Spiritualitas nyaéta budidaya naon anu pantes pikeun sumanget, kamampuanana pikeun ngajantenkeun visi anu ngahijikeun, ngahubungkeun sadayana sareng sadayana, pikeun nyambungkeun sareng nyambungkeun deui sagala hal sareng anu asli. sumber mahluk. Éta unggal sikep sareng kagiatan anu ni'mat perluasan kahirupan, komuni. Éta ngokolakeun naon anu disebut Pierre Teilhard de Chardin salaku Lingkungan Ilahi, dimana urang aya, ngambekan sareng naon urang. Neurobiologists sarta peneliti otak geus ngaidentifikasi yén dasar biologis spiritualitas perenahna di lobus frontal otak. Aranjeunna diverifikasi kanyataan ieu sacara émpiris: iraha waé kontéks anu paling global direbut, atanapi pangalaman anu signifikan tina totalitas lumangsung, atanapi ogé nalika realitas pamungkas, sarat ku harti sareng anu ngahasilkeun pangalaman panghormatan, bakti sareng hormat, dideukeutan ku cara anu eksistensial, aya nyaéta geter anu luhur dina hertz neuron. Aranjeunna nyebat fenomena ieu salaku 'titik Tuhan', sajenis organ internal anu ngalangkungan ayana Ineffable dina kanyataanana. 'Titik Tuhan' ieu diungkabkeun ku nilai-nilai anu teu nyata sapertos solidaritas sareng rasa harkat anu langkung ageung. Ngahudangkeun éta ngamungkinkeun spiritualitas timbul. Ku alatan éta, spiritualitas teu mikir ngeunaan Allah, tapi ngarasakeun manéhna. Hal ieu katarima salaku sumanget (dina basa Yunani hartina ngabogaan dewa di jero), nu nyandak urang jeung ngajadikeun urang cageur. Dina kasehatan, spiritualitaseta boga kakuatan penyembuhan sorangan. Éta ningkatkeun kualitas anu sah sakumaha intelegensi, libido, kakuatan, kaasih, sareng positip sapertos kahirupan asih, sanggup ngahampura, welas asih sareng ambek-ambekan dina nyanghareupan kateuadilan dunya. Salian recognizing sagala nilai therapies dipikawanoh, efektivitas ubar béda, masih aya hiji supplément d'ame, sakumaha urang Perancis bakal nyebutkeun, ngagunakeun ekspresi anu hese narjamahkeun, tapi euyeub ku harti. Manehna hayang sinyal pelengkap naon geus aya, tapi nu reinforces tur enriches eta ku faktor datang ti sumber séjén penyembuhan. Modél kadokteran anu ditetepkeun pasti henteu gaduh monopoli pikeun nyageurkeun sareng ngartos kaayaan manusa anu kompleks, sakapeung séhat, sakapeung gering. Di dieu spiritualitas mendakan tempatna. Ieu reinforces dina jalma, mimiti sagala, kapercayaan dina énergi regenerative hirup, dina kompetensi dokter jeung dina miara rajin perawat atawa perawat. Urang terang tina psikologi jero sareng psikologi transpersonal ngeunaan nilai terapi kapercayaan. Kapercayaan dasarna nunjukkeun yén: 'Hirup ngagaduhan hartos, éta patut, éta gaduh énergi internal anu nyoco sorangan, éta berharga. Kayakinan sapertos kitu mangrupikeun pandangan spiritual dunya' (Waldow, Perawatan Kaséhatan). Sadaya élmuwan terang yén kanyataanana henteu sapinuhna pas kana konsép urang. Teu jarang, dokter sorangananu amazed di kumaha gancang batur cageur. Di jerona, éta percanten yén anu teu katingali sareng anu teu katingali mangrupikeun bagian tina anu katingali sareng anu tiasa diprediksi. Kakuatan anu langkung ageung nyaéta iman perasaan dina kaayaan pandangan Allah sareng janten, sapertos putra sareng putri, dina dampal leungeun-Na. Di dieu 'titik Allah dina uteuk' anu diungkabkeun dina kapercayaan sapertos kitu dihidupkeun. Aranjeunna nyumbang kana kaséhatan, sanajan dina inevitability tina hiji hasilna. "