Είναι το σπίτι απλώς μια λέξη ή είναι κάτι που κουβαλάτε μέσα σας;

Αυτό είναι το ερώτημα που παρουσιάζεται στην αρχή της ταινίας " Nomadland "Υποψήφια για έξι βραβεία στα Όσκαρ του 2021 και φαβορί για την καλύτερη ταινία, η ταινία αφηγείται την ιστορία των Αμερικανών νομάδων - ανθρώπων που άρχισαν να ζουν σε αυτοκίνητα μετά την οικονομική κρίση του 2008.

Σε μορφή ημι-μυθοπλαστικού ντοκιμαντέρ, η ταινία έχει μόνο δύο επαγγελματίες ηθοποιούς στο καστ. Οι υπόλοιποι είναι πραγματικοί νομάδες που ερμηνεύουν τον εαυτό τους στην εργασία, κάποιοι από αυτούς αναγκάζονται να αναζητήσουν προσωρινές θέσεις εργασίας σε διάφορες πόλεις και άλλοι αναζητούν επίσης μια πιο οικονομικός, βιώσιμος και ελεύθερος τρόπος ζωής Ζουν με ρόδες, εξερευνώντας τους δρόμους της χώρας και τις συνδέσεις που κάνουν στη διαδρομή.

Στη Βραζιλία, ο παραλληλισμός απομακρύνεται σχεδόν πάντα από τον ρομαντισμό. Η περιοχή γύρω από τον σταθμό Brás, στο Σάο Πάολο, είναι ένα παράδειγμα. Τα οχήματα που είναι σταθμευμένα στην άσφαλτο φιλοξενούν οικογένειες και ζώα: μια εναλλακτική λύση για όσους δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο στην πόλη.

Το χειρότερο ναυάγιο είναι να μην φύγεις

Αλλά, όπως και στην ταινία του Ζάο, υπάρχουν και οι κάτοικοι τροχόσπιτων του ταξιδιωτικό πνεύμα Αυτή είναι η περίπτωση του ζευγαριού Eduardo και Irene Passos, το περιπετειώδες πνεύμα των οποίων αναδύθηκε μετά από ένα ταξίδι με ποδήλατο από το Σαλβαδόρ στο João Pessoa. Το πάθος για το ταξίδι παρέμεινε, αλλά η Irene δεν προσαρμόστηκε στα πετάλια και σύντομα μπήκε στη ζωή τους η Aloha, το σκυλάκι. Η λύση που βρέθηκε; Ταξιδεύοντας με kombi !

"Κοιμόμασταν στο βαν, μαγειρεύαμε, κάναμε τα πάντα σε αυτό... ήταν πραγματικά το σπίτι μας. Όταν δεν ήμασταν σε αυτό, κάναμε εκδρομές για να γνωρίσουμε τον τόπο. Παίρναμε ποδήλατα, stand up paddleboards και σανίδες του σερφ στο πορτμπαγκάζ", λέει η Irene.

Ένα από τα πιο ξεχωριστά μέρη αυτής της ιστορίας είναι ότι το kombi ήταν συναρμολογούνται από τους ίδιους Το αυτοκίνητο διαθέτει καθίσματα Ford Ka στο μπροστινό μέρος, δεξαμενή νερού 50 λίτρων, νεροχύτη, πρίζες, κλιματιστικό και ψυγείο (το οποίο τροφοδοτείται από ηλιακή πλάκα που φορτίζει μια σταθερή μπαταρία). Επιπλέον, το αυτοκινούμενο έχει ένα κρεβάτι που μετατρέπεται σε καναπέ και μερικά ντουλάπια από ξύλο.

"Η καθημερινή ζωή στο kombi είναι παρόμοια με τη ζωή σε ένα κανονικό σπίτι, αλλά κάθε μέρα η θέα από το παράθυρο είναι διαφορετική. Μόνο που δεν έχεις τις "πολυτέλειες" που στις μέρες μας έχουν γίνει ανάγκη για πολλούς. Στην περίπτωσή μας, δεν υπήρχαν μεγάλες δυσκολίες, γιατί η επιθυμία να ζήσουμε αυτή την εμπειρία ήταν μεγαλύτερη", λέει η Irene.

