باز کردن درهای خانه برای لذت بردن از جلوه های مختلف هنری در جمع، حرکتی شریف است. کسانی که این نوع جلسات را ترویج می کنند، تبادل فرهنگی و عاطفی را تشویق می کنند. کسانی که در مهمانی شرکت می کنند بهترین انرژی ها و نیات خود را به ارمغان می آورند. همه بزرگ می شوند. آماده سازی محیط با احتیاط فقط باعث می شود که فضا برای لذت بردن از هنرها مساعدتر شود. توصیه می کنم علاوه بر شمع و بخور از گل های معطر مانند زنبق یا گلپر استفاده کنید. برای شرکت کننده مهم است که در فضا احساس استقبال کند. این باعث می‌شود هنرمند با مبادله بسیار راحت‌تر باشد.» لیاندرو مدینا می‌گوید. غذا و نوشیدنی ضروری است. غذا دادن به مردم چیزی عالی است. او می افزاید: «در واقع، تغذیه روح مردم نتیجه بزرگ – دگرگون کننده – این جلسات است.

هیئت های امروزی چگونه هستند

تجمل و شرایط را فراموش کنید. سوآرهای معاصر بیشتر شبیه شلوار جین و تی شرت هستند تا دمپایی و کلاه بالا. لذت دور هم جمع شدن پیرامون شعر، ادبیات، موسیقی و رقص، سنتی که از دوران استعمار در اینجا پرورش داده شده است، به مالکیت عمومی تبدیل شده است. جلسات، بارها، کافه‌ها، کتابفروشی‌ها، مراکز فرهنگی، خانه‌ها و حتی کیوسک‌های ساحلی را فرا می‌گیرد. "برای مدت طولانی، کلمه sarau به رسمیت مرتبط بود. اما، در سال های اخیر، عموم مردم شروع به مشارکت فعال، خلق و اجرا در فضایی کرده اندبرادری کردن، می گوید فردریکو باربوسا، شاعر و مدیر Casa das Rosas – Espaço Haroldo de Campos de Poesia e Literatura، در سائوپائولو.

حومه سائوپائولو، زادگاه ده ها سوئر، ثابت می کند که این پدیده دموکراتیک است. الساندرو بوزو، خالق کتاب Sarau Suburbano، که سه‌شنبه‌ها در Livraria Suburbano Convicto do Bixiga در سائوپائولو اتفاق می‌افتد، اشاره می‌کند: «این رویدادها با آوردن سرگرمی‌هایی با حجم بالایی از اعتراض و اطلاعات، زندگی‌ها را تغییر می‌دهند». مارینا مارا، شاعر برزیلی، شعرهایی را با لبخند در اجلاس سران مردم در ریو+20 رد و بدل کرد و پوسترهایی را در سرویس‌های بهداشتی عمومی نصب کرد، پروژه‌ای به نام Sarau Sanitário. او دفاع می‌کند: «شعر یکی از قوی‌ترین مکانیسم‌های صیقل دادن انسان است». نجات فرهنگ عامه، پرچم مهم دیگری، انگیزه ایجاد ساراواو را ایجاد کرد که توسط موسیقیدان و مربی هنر لئاندرو مدینا و رجینا ماچادو، محقق روایات سنتی و استاد دانشکده ارتباطات و هنر دانشگاه سائوپائولو ایده آل شد. این جشن پنج بار در سال در Paço do Baobá، یک مرکز تحقیقاتی و خلاقیت هنری با الهام از سنت شفاهی برگزار می‌شود. در آنجا داستان‌سرایان، نوازندگان، دلقک‌ها و رقصندگان ریشه‌های برزیلی و گفتگو با فرهنگ‌های دیگر را می‌ستایند. رجینا می گوید: "ما کسانی را که می خواهند با زیبایی و سخاوت بسیاری از هنرمندان مسحور شوند گرد هم می آوریم."hot

«بشریت همیشه گرد هم آمده تا خود را بیان کند. این یک نیاز ذاتی بشر است»، ادواردو تورناگی، معلم تئاتر در جوامع نیازمند، شاعر و بنیانگذار Sarau Pelada Poética می اندیشد. قوانین و تشریفات از این رویداد که هر چهارشنبه در کیوسک Estrela de Luz، در ساحل Leme، در ریودوژانیرو برگزار می شود، کنار گذاشته شده است. او می گوید: «ما می خواهیم لذت بیان را از طریق کلام نوشتاری، خوانده شده یا گفتاری گسترش دهیم. این جاذبه با حضور در یک مکان عمومی، کودکان، بازنشستگان، افرادی که از دویدن استراحت می کنند، زنان خانه دار، شاعران مشهور و آماتور را گرد هم می آورد. در Belo Horizonte، پیکربندی متفاوت است. از سال 2005، هر سه‌شنبه، مجموعه فرهنگی Palacio das Artes درهای خود را به روی شاعران برزیلی و بین‌المللی، نام‌های مشهور و کسانی که برای عموم مردم ناشناخته هستند باز می‌کند. هدف این است که انواع مکاتب، سبک‌ها، مضامین و طرح‌های هنری را در بر گیرد که محصول شاعرانه امروز را تامین می‌کند. «ادبیات از همه هنرها تغذیه می کند و با همه آنها گفتگو می کند. ویلمار سیلوا شاعر، خالق و متصدی نشست بین‌المللی خواندن، تجربه و حافظه شعر Terças Poéticas می‌گوید، بنابراین، ما به شعر خوانده‌شده، اجرا، شعر ویدیویی فکر می‌کنیم. «شعر با پرورش تنوع و اشغال فضای عمومی، کارکرد اجتماعی و سیاسی خود را آشکار می کند، نه فقط کارکرد هنری خود را».تاکید می کند.