De tijd vliegt. Ja, dat is waar, maar als we niet elke week een pauze hebben, krijgen we het gevoel dat we in een draaikolk zitten, zonder stop. Vrije tijd - met bioscoop, feestjes, opwinding - is een mogelijkheid om uit de routine te stappen. Het betekent niet altijd rusten en energie aanvullen voor een nieuwe werkperiode. Maar we kunnen van de oude religies leren hoe we heilige pauzes kunnen cultiveren.

Sommigen steken kaarsen en wierook aan, drinken wijn, terwijl anderen zich onthouden van alcohol en zelfs van eten. Er zijn mensen die zich afzonderen van alles en zij die zich verzamelen rond de overvloedige tafel of het altaar. Voor velen is stoppen met werken fundamenteel, terwijl velen die dag wijden aan vrijwilligerswerk.

Er zijn verschillende rituelen, maar het idee dat doordringt tot de dag die gewijd is aan religieuze oefeningen is min of meer hetzelfde: een werkcyclus afsluiten met een speciale dag of een moment dat aan God is gewijd.

Zich uitkleden uit het script dat we elke dag herhalen, zelfs in onze vrije tijd, en ons met de ogen van het hart tot onszelf en onze naaste wenden, is een houding die energie geeft, emoties weer in evenwicht brengt en het geloof vernieuwt - zelfs als je geen religie aanhangt. Een dag reserveren voor spiritualiteit maakt deel uit van de conceptie van elke cultuur die een kalender heeft. Bijna alle volkeren hebben een moment vantoewijding aan God, die het einde van de ene cyclus en het begin van de andere inluidt", zegt professor theologie Fernando Altemeyer Júnior van de Pauselijke Katholieke Universiteit van São Paulo.

Tegenwoordig zijn we slaven van de klok en het is niet moeilijk om de week te beginnen en te eindigen zonder een moment te hebben gehad om in contact te zijn met onze diepste emoties of om te bidden. Het is echter in die momenten dat de ziel wordt gevoed en zo rusten we zachtjes uit en sluiten vrede met de tijd. "De mens is niet alleen gemaakt om te produceren, te vervaardigen, te werken, maar om te zijn en te rusten. Zijn vervulling isIn de stilte van het hart relativeert de mens zijn vermogens en ontdekt hij dat hij in staat is tot intelligentie, schoonheid en liefde", zegt Jean-Yves Leloup, een Franse priester en filosoof, in zijn boek De kunst van het opletten (ed. Versus).

Hier lees je hoe elk van de religies deze heilige rustrituelen cultiveert.

Islam: Vrijdag: dag van rust en gebed

Moslims wijden de vrijdag aan God. In landen waar deze religie overheerst (zoals Saoedi-Arabië, de bakermat van de islam), is dit de wekelijkse rustdag. Het is de dag van de week waarop Adam werd geschapen door Allah (God). Wie onderwijst is de sjeik (priester) Jihad Hassan Hammadeh, vicevoorzitter van de World Assembly of Islamic Youth, gevestigd in São Paulo.

De islam ontstond met de openbaring van het heilige boek, de Koran, aan de profeet Mohammed (Mohammed) rond het jaar 622. De Koran, die de wetten bevat met betrekking tot het religieuze en burgerlijke leven, leert dat er maar één God is, die de mens moet dienen om recht te hebben op de hemel en niet gestraft te worden in de hel. Om dit te doen moeten vijf verplichte grondbeginselen in acht worden genomen: getuigen dat er maar één God is;vijf keer per dag bidden; 2,5% van je nettowinst aan de behoeftigen geven; vasten tijdens de maand Ramadan (de negende maand, bepaald door de negen volle maanstanden te tellen); minstens één keer in je leven de pelgrimstocht naar Mekka maken, de stad waar de profeet Mohammed werd geboren, in het huidige Saoedi-Arabië. In landen waar de islam niet de dominante godsdienst is, mogen beoefenaars werken in deVrijdag, maar ze moeten 45 minuten alle activiteiten staken, te beginnen om 12.30 uur, wanneer de wekelijkse bijeenkomst in de moskee begint, waarin ze samen bidden en luisteren naar de preek van de sjeik. Wie dichtbij de moskee is, is verplicht om deel te nemen. En wie ver weg is, moet stoppen met wat hij aan het doen is en bidden.

