Руханият - бұл рухқа лайықты нәрсені тәрбиелеу, оның біріктіруші көзқарастарды жобалау, бәрін бәріне қатыстыру, барлық нәрсені бір-бірімен және түпнұсқамен байланыстыру және қайта қосу қабілеті. болмыстың қайнар көзі. Бұл өмірдің кеңеюіне, ортақтастығына ықпал ететін әрбір көзқарас пен әрекет. Бұл Пьер Тейхард де Шарден «Құдайдың ортасы» деп атаған нәрсені дамыту, онда біз бар, тыныс алатын және біз қандай боламыз. Нейробиологтар мен ми зерттеушілері руханилықтың биологиялық негізі мидың маңдай бөлігінде жатқанын анықтады. Олар бұл фактіні эмпирикалық түрде растады: ең жаһандық контексттер түсірілгенде немесе жалпылықтың маңызды тәжірибесі болған кезде, сондай-ақ мағынаға толы және қастерлеу, адалдық және құрмет тәжірибесін тудыратын түпкілікті шындықтарға экзистенциалды түрде жақындаған кезде, сол жерде нейрондардың герціндегі жоғары тербеліс болып табылады. Олар бұл феноменді «Құдай нүктесі» деп атады, бұл ішкі органның бір түрі, ол арқылы шындықтағы Түсініксіздің болуы түсіріледі. Бұл «Құдай нүктесі» ынтымақтастық пен үлкен құрмет сезімі сияқты материалдық емес құндылықтар арқылы ашылады. Оны ояту – руханилықтың пайда болуына мүмкіндік беру. Сондықтан руханилық Құдайды ойлау емес, оны сезіну. Ол ынта ретінде қабылданады (грек тілінде бұл іште құдай бар дегенді білдіреді), ол бізді алып, сау етеді. Денсаулық сақтауда, руханияттаоның өзіндік емдік күші бар. Ол ақыл, либидо, күш, сүйіспеншілік сияқты жарамды және өмірге деген сүйіспеншілік сияқты жағымды қасиеттерді арттырады, дүниедегі әділетсіздіктерге қарсы кешірімге, мейірімділікке және ашулануға қабілетті. Белгілі емдік әдістердің барлық құндылығын, әртүрлі дәрілердің тиімділігін мойындаумен қатар, аудармасы қиын, бірақ мағынасы бай өрнекті қолданатын француздар айтқандай, әлі күнге дейін қосымшасы бар. Ол бұрыннан бар нәрсеге қосымша сигнал бергісі келеді, бірақ оны басқа емдеу көзінен келетін факторлармен нығайтады және байытады. Медицинаның қалыптасқан үлгісі, әрине, адамның кейде сау, кейде ауыратын күрделі жағдайын емдеуге және түсінуге монополия бермейді. Міне, руханият өз орнын табады. Ол адамда, ең алдымен, өмірдің қалпына келетін қуаттарына, дәрігердің құзыреттілігіне және медбикенің немесе медбикенің мұқият күтіміне деген сенімді нығайтады. Біз сенімнің емдік мәнін терең психология мен трансперсоналды психологиядан білеміз. Сенім түбегейлі мынаны білдіреді: «Өмірдің мәні бар, ол құнды, оның өзін қоректендіретін ішкі энергиясы бар, ол қымбат. Мұндай сенімділік дүниеге рухани көзқарасқа жатады» (Уолдоу, Денсаулық сақтау). Барлық ғалымдар шындықтың біздің тұжырымдамаларымызға толық сәйкес келмейтінін біледі. Сирек емес, дәрігерлердің өздерібіреудің қаншалықты тез қалпына келетініне таң қалады. Түбінде бұл көрінбейтін және мүмкін емес нәрсе көрінетін және болжауға болатын нәрсенің бөлігі деп санайды. Үлкен күш – Алланың мейіріміне бөленіп, ұл-қыздарындай болып, алақанында болу сенімі. Міне, осындай нанымдарда ашылатын «Мидағы Құдай дағы» жанды. Олар денсаулыққа ықпал етеді, тіпті нәтиже болмай қалса да».