Εάν επιθυμείτε αυτόν τον τρόπο ζωής, ωστόσο, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για ορισμένες προκλήσεις. Στην περίπτωση του Eduardo και της Irene, η μεγαλύτερη ήταν να αντέχετε τις υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας και να στέκεστε όρθιοι.κρεβάτι - και ο οποίος έζησε υπέροχα", συμβουλεύει το ζευγάρι.

"Κατά τη γνώμη μας, πρέπει να υπάρξει αποδέσμευση από τη συμβατική ρουτίνα, τις ευκολίες της διαβίωσης σε ένα σπίτι και την τυπική έννοια της ανασφάλειας που μας επιβάλλουν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Πρέπει να έχετε το θάρρος Το χειρότερο ναυάγιο είναι να μην φύγεις, είπε ο Amyr Klink".

Ο Eduardo και η Irene σκόπευαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους με το kombi, που το αποκαλούσαν χαϊδευτικά Dona Dalva, αλλά με την πανδημία, έπρεπε να ριζώσουν. Μετά από ένα χρόνο που ζούσαν με ρόδες, βρήκαν ένα όμορφο μέρος στο Itacaré, στα νότια της Bahia, και έχτισαν ένα σπίτι στη μέση του Ατλαντικού Δάσους. Σήμερα το όχημα χρησιμοποιείται ως μέσο μεταφοράς και για εκδρομές στις παραλίες.

Διασχίζοντας μονοπάτια

Ο Αντόνιο Ολίντο και η Ραφαέλα Ασπρίνο είναι από εκείνους τους ανθρώπους που όλοι σκέφτονται: "έπρεπε να συναντηθούν". Είχε ήδη ταξιδέψει τέσσερις ηπείρους από το ποδήλατο Το 2007 διασταυρώθηκαν όταν ένας κοινός φίλος τους σύστησε ο ένας στον άλλον, επειδή ο Αντόνιο χαρτογράφησε μια διαδρομή που είχε ήδη κάνει η Ραφαέλα: το Ο δρόμος της πίστης Ήταν η αρχή μιας ζωής γεμάτης ταξίδια, συνεργασίες και ελευθερία.

Μέχρι τότε, ο Αντόνιο είχε ήδη ζήσει μέσα σε ένα Camper Ταϊτή τοποθετημένο σε ένα F1000 και τώρα ζούσε σε ένα Invel Εκτός από τους ντόπιους, το αυτοκινούμενο ήταν επίσης το σπίτι για την έναρξη του προγράμματος ποδηλατικού τουρισμού του διδύμου, το οποίο συνίσταται στη χαρτογράφηση και την κατασκευή οδηγών ποδηλατικών περιηγήσεων για τους δυο τους, η πώληση των οποίων αποτελεί πηγή εσόδων τους.

Αυτάρκης - με κουζίνα δύο εστιών, φούρνο, ζεστό ντους, τουαλέτα με κατσαρόλα, πλυντήριο ρούχων, μετατροπέα και ηλιακό θερμοσίφωνα - το Invel έγινε μικρό αφού ο Antonio και η Rafaela αύξησαν την παραγωγή βιβλίων, οδηγών και ντοκιμαντέρ. Γνωρίζοντας ότι έπρεπε να αλλάξουν οχήματα, επέλεξαν ένα φορτηγάκι Agrale, πιο στιβαρό, με απλούστερο μηχανικό σύστημα και σχετικά μικρό μέγεθος σε σχέση με τοάλλα φορτηγά.

Καθώς είχαν ήδη την εμπειρία της διαβίωσης σε τροχούς στο παρελθόν, ήξεραν ήδη τι ήθελαν για το επόμενο σπίτι τους. αρχιτεκτονική .