Daarnaast zijn maandagen en donderdagen - dagen waarop de Profeet Mohammed stopte met eten - gereserveerd voor vasten als een vorm van zuivering van lichaam, geest en ziel. Bij deze gelegenheden mogen aanhangers van de islam van zonsopgang tot zonsondergang geen vast of vloeibaar voedsel eten of seksuele relaties hebben. "Het is een manier om de materiële wereld aan de kant te zetten en dichter bij God te komen,hernieuwd geloof en trouw aan Hem," zegt de sjeik, "want op een strikt individuele manier weten alleen de persoon zelf en God of het vasten is vervuld."

Jodendom: Sabbat: Het ritueel van de vijf zintuigen

De oorsprong van het jodendom gaat terug tot 2100 voor Christus, toen Abraham een opdracht van God kreeg om zijn volk te leiden, maar de organisatie van de religie vond pas vele jaren later plaats, toen God aan de profeet Mozes de Tien Geboden doorgaf, een reeks wetten met betrekking tot sociale aspecten, eigendomsrechten, etc. De joden volgen de wetten van het Oude Testament. Een van deze voorschriften isGod zegende de zevende dag en heiligde die, want op deze dag rustte God van al het werk van de schepping," zegt de tekst.

Voor Joden heeft rust een diepe betekenis en is het verre van synoniem met het hedendaagse concept van vrije tijd. Het is een dag om te ontspannen, te lezen, te wandelen, een rustige wandeling te maken met een speciaal persoon, te bidden en met de familie samen te komen voor een rustige maaltijd. Geen drukte - en vooral geen werk. Joden horen niet te werken en in geen geval bedienden te hebben die deOp deze dag staakt de Jood alle activiteiten van de dagen van de week waarop hij zijn brood verdient. En omdat de Hebreeuwse kalender maankalender is, begint de dag bij maansopgang, dat wil zeggen, Sjabbat gaat van zonsondergang op vrijdag tot zonsondergang op zaterdag," legt Michel Schlesinger uit, assistent van het rabbinaat van de Congregation Israelita Paulista.sociale functie, in een tijd waarin slavenarbeid geen wekelijkse vrije dagen toestond, legt Michel uit.

De dag eindigt met een ceremonie die Havdla wordt genoemd. De betekenis van dit woord is scheiding: het symboliseert de scheiding van deze speciale dag van de andere dagen van de week. Het is een ritueel waarbij het de bedoeling is om de vijf zintuigen te stimuleren: de deelnemers observeren het vuur van een kaars, voelen de hitte ervan, ruiken de geur van kruiden, proeven wijn en luisteren aan het einde naar het geluid van de vlam die in de wijn wordt gedoofd. Dit alles omdat,Tijdens Sjabbat ontvangen de Joden een nieuwe ziel, die weggaat als ze eindigt, waardoor de persoon die energie nodig heeft om de week die begint aan te kunnen. Zo markeren ze de afsluiting van de ene cyclus en het begin van een andere.

Christendom : Zondag: De Dag des Heren

Katholieken over de hele wereld houden de zondag als de dag voor spirituele devotie. Ze volgen de leer van de Bijbel, inclusief het Nieuwe Testament (het verslag van de apostelen over de tijd van Jezus Christus op aarde). De zondagpauze is zo'n belangrijke gelegenheid dat er een apostolische brief, genaamd Dies Domine, is geschreven door paus Johannes Paulus II in mei 1998.Dit is het belangrijkste historische feit voor ons katholieken, omdat het het moment was waarop God de mensheid redde," legt pater Eduardo Coelho uit, coördinator van de aartsbisschoppelijke communicatiepastorie van São Paulo.

In zijn brief bevestigt de paus dat dit een dag van grote vreugde moet zijn, voor de verrijzenis van Christus, en een tijd voor verbroedering met de familie en met degenen die samenkomen voor de viering van de Heilige Mis, die herinnert aan episodes uit het heilige leven van Christus, het verhaal vertelt van zijn offers en zijn verrijzenis. Jezus werd begraven op vrijdag en op de ochtend van de derde dag, zondag,is opgestaan naar het eeuwige leven.

Volgens de pauselijke brief zouden de gelovigen moeten vermijden om op die dag te werken, hoewel het niet verboden is, zoals wel gebeurt in andere christelijke godsdiensten (sommige pinkstergelovigen bijvoorbeeld). Voor de paus hebben katholieken iets van de oorspronkelijke betekenis van de zondag verloren, verstrooid tussen de genoegens van vermaak of ondergedompeld in het werk. Daarom vraagt hij hen om hun toewijding aan God terug te krijgen, door de zondag zelfs te gebruiken omZoals de Bijbel beschrijft, is Gods rust na de schepping een moment van contemplatie van zijn werk, waar mensen deel van uitmaken en waar ze eeuwig dankbaar voor moeten zijn.