روزه، یک دوره 40 روز و 40 شب است که از چهارشنبه خاکستر شروع می شود و در یکشنبه عید پاک به پایان می رسد، زمان غواصی معنوی برای بسیاری از مسیحیان است. اما معانی کتاب مقدس مربوط به این تاریخ چیست؟ در کتاب مقدس، عیسی 40 روز را در بیابان سپری می کند و مورد آزمایش قرار می گیرد. این مدت به این چهل روز اطلاق می شود. جشن های روزه، همانطور که امروزه شناخته می شود، تنها در قرن چهارم برقرار شد، تا مؤمنان بتوانند گرد هم آیند، زندگی معنوی خود را تأمل کنند و برای جشن مرگ و رستاخیز مسیح آماده شوند.» مدیر دانشکده الهیات در PUC/SP. با این حال، معانی اطراف عدد 40 به همین جا ختم نمی شود. 40 سال نیز متوسط ​​طول عمر یک فرد در قدیم بود. بنابراین، این زمانی است که مورخان برای اشاره به یک نسل از آن استفاده می کنند. یک جشن مسیحی-کاتولیک است، اما سایر ادیان نیز دوره های بازتاب خود را دارند. به عنوان مثال در بین مسلمانان، ماه رمضان زمانی است که مؤمنان در طول روز روزه می گیرند. قوم یهود در آستانه یوم کیپور، روز آمرزش روزه می گیرند. پروتستان‌ها حتی دوره‌ای شبیه به روزه دارند، اما آن را جشن نمی‌گیرندمناسک» استدلال می کند که مو سونگ. برای کاتولیک ها، روزه همچنین زمان تأمل در زمان، روح و فناپذیری است. ما طوری زندگی می کنیم که انگار هرگز قرار نیست بمیریم و در نهایت در لحظه زندگی نمی کنیم. فرهنگ ما برای زندگی در زمان حال ارزش قائل است، بدون توجه به دیدگاه تاریخی، که در آن روابط عمیق‌تری برقرار می‌شود. این دوره نگاه به خودمان و روابطمان است.» یونگ مو سونگ استدلال می کند.

از خاکستر آمدیم و به خاکستر باز خواهیم گشت

آغاز روزه در چهارشنبه خاکستر جشن گرفته می شود، تاریخی که مصادف با روز بعد از سه شنبه کارناوال است. چهارشنبه نام خود را به این دلیل گرفته است که بر روی آن دسته سنتی خاکستر برگزار می شود که در آن خاکستر شاخه های برکت شده در یکشنبه نخل سال قبل با آب مقدس مخلوط می شود. پدر والریانو به یاد می آورد: "در کتاب مقدس، همه مردم خود را با خاکستر پوشانده اند تا خود را پاک کنند." به گفته یونگ مو سونگ، برای شروع یک لحظه تأمل معنوی، این روز همچنین باید به یاد بیاوریم که "از خاک آمدیم و به خاک باز خواهیم گشت".

رسوم تحریف شده

«بسیاری از باورهای مربوط به روزه، که رفتار مسیحیان را دیکته می‌کند، با کتاب مقدس که فقط یادآوری معنوی و روزه کامل در چهارشنبه خاکستر و جمعه خوب را موعظه می‌کند، مطابقت ندارد.» به عنوان مثال، بسیاری از مسیحیان در آن دوره استفاده می کردندحمام نکردن تا با خاکستر روی بدن بماند. جونگ مو سونگ، از متدیست‌ها، همچنین به یاد دارد که بسیاری از وفاداران صلیب‌ها را در پارچه‌های بنفش می‌پیچیدند. حتی کسانی هستند که معتقد بودند، در آن دوره، عیسی در هر گوشه و کناری بود و به معنای واقعی کلمه، گوشه و کنار خانه ها را جارو نکردند. «بسیاری از آداب و رسوم کتاب مقدس توسط مردم محلی به اشتباه ارائه شده است. یکی از بزرگترین تعبیرات نادرست مربوط به روزه گرفتن در روز جمعه است. کتاب مقدس موعظه می کند که باید یک روزه کامل انجام شود، اما جوامع مسیحی شروع به تفسیر کردند که شما نمی توانید گوشت قرمز بخورید، گوشت سفید مجاز است.» پدر والریانو می گوید. هفته

«هفته مقدس زمانی است برای اختصاص زمان بیشتر به تأمل، دوره ای که در آن کلیسای کاتولیک مجموعه ای از جشن ها را در روزهای منتهی به رستاخیز عیسی مسیح، یکشنبه 2018 برگزار می کند. عید پاک، پدر والریانو می گوید. همه چیز یک هفته قبل از عید پاک، در یکشنبه نخل آغاز می شود، زمانی که مراسم عشای ربانی به یاد آمدن مسیح به اورشلیم برگزار می شود، زمانی که او توسط مردم شهر در آن زمان تحسین می شود. در روز پنج شنبه، عشای مقدس برگزار می شود، که به آن مراسم شستن پاها نیز معروف است. «در طول جشن، کشیشان زانو زده و پاهای برخی از مؤمنان را می شویند. این لحظه ای است که نشان دهنده آخرین شام عیسی با شاگردان است که در آن رهبر مذهبی استپدر والریانو می گوید: من زانو می زنم و پاهای آنها را می شوم. این عمل نشان دهنده عشق، فروتنی است. در زمان مسیح، کسانی که برای تمیز کردن پای اربابانی که از صحرا آمده بودند زانو زدند، بردگان بودند. کشیش می گوید: «عیسی زانو زد تا خود را خدمتکار دیگری نشان دهد». روز بعد، جمعه خوب، مراسم راهپیمایی پروردگار مرده برگزار می شود، لحظه ای که مصلوب شدن عیسی را نشان می دهد. در شنبه هاللویا، مراسم پاسکال، یا مراسم آتش جدید، هنگامی که مخروط پاسکال روشن می شود - که نشان دهنده نور مسیح است، برگزار می شود. این نمادی از تجدید است، آغاز یک چرخه جدید. کل سنت در روز یکشنبه پایان می‌یابد، زمانی که عید عید پاک برای بزرگداشت رستاخیز مسیح برگزار می‌شود.

درس‌های روزه

که در آن می‌توانیم از فرصت استفاده کنیم و به دنبال معنای عمیق‌تری در زندگی باشیم. زمانی برای جستجوی دستاوردهای بزرگتر از تجربیات حرفه ای یا سطحی که مشخصه زندگی روزمره است. این لحظه ای است برای درک اینکه زندگی ابعاد عمیق تری دارد.» یونگ مو سونگ استدلال می کند. برای پدر والریانو، یکی از درس‌هایی که لنت تدریس می‌کند، تأمل در خود، در مورد اشتباهات و موفقیت‌ها است: «ما باید آن را زمان تمرین خیریه، توبه، تأمل و تغییر ارزش‌ها بدانیم. لحظه ای که بیش از هر زمان دیگری به سوی خدا روی آوریم و به این فکر کنیم که چگونه جهانی بسازیمبهتر".