Toen hij 80 werd, besloot Lao Tzu (ook bekend als Lao Tsé) zijn baan als ambtenaar in de keizerlijke archieven op te geven en zich voorgoed terug te trekken in de bergen. Toen hij de grens passeerde die het oude Chinese grondgebied scheidde van Tibet, ondervroeg een bewaker hem over zijn bedoelingen. Toen hij hem iets vertelde over zijn leven en gedachten, realiseerde de bewaker zich dat de reiziger een man wasAls voorwaarde om hem te laten oversteken, vroeg hij hem een samenvatting van zijn wijsheid te schrijven voordat hij op retraite zou gaan. Lao Tzu stemde uiteindelijk met tegenzin in en schreef in een paar bladzijden de 5.000 ideogrammen van een boek dat een revolutie teweegbracht in de geschiedenis van de filosofie: de Tao Te King, of Verhandeling over het Pad van de Deugd. De Tao Te King is synthetisch, bijna laconiek en vat de principes als volgt samenDe 81 korte passages in dit werk leggen uit hoe de mens moet handelen wanneer hij geconfronteerd wordt met de feiten van het leven om volledig geluk en vervulling te bereiken.

Wat is de tao?

Om gelukkig te zijn, zegt Lao Tzu, moet de mens leren de Tao te volgen, dat wil zeggen, de stroom van goddelijke energie die ons allen en alles in het universum omvat. De wijze herinnert ons er echter al in de eerste regels van zijn tekst aan, zoals gebruikelijk is in de oosterse filosofie: de Tao die kan worden gedefinieerd of verklaard is niet de Tao. Daarom kunnen we ons slechts een ruw idee vormen van dit concept, wantOnze geest is niet in staat om de volledige betekenis ervan te bevatten. De Nederlander Henri Borel, auteur van het korte boek Wu Wei, de wijsheid van Non-Act (ed. Attar), beschrijft een denkbeeldige dialoog tussen een man uit het Westen en Lao Tzu, waarin de wijze oude man de betekenis van de Tao uitlegt. Hij zegt dat het concept heel dicht ligt bij ons begrip van wat God is - het onzichtbare principe zonder begin of einde dat zich in alle dingen manifesteert. In harmonie en gelukkig zijn is weten hoe te stromen met de Tao. Ongelukkig zijn is in conflict zijn met deze Tao.Een westers gezegde luidt: "God schrijft recht met kromme lijnen". De Tao volgen is deze beweging weten te aanvaarden, zelfs als ze niet samenvalt met onze onmiddellijke verlangens. De woorden van Lao Tzu zijn een uitnodiging om met nederigheid en eenvoud te handelen ten overstaan van deze grote organiserende kracht. Aangezien voor Taoïsten onze harmonieuze handelingen afhangen van het afgestemd zijn op dezeHiervoor is het belangrijk om aandacht te besteden aan wat er om ons heen gebeurt, de richting van de energie te identificeren, op te merken of het tijd is om te handelen of om je terug te trekken", legt Hamilton Fonseca Filho uit, priester en leraar van de Taoïstische Sociëteit van Brazilië, gevestigd in Rio de Janeiro.

Eenvoud en respect

"De Tao manifesteert zich in vier fasen: geboorte, rijping, verval en herinnering. Ons bestaan en onze relaties gehoorzamen aan deze universele wet", zegt de taoïstische priester. Met andere woorden, om te weten hoe we moeten handelen is het noodzakelijk om te weten in welke fase we ons bevinden. "Dit is mogelijk door meditatie te beoefenen. Het opent de weg naar een meer verfijnde perceptie en we beginnen te handelen met meer evenwicht en harmonie",zegt de religieuze.

Goede gezondheid, goede perceptie

Om de stroom van de Tao te kunnen identificeren, moet het lichaam ook voortdurend in balans worden gebracht: "Chinese geneeskunde, acupunctuur, vechtsporten, voeding gebaseerd op voedingsmiddelen die de yin (vrouwelijke) en yang (mannelijke) energieën in balans brengen, al deze praktijken vinden hun oorsprong in de Tao, zodat de mens gezond is en in staat om de stroom van het universum te identificeren", benadrukt Hamilton Fonseca Filho,die ook acupuncturist is.

Berichten van de master

We hebben enkele leringen van Lao Tzu gekozen die ons de sleutel kunnen geven om ons leven en onze relaties te harmoniseren. De originele zinnen, afkomstig uit de Tao Te King (ed. Attar), zijn becommentarieerd door Hamilton Fonseca Filho, professor van de Taoïstische Vereniging van Brazilië.

Zij die anderen kennen zijn intelligent.

Hij die zichzelf kent, is verlicht.

Hij die anderen overwint, is sterk.

Hij die zichzelf overwint, is onoverwinnelijk.

Wie tevreden weet te zijn, is rijk.

Wie zijn pad volgt is onwankelbaar.

Hij die op zijn plaats blijft, houdt stand.

Die sterft zonder op te houden te zijn

heeft onsterfelijkheid overwonnen."

Commentaar: Deze woorden geven te allen tijde aan hoe en waar de mens zijn energie moet gebruiken. De inspanningen die gericht zijn op zelfkennis en het besef van de noodzaak om van houding te veranderen, voeden ons altijd. Wie zichzelf kent, kent zijn grenzen, capaciteiten en prioriteiten en wordt onoverwinnelijk. De waarheid, zegt de wijze Chinees, is dat we gelukkig kunnen zijn.

Een boom die niet omarmd kan worden is geboren uit een wortel zo dun als een haar.

Een toren van negen verdiepingen is gebouwd op een heuvel van aarde.

Een reis van duizend mijlen begint met één stap."

Commentaar: De grote veranderingen beginnen met kleine gebaren. Dit geldt voor alles wat we doen en vooral als we het spirituele pad volgen. Om een diepgaande transformatie te laten plaatsvinden, is het nodig om in dezelfde richting te volharden, zonder onmiddellijk te handelen. Als we van het ene pad naar het andere blijven springen, verlaten we niet hetzelfde niveau, verdiepen we de zoektocht niet.

Een orkaan duurt niet elke ochtend.

Een storm duurt niet de hele dag.

En wie produceert ze? Hemel en aarde.

Als hemel en aarde het buitensporige niet kunnen doen

verdragen, hoe kan de mens dat doen?"

Commentaar: Alles wat overdadig is, raakt snel op en we leven in een maatschappij waarin we gestimuleerd worden tot overdaad en gehechtheid aan voorwerpen en mensen. Het gebrek aan begrip dat alles vergankelijk, vergankelijk is, kan de bron zijn van veel frustratie. Wijsheid ligt in het kiezen van wat het beste is voor onze gezondheid en prioriteit geven aan wat onze essentie voedt, zelfs als het nodig is om excessen op te geven. Het is altijd de moeite waard omons afvragen hoe we onze prioriteiten stellen en accepteren dat alles voorbijgaat.