. Li gorî Azuma, hemî karên wî dijwariyek derûnî û laşî heye. Daristana amazonê; qada berfê ya li Hokkaido di -15 dereceyan de û Xishuangbanna - ku li ser zinarek asê ya li Chinaînê ye - hin senaryoyên ku wî rû bi rû ne. Lê xema we ev e ku hûn nebatan berhev bikin û kom bikin da ku wan bi tenê ji nû ve birêxistin bikin û biafirîninbedewek nû.

Wekî din, Azuma derketina meraqa xwe ya bi nebatan re vedibêje: "Gulan jiyana kulîlkek dest pê dikin, şîn dibin û di dawiyê de dihelin. Ew her carê îfadeyên cihêreng nîşanî me didin, ev jî balkêş e. Li her kulîlkê mêze bikin, çawa ku mirov xwedan cûdahiyên kesane ne, yek jî bi tevahî ne wek hev in. Van kêliyên ku hertim diguherin qet min bêzar nekir û her gav ruhê min ê lêpirsîna nenas şiyar kir.

Di projeya xwe ya herî dawî de, Makoto bi riya tîrêjên X û CT-ê li 'mîkrocîhana' kulîlkan, avahîya wan û cîhana hundurîn digere. "Ez dixwazim hê bêtir, aliyên nû yên kulîlkan bigerim û bedewiya wan bi eşkerekirina xweşiya wan diyar bikim", wî destnîşan kir.

*Bi rêya Designboom