Spiritualiteit is het cultiveren van dat wat eigen is aan de geest, zijn vermogen om verenigende visies te projecteren, om alles met al het andere te verbinden, om alles met elkaar en met de oorspronkelijke bron van zijn te verbinden en opnieuw te verbinden. Het is elke houding en activiteit die de uitbreiding van het leven, de gemeenschap bevordert. Het is het cultiveren van dat wat Pierre Teilhard de Chardin het Goddelijke Medium noemde, waarin we bestaan, ademen en zijnNeurobiologen en hersenonderzoekers hebben vastgesteld dat de biologische basis van spiritualiteit zich in de frontale kwab van de hersenen bevindt. Ze hebben dit feit empirisch geverifieerd: telkens wanneer de meest globale contexten worden begrepen of een significante ervaring van heelheid optreedt, of ook wanneer men op een existentiële manier ultieme realiteiten benadert, die geladen zijn met betekenis en ervaringen voortbrengenDit fenomeen wordt de "Goddelijke Vlek" genoemd, een soort innerlijk orgaan waardoor de aanwezigheid van het onuitsprekelijke in de werkelijkheid wordt gevangen. Deze "Goddelijke Vlek" openbaart zich door immateriële waarden zoals solidariteit en een groter gevoel van waardigheid. Het ontwaken ervan is spiritualiteit laten ontstaan. Daarom moet spiritualiteitHet is niet God denken, maar Hem voelen. Hij wordt waargenomen als bezieling (in het Grieks betekent het een god in ons hebben), die ons meeneemt en ons gezond maakt. In de gezondheidszorg heeft spiritualiteit een eigen genezende kracht. Het versterkt kwaliteiten die zo valide zijn als intelligentie, libido, kracht, genegenheid, en zo positief als het leven liefhebben, in staat zijn tot vergeving, barmhartigheid en verontwaardiging in het gezicht vanNaast het erkennen van alle waarde van de bekende therapieën, van de werkzaamheid van de verschillende geneesmiddelen, is er nog een supplément d'ame, zoals de Fransen zouden zeggen, met een moeilijk te vertalen uitdrukking maar rijk aan betekenis. Het wil een aanvulling signaleren van wat al bestaat, maar die het versterkt en verrijkt met factoren die afkomstig zijn van een andere bron van genezing. Het gevestigde model vanDe geneeskunde heeft zeker niet het monopolie op genezing en op het begrijpen van de complexe toestand van de mens, zowel gezond als ziek. Het is hier dat spiritualiteit haar plaats vindt. Het versterkt het vertrouwen van de mens in de regeneratieve energieën van het leven, in de bekwaamheid van de arts en in de ijverige zorg van de verpleegkundige. We weten uit de psychologie van de diepgaande en uit de psychologieVertrouwen impliceert fundamenteel dat: "Het leven zin heeft, de moeite waard is, een innerlijke energie heeft die het voedt, het waardevol is. Dit vertrouwen hoort bij een spirituele visie op de wereld" (Waldow, Gezondheidszorg). Alle wetenschappers weten dat de werkelijkheid niet helemaal in onze concepten past. Niet zelden hebben artsen zelfUiteindelijk is het geloven dat het onzichtbare en onberekenbare deel uitmaakt van het zichtbare en voorspelbare. Een grotere kracht is het geloof dat men zich onder Gods vriendelijke blik voelt en dat men zich, als zonen en dochters, in de palm van zijn hand bevindt. Dit is waar de "God-vlek in de hersenen" die zich in dergelijke overtuigingen openbaart, wordt verlevendigd. Ze dragen bij aan gezondheid, zelfs in de onvermijdelijkheid van eenontknoping."