Kurator: architekt Evelien Bracke Nowa wystawa w Design Museum Gent (Belgia) celebruje twórczość Liny Bo Bardi dzięki największej kolekcji jej mebli, jaką kiedykolwiek zaprezentowano w jednym miejscu.

Program rozpoczął się na 25 października Pod tytułem " Lina Bo Bardi i Giancarlo Palanti, Studio d'Arte Palma 1948-1951 ", ma 41 sztuk brazylijskiego modernisty i ma nadzieję na ustanowienie Bo Bardi mistrzem wszystkich zawodów, którego filozofia holistyczna obejmuje kilka obszarów.

"Jej twórczość wykracza poza architekturę czy design - stworzyła cały wszechświat" - mówi kurator wystawy. "Pokaz nie tylko spełnia rolę krytyczny przegląd wkładu Liny Bo Bardi w architekturę, design, edukację i praktykę społeczną, ale także prezentuje jej prace publiczności spoza specjalistycznej dziedziny architektury".

Poniżej możesz sprawdzić pięć dokonanych przez Bracke wyborów przełomowych dzieł z Palma Art Studio i wyjaśnienie, w jaki sposób wyprzedzały one swoją epokę :

Krzesła MASP zaprojektowane dla audytorium Museu de Arte de São Paulo, 1947 r.

"Potrzeba zmaksymalizowania ograniczonej przestrzeni dostępnej w audytorium pierwszego muzeum MASP skłoniła Linę Bo Bardi do zaplanowania audytorium z prostymi, wygodnymi meblami, które można szybko i łatwo usunąć" - wyjaśnił Bracke.

Aby sprostać tym wymaganiom, Lina stworzyła krzesło, które można było układać w stosy, gdy potrzebna była cała przestrzeń audytorium. pierwszy, który działał w ten sposób Jego uruchomienie nastąpiło z drewno jacaranda .

Materiał, lokalny i bardzo trwały, został użyty jako podstawa i wykończony skórzana tapicerka podczas gdy późniejsze wersje używały sklejka e płótno jako łatwiej dostępne materiały.

Podobnie jak wiele mebli Bo Bardi, krzesła zostały stworzone na zamówienie, co oznaczało, że musiały być ograniczona dystrybucja .

Fotele na trójnogu Palma Studio, 1949 r.

"Na projekt tego fotela Bo Bardi i Palanti wpłynęło użycie Indyjskie sieci które można znaleźć na łodziach pływających po rzekach północnej Brazylii" - powiedział Bracke. "Opisała je jako skrzyżowanie łóżka i siedziska , zauważając, że: "jego wspaniałe dopasowanie do kształtu ciała i falujący ruch sprawiają, że jest to jedno z najdoskonalszych urządzeń do odpoczynku".

Podczas gdy początkowe iteracje utworu wykorzystywały drewno na ramę obok siedzenia zwisającego z płótno lub gruba skóra ta lżejsza wersja miała metalowa podstawa .

W notatce napisanej przez Pietro Maria Bardi (mąż Liny) po śmierci żony opisał jej podejście do budynków i mebli jako nierozerwalnie ze sobą związane: "Dla Liny zaprojektowanie krzesła oznaczało poszanowanie architektury. Podkreślała architektoniczny aspekt mebla i widziała architekturę we wszystkich przedmiotach".

Stół i trzy krzesła w kształcie żyrafy zaprojektowane dla restauracji Casa do Benin, 1987 r.

"Po okresie Studio Palma, Bo Bardi projektowała meble prawie wyłącznie do budynków publicznych, które stworzyła, zgodnie ze swoją ideą 'biednej architektury'" - powiedział Bracke. Termin ten odnosi się do wykorzystania minimum materiałów e skromny aby utworzyć największy wpływ w nadziei na wyeliminowanie "kulturowego snobizmu" na rzecz "bezpośrednich i surowych rozwiązań".

"Przykładem tego są krzesła i stoły Giraffe, które zaprojektowała dla restauracji w ogrodzie muzeum Casa do Benin w Salvadorze" - kontynuował Bracke. "Podkreśliły one również znaczenie, jakie przywiązywała do mebli w swoim szerszym programie architektonicznym, poza pracą studyjną".

Utwory, opracowane we współpracy z jego asystentami Marcelo Ferraz e Marcelo Suzuki są produkowane do dziś przez brazylijską markę Dpot i mogą być wypróbowane przez odwiedzających wystawę w Gent Design Museum.

Fotel wypoczynkowy zaprojektowany dla Casa Valéria Cirell, po 1958 r.

Jedyny wyjątek od Pojedyncze skupienie "Wyprodukowała ten leżak dla swojej przyjaciółki Valérii Cirell, której dom zbudowała w dzielnicy mieszkalnej São Paulo" - powiedział Bracke.

Utwór składa się z Zdejmowana skórzana tapicerka zawieszony na struktura żelaza "Charakterystyczna rama przypomina kultowe krzesło motylkowe" - kontynuuje Bracke - "a ostatnie badania przeprowadzone przez mediolańską galerię Nilufar dowodzą, że faktycznie stworzyła tę koncepcję kilka lat wcześniej, prawdopodobnie w okresie Palma Studio".

Krzesła zaprojektowane dla SESC Pompéia, lata 80. XX wieku

Aby zrozumieć koncepcję "architektury ubogiej" Bo Bardiego, wystarczy przeanalizować strukturę centrum sportowo-kulturalnego SESC Pompéia - dawnej fabryki bębnów stalowych, której zewnętrzny wygląd surowy beton pozostawiła praktycznie nienaruszone, ale przerywane przez Skośne okna i wiadukty .

"Lina zastosowała te same pomysły w swoich meblach" - powiedział Bracke. "Widać to w stołach i krzesłach, które zaprojektowała dla SESC Pompéia, które są wykonane z grubych drewnianych klocków i desek".

"Używała sosny, rodzaju ponowne zalesianie który jest bardzo trwały. Jego przyjaciel, inżynier chemik Vinicio Callia Zbadałem ten materiał i odkryłem, że można go używać, gdy jest młody, w wieku około ośmiu lat, po obróbce i związaniu za pomocą określonej formuły chemicznej" - kontynuował Bracke.

Ponieważ materiał spełniał wymagania wymagania estetyczne i praktyczne Bo Bardi zaczęła używać go do wszystkiego, od sof po stoliki dla dzieci, podczas gdy, jak zawsze w swojej pracy, kierowała się naturalne właściwości materiału.