مطالعه اخیر منتشر شده در مجله علمی Nature Plants کشف 17 گونه گیاهی را نشان داد که قبلاً منقرض شده بودند . این گونه‌ها که عمدتاً در حوضه مدیترانه در اروپا هستند، به روش‌های مختلفی یافت شده‌اند: سه مورد از آنها در طبیعت، دو مورد در باغ‌های گیاه‌شناسی اروپا و بانک‌های بذر، و بقیه «از طریق یک تجدیدنظر طبقه‌بندی گسترده» طبقه‌بندی شده‌اند - یعنی آنها به عنوان منقرض شده طبقه بندی شده بود اما در واقع هنوز در جایی در جهان وجود داشت.

همه چیز از آنجا شروع شد که تیمی به رهبری محققان دانشگاه Roma Tre مشکوک شدند که گیاهانی که در متون علمی به عنوان منقرض شده فهرست شده اند در واقع هنوز زنده هستند. آنها سپس 36 گونه بومی اروپایی را که وضعیت حفاظتی آنها بر اساس نظارت بر طبیعت و تماس با بانک های بذر و باغ های گیاه شناسی "منقرض" در نظر گرفته شد، تجزیه و تحلیل کردند.

چهار گونه رسماً منقرض شده پیدا شده است که دوباره در طبیعت ظاهر شده اند، مانند Ligusticum albanicum Jávorska ، یکی از اعضای خانواده کرفس که دوباره در کوه های آلبانی کشف شده است. علاوه بر این، هفت گونه که زمانی تصور می شد منقرض شده اند، اکنون مترادف با گیاهان زنده هستند، مانند Centaurea saxatilis (K. Koch) B.D. جک ها، که اکنون به عنوان Centaurea raphanina Sm شناخته می شوند، به طور گسترده دریونان. سه گونه دیگر در گذشته به اشتباه شناسایی شده اند، از جمله Nolletia chrysocomoides (Desf.) Cass. در اسپانیا، که باید با Galatella malacitana Blanca، Gavira و Suár.-Sant گروه بندی شوند.

این مطالعه همچنین وجود گونه هایی مانند Filago neglecta (Soy.-Will.) DC., H را نشان داد. hethlandiae، Astragalus nitidiflorus، Ornithogalum visianicum و Armeria arcuata، که زمانی منقرض شده بودند. دومی یک گونه بومی در سواحل جنوب غربی لوزیتانیا است که آخرین سوابق آن به پایان قرن نوزدهم باز می گردد. از طریق این مطالعه، محققان این گونه را در باغ گیاه شناسی دانشگاه اوترخت در هلند یافتند. با این حال، برخی مطالعات تاییدی هنوز مورد نیاز است، زیرا این گیاه به مدت 150 سال ناپدید شده بود و ممکن است شناسایی اشتباه صورت گرفته باشد. کارآگاهی، به ویژه برای تأیید اطلاعات، اغلب نادرست، گزارش شده از منبعی به منبع دیگر، بدون تأیید صحیح.» همچنین به گفته این محقق، همه‌گیری کووید-19 به سختی کار کمک کرد، زیرا باعث بسته شدن آزمایشگاه‌ها شد.

محققان نتایج را بسیار امیدوار کننده می دانند. به لطف این نتایج، اروپا بهبود می یابددراپر گفت: تنوع زیستی، گامی مهم در جهت دستیابی به اهداف بین المللی تعیین شده توسط کنوانسیون تنوع زیستی و دستور کار 2030 ملل متحد برای توسعه پایدار.

با این حال، آنها همچنین یک هشدار را به جای می گذارند: "ما نباید فراموش کنیم که نتایج تأیید می کند که 19 گونه باقی مانده ای که ما تجزیه و تحلیل کردیم برای همیشه از بین رفته اند. پیشگیری از انقراض بسیار مهم است – پیشگیری مطمئناً از تلاش‌های نهایی برای احیای گونه‌ها از طریق مواد ژنتیکی قابل دوام‌تر است، حوزه‌ای که فعلاً صرفاً نظری و با محدودیت‌های فنی و فناوری قوی است.»