"Με το αυτοκίνητο στα χέρια, προσδιορίζουμε τις δομές του οχήματος όπου πρέπει να στηριχθεί η συναρμολόγηση, ώστε να ορίσουμε τους περιορισμούς και τις δυνατότητες. Σχεδιάζουμε τις αναλογίες των επιθυμητών χώρων σε κλίμακα 1:1 στο πάτωμα του οχήματος και μερικές φορές χρησιμοποιούμε ακόμη και χαρτόνι για να προσομοιώσουμε τους τοίχους και τους κενούς χώρους. Με αυτόν τον τρόπο προσαρμόζουμε και καθορίζουμε κάθε σπιθαμή στο έργο, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τιςΜας πήρε περίπου έξι μήνες για να σχεδιάσουμε και να κατασκευάσουμε το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, το οποίο επίσης κατασκευάστηκε από εμάς, από το αμάξωμα, τις ηλεκτρικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις, τους τοίχους, την επένδυση, την ταπετσαρία, τη βαφή και τη θερμομόνωση", λέει.

Για αυτούς, ήταν σημαντικό να εξετάσουν τις λειτουργικότητα, άνεση και βάρος των υλικών Σήμερα, το Agrale διαθέτει κουζίνα (με κουζίνα και ψυγείο), τραπεζαρία, υπνοδωμάτιο και κρεβάτι, πλήρες μπάνιο (με ηλεκτρικό ντους), πλυντήριο ρούχων, αποθηκευτικό χώρο και πολλά άλλα.

"Σταματήσαμε να ζούμε στο τροχόσπιτο μόνο όταν αρχίσαμε να ζούμε στη σκηνή για να πάμε σε ποδηλατικές περιπέτειες σε άλλες χώρες", λέει η Rafaela. Σήμερα το ζευγάρι έχει ήδη κάνει αμέτρητα ταξίδια μέσα και έξω από τη Βραζιλία και αγαπάει το καθένα: "Κάθε μέρος έχει κάτι ξεχωριστό και αξιοσημείωτο. Μπορούμε να πούμε ότι τα μέρη που δεν αναγνωρίζονται από τον μαζικό τουρισμό είναι τα αγαπημένα μας, επειδή διατηρούν την αυθεντικότητα του τόπου πιο ζωντανή. πολιτισμός, τρόπος ζωής και φύση Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε πάντα να μαθαίνουμε περισσότερα.

Το σπίτι είναι μικρό, αλλά η αυλή είναι μεγάλη

Όπως ο Eduardo και η Irene, έτσι και ο Antonio και η Rafaela πιστεύουν ότι όσοι θέλουν να ακολουθήσουν αυτόν τον τρόπο ζωής πρέπει να είναι πρόθυμοι να κάνουν κάποιες θυσίες: "Πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει αλλαγή αξιών, όπως λένε, "το σπίτι είναι μικρό, αλλά η αυλή είναι μεγάλη"", λένε.

Λένε ότι δεν σκέφτονται να επιστρέψουν για να ζήσουν σε παραδοσιακά σπίτια και ότι τα επόμενα ταξίδια θα είναι με δύο ρόδες: "Πρόθεσή μας είναι, μόλις επιλυθεί αυτή η κατάσταση, να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι με ποδήλατο. Αλλά προς το παρόν δουλεύουμε πάνω στην αγωνία μας για να μπορέσουμε να ισορροπήσουμε και να πραγματοποιήσουμε δραστηριότητες που είναι σύμφωνες με τις κοινωνική απομόνωση ".

Απλά ένα αγόρι από τη Λατινική Αμερική με ένα ποδήλατο

Ο Beto Ambrósio είναι μεγάλος θαυμαστής του Antonio και της Rafaela. Φωτογράφος με πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής του ήταν να κάνει μακρινά ταξίδια με ποδήλατο Η συνειδητοποίηση ξεκίνησε όταν μια μέρα ο ιδιοκτήτης μιας αθλητικής μάρκας πίστεψε την ιδέα του Beto και είπε ότι θα τον χρηματοδοτούσε σε ένα ταξίδι μέσω Λατινική Αμερική .

