Według UNESCO ponad połowa światowej populacji mieszka w domach zbudowanych z gliny, a nie z cementu. Wykorzystanie zasobów naturalnych do budowy domów wciąż nie jest powszechne w architekturze.

Technologia ta jest stara, ale została praktycznie zapomniana po wykorzystaniu cementu do odbudowy zniszczeń spowodowanych przez II wojnę światową. Dopiero w latach 70-tych, wraz z kryzysem energetycznym, naukowcy zaczęli powracać do wykorzystania ziemi w budownictwie.

Urugwaj

Urugwaj doświadcza eksplozji budowy zielonych domów, które wykorzystują elementy natury jako surowiec. Konstrukcje wykonane są z betonu, a okładziny z naturalnych materiałów, takich jak słoma, ziemia, drewno, kamień i trzcina cukrowa. Takie połączenie gwarantuje bezpieczeństwo, komfort i izolację termiczną.

Architekci, którzy budują te domy, należą do grupy Pro Terra, łacińskiej organizacji, która promuje ten rodzaj budownictwa. Według grupy istnieje ponad 20 kombinacji materiałów, które są rozmieszczane zgodnie z różnicami w każdym miejscu. Zwykle używają również tynku, płytek i ceramiki do wykończenia.

Ponieważ Urugwaj boryka się z wahaniami klimatycznymi, z ulewnymi deszczami, wysokimi temperaturami latem i surową zimą, domy są zwykle wzmocnione kamieniem lub tynkiem, dachy są odporne na kapanie, a tynki błotne umożliwiają wentylację.

Domy te są zazwyczaj tańsze niż te tradycyjne. 50 metrów kwadratowych można zbudować za około 5 tysięcy USD (około 11 tysięcy reali RS$), ale niewielu architektów realizuje projekt, którego cena może również ulec zmianie w zależności od wyboru materiału.

Artykuł opublikowany pierwotnie na stronie Catraca Livre.