अध्यात्म म्हणजे आत्म्यासाठी काय योग्य आहे याची जोपासना करणे, एकात्म दृष्टान्त प्रक्षेपित करण्याची क्षमता, प्रत्येक गोष्टीशी प्रत्येक गोष्टीचा संबंध जोडणे, सर्व गोष्टी एकमेकांशी आणि मूळ गोष्टींशी जोडणे आणि पुन्हा जोडणे. असण्याचा स्रोत. ही प्रत्येक वृत्ती आणि क्रियाकलाप आहे जी जीवनाच्या विस्तारास, सहवासाला अनुकूल करते. पियरे टेलहार्ड डी चार्डिन यांनी दैवी वातावरण ज्यामध्ये आपण अस्तित्वात आहोत, श्वास घेतो आणि जे आहोत तेच ते जोपासत आहे. न्यूरोबायोलॉजिस्ट आणि मेंदू संशोधकांनी ओळखले आहे की अध्यात्माचा जैविक आधार मेंदूच्या पुढच्या भागामध्ये आहे. त्यांनी या वस्तुस्थितीची प्रायोगिकरित्या पडताळणी केली: जेव्हा जेव्हा सर्वाधिक जागतिक संदर्भ टिपले जातात, किंवा संपूर्णतेचा महत्त्वपूर्ण अनुभव येतो, किंवा जेव्हा अंतिम वास्तविकता, अर्थाने भरलेली असते आणि ज्यातून पूजनीय, भक्ती आणि आदराचे अनुभव येतात, तेव्हा अस्तित्वात्मक मार्गाने संपर्क साधला जातो. न्यूरॉन्सच्या हर्ट्झमध्ये उच्च कंपन आहे. त्यांनी या घटनेला 'गॉड पॉइंट' म्हटले, एक प्रकारचा आतील अवयव ज्याद्वारे वास्तविकतेतील अक्षम्य उपस्थिती कॅप्चर केली जाते. हा ‘गॉड पॉईंट’ एकता आणि मोठे प्रतिष्ठेची भावना यासारख्या अमूर्त मूल्यांद्वारे प्रकट होतो. जागृत करणे म्हणजे अध्यात्म निर्माण होऊ देणे होय. म्हणून अध्यात्म म्हणजे देवाचा विचार नाही तर त्याला अनुभवणे. हे उत्साह (ग्रीक भाषेत याचा अर्थ आतमध्ये देव असणे) म्हणून समजले जाते, जे आपल्याला घेऊन जाते आणि आपल्याला निरोगी बनवते. आरोग्यसेवा, अध्यात्मातत्याची स्वतःची एक उपचार शक्ती आहे. हे बुद्धिमत्ता, कामवासना, सामर्थ्य, आपुलकी, आणि प्रेमळ जीवनासारखे सकारात्मक, क्षमा, दया आणि जगाच्या अन्यायाचा सामना करताना क्रोध करण्यास सक्षम असण्याचे गुण वाढवते. ज्ञात थेरपीचे सर्व मूल्य ओळखण्याव्यतिरिक्त, वेगवेगळ्या औषधांची प्रभावीता, अद्याप एक पूरक डी'मे आहे, जसे फ्रेंच म्हणेल, असे अभिव्यक्ती वापरून जे भाषांतर करणे कठीण आहे, परंतु अर्थाने समृद्ध आहे. तिला आधीपासून अस्तित्वात असलेल्या पूरकतेचे संकेत द्यायचे आहेत, परंतु जे बरे होण्याच्या दुसर्‍या स्त्रोताकडून येणार्‍या घटकांसह ते मजबूत आणि समृद्ध करते. वैद्यकशास्त्राच्या प्रस्थापित मॉडेलमध्ये गुंतागुंतीची मानवी स्थिती, कधीकधी निरोगी, कधीकधी आजारी, बरे करणे आणि समजून घेणे यावर मक्तेदारी नाही. इथेच अध्यात्माला स्थान मिळते. हे व्यक्तीमध्ये, सर्व प्रथम, जीवनाच्या पुनरुत्पादक उर्जेवर, डॉक्टरांच्या सक्षमतेवर आणि परिचारिका किंवा परिचारिका यांच्या परिश्रमपूर्वक काळजीमध्ये आत्मविश्वास वाढवते. ट्रस्टच्या उपचारात्मक मूल्याचे सखोल मानसशास्त्र आणि ट्रान्सपर्सनल सायकोलॉजी आम्हाला माहित आहे. ट्रस्टचा मूलभूत अर्थ असा आहे की: 'जीवनाला अर्थ आहे, ते सार्थक आहे, त्यात आंतरिक ऊर्जा आहे जी स्वतःला खायला देते, ती मौल्यवान आहे. असा आत्मविश्वास जगाच्या अध्यात्मिक दृष्टिकोनाशी संबंधित आहे’ (वॉल्डो, हेल्थ केअर). सर्व शास्त्रज्ञांना माहित आहे की वास्तव आपल्या संकल्पनांमध्ये पूर्णपणे बसत नाही. क्वचितच नाही, डॉक्टर स्वतःकोणी किती लवकर बरे होते हे पाहून आश्चर्यचकित होतात. खोलवर, तो विश्वास आहे की अदृश्य आणि अभेद्य हे दृश्यमान आणि अंदाज करण्यायोग्य भाग आहेत. देवाच्या दयाळू नजरेखाली आणि त्याच्या हाताच्या तळहातावर पुत्र आणि मुलींसारखे असण्याचा विश्वास ही मोठी शक्ती आहे. अशा समजुतींतून प्रकट होणारा ‘मेंदूतील देवस्थान’ इथे जिवंत होतो. परिणामाच्या अपरिहार्यतेतही ते आरोग्यासाठी योगदान देतात.”