"Δούλευα σε ένα καφέ. Μια μέρα πήρα το βιβλίο ενός τύπου που γύρισε με ποδήλατο τη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 2000. Το διάβαζα και ήρθε ο Tadeu, ο τύπος που μου άλλαξε τη ζωή. Ήθελε να δώσει προβολή στο brand. Ήξερε ότι είχα κάνει δύο ποδηλατικά ταξίδια γύρω από τη Βορειοανατολική Αμερική, γύρισε σε μένα και μου είπε "Ρομπέρτο, ας στήσουμε ένα project, κάνεις ένα ταξίδι γύρω από τη Λατινική Αμερική και θα σου δώσωΔεν μπορώ καν να εξηγήσω τι ένιωσα. Επτά μήνες μετά από εκείνη τη συζήτηση, το 2012, έφυγα για να ταξιδέψω. Χρησιμοποίησα αυτούς τους μήνες για να σχεδιάσω, να ορίσω τη διαδρομή, να αγοράσω εξοπλισμό και να φύγω", λέει.

Χωρίς να ξέρει να μιλάει ισπανικά, ο Beto ρίχτηκε στις χώρες hispanohablantes "Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν το αίσθημα της μεγαλύτερης ελευθερίας που έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου, να κοιτάζω το ποδήλατο και να βλέπω ότι υπήρχαν όλα όσα χρειαζόμουν για να ζήσω. Το αίσθημα της ελαφρότητας, της ελευθερίας, της αποστασιοποίησης, της έλλειψης ανησυχίας, η ζωή πολύ ελαφριά από κάθε άποψη", λέει.

Αφού επέστρεψε στη Βραζιλία, ο Beto αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο Συγκέντρωσε χρήματα και αγόρασε ένα αυτοκίνητο με τις ιστορίες που είχε ζήσει και τα τοπία που είχε φωτογραφίσει. kombi για να μπορεί να εκθέτει και να πουλάει τα προϊόντα του σε εκθέσεις στο Σάο Πάολο, αλλά και για να διασκεδάζει.

"Εμφανίστηκε ένα υπέροχο kombi, που είχε ήδη κρεβάτι, ψυγείο και κλιματιστικό. Μόνο μπάνιο δεν είχε, αλλά είχε σχεδόν τα πάντα. Και είναι το όνειρό μου να ζήσω σε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, ήταν πάντα το όνειρό μου. Το αγόρασα", είπε. Αλλά ο Beto κατέληξε να μείνει μόνο ενάμιση χρόνο με το kombi, λόγω της πανδημίας, και το κληρώνει μεταξύ των ακολούθων του στο Instagram.

Είχε κάνει ταξίδια σε παραλίες και κάμπινγκ πριν από αυτό, χρησιμοποιώντας το αυτοκινούμενο ως κατοικία και μεταφορικά μέσα Και ονειρεύεται μια μέρα να επιστρέψει σε αυτόν τον τρόπο ζωής: "Αν μια μέρα αποκτήσω ένα, σκέφτομαι να ζήσω για λίγο. Θα ήθελα να ζήσω αυτή την εμπειρία του να ζεις σε ένα αυτοκίνητο και να έχεις μια απλή, βιώσιμη, φτηνή, οικονομική ζωή. Η ζωή είναι πιο ελαφριά όταν κουβαλάς λιγότερα πράγματα", λέει.

"Όταν σκέφτομαι το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, δεν σκέφτομαι τόσο πολύ να ταξιδέψω τον κόσμο με αυτό, γιατί είναι πιο περίπλοκο να διασχίσεις τον ωκεανό. Η ιδέα μου είναι να το έχω εδώ, στη Βραζιλία, στα νοτιοανατολικά και νότια. Από καιρό σε καιρό, προφανώς, θα κάνω κάποια ταξίδια στα βορειοανατολικά, στο Minas Gerais. Αλλά χρησιμοποιώντας το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο ως τρόπο ζωής, ως σπίτι για να ζήσετε Θέλω πραγματικά να δω τον κόσμο με ποδήλατο, οπότε θα μπορούσα να αφήσω το τροχόσπιτό μου παρκαρισμένο και να πάω στην Ασία, και μετά να επιστρέψω και να ζήσω στο τροχόσπιτο. Έτσι το βλέπω", προσθέτει ο Beto.