"Heb je jezelf ooit gevonden in de grote intimiteit van de stilte?" Teder maar stellig, weerklinkt de vraag van de non Coen onder de aanwezigen in de Taikozan Tenzuizenji Tempel, het hoofdkwartier van de Zen-Boeddhistische Zendo Brasil Gemeenschap, gelegen in de Pacaembu wijk van São Paulo.core is opgericht door religieuzen, verbonden aan de Sotoshu Zen-Boeddhistische traditie. De leer komt oorspronkelijk uit China, maar werd naar Japan gebracht door Meester Eihei Dogen (1200-1253). De inzet van deze afstammingslijn is het bestendigen van de leer van Shakyamuni Boeddha, een verlicht man die zo'n 2600 jaar geleden in India leefde en het opperste ontwaken bereikte door het beoefenen van zazen, het doel dat daar centraal staat. "Als je de geest tot rust wilt brengen,Onze orde is niet contemplatief", waarschuwt de missionaris in een van haar toespraken. Zazen kan door iedereen beoefend worden, ongeacht hun religie. In mijn eerste ervaring met deze meditatielijn had ik een vaag idee van wat me te wachten stond. Ik wist alleen dat ik in kleermakerszit zou gaan zitten, met mijn gezicht naar een muur en een paar minuten stil zou blijven zitten. Dat is alles. En"Zazen is je bewust zijn van jezelf en het levensweb waarin we oorzaken, voorwaarden en gevolgen zijn", leert Coen.

Zittend op een rond kussen dat geschikt is voor oefeningen (een zafu genoemd), met mijn benen in de lotus- of halflotushouding (waarbij de rechtervoet op de knie van het linkerbeen staat en de linkervoet op de vloer), mijn knieën rustend op de vloer en mijn rug rechtop in een stevige en comfortabele houding, herinner ik me de begeleiding over hoe om te gaan met gedachten: "Ze komen en gaan. Soms kalm, soms onrustig.Laat ze volgen. De geest zal nooit leeggemaakt worden. Je zult alleen de positie van de waarnemer innemen. En je kunt ervoor kiezen om niet vast te blijven zitten in de mentale activiteit". Dan herinner ik me de triade van het zenboeddhisme: observeren, handelen en transmuteren. "Hoe geweldig is het om de geest te kennen en in staat te zijn om hem op de juiste manier te gebruiken, in het besef dat emoties natuurlijk zijn. Wat we doen met wat we voelen is de grote vraag", benadrukt denon.

Het is wat ik probeer te doen, bereid om door te zetten, ondanks de spanningen die ik voel in verschillende delen van het lichaam, het ongemak dat wordt veroorzaakt door de onbeweeglijkheid, evenals de luide muziek buiten en een steltkluut die naar mijn voorhoofd vliegt. Het is belangrijk om het verlangen om te bewegen te weerstaan om het ongemak onmiddellijk te verlichten. Deze leertijd vergezelt ons zelfs in het leven", legt de Wahô non uit,Van het vermogen om als een berg te staan tot onthechting met betrekking tot verlangens, gevoelens en gewaarwordingen die besluiten om ons op het juiste moment te bezoeken - en snel weer voorbijgaan, zoals alles - tot het ceremoniële dat de beoefening in de tempel begeleidt, alles is een gelegenheid om zen te leven, dat wil zeggen, om je bewust te worden van elk gebaar.

Het is geen toeval dat onderzoek een verband legt tussen deze training en stressvermindering, verbeteringen in de behandeling van panieksyndroom en de ontwikkeling van hersengebieden die te maken hebben met compassie en liefde. "Vandaag voel ik me gevoeliger en opmerkzamer in interpersoonlijke relaties", zegt zakenman Victor Amarante uit São Paulo, die sinds drie maanden een adept is.Ik voel me in balans en verbonden. Ik waardeer de subtiliteit van alles wat is... Ik ben gewoon", somt ze op, ongeacht welk geluid of welke afleiding van buitenaf dan ook. Het belangrijkste, volgens non Coen, is oefenen om te oefenen. Zonder grote verwachtingen. Gewoon aandachtig blijven, moment na moment.

Hoe doe je het?

- Kies een rustige plek, thuis, op het werk of buiten, 's ochtends, 's middags of 's avonds. Je kunt zitten met je benen gekruist op de zafu (knieën rusten op de vloer) of knielen en zitten met je zitbeenknobbels rustend op een laag krukje. Je kunt ook op de rand van een stoel zitten of zelfs op de rand van het bed, met je knieën iets onder je heupen en je voeten plat.op de vloer en uitgelijnd bij de schouders.

- Bepaal de beschikbare tijd - in het begin slechts vijf minuten - en zet een zachte wekker. Met ervaring kun je de meditatieperiode verlengen tot 40 minuten. Vaak worden de hersenen zo getraind dat een wekker niet meer nodig is.

- Met je ogen op een kier en je gezichtsveld in een hoek van 45 graden (het is belangrijk om je ogen niet te sluiten om je bewust te blijven van het huidige moment), kijk je naar een muur zonder afleidingen. Houd je ruggengraat recht, je schouders naar achteren en je kin naar beneden, waardoor het middenrif zich kan openen en de doorgang van prana - vitale energie - wordt vergemakkelijkt.

- Doe de kosmische mudra (de achterkant van de vingers van de linkerhand rustend op de vingers van de rechterhand en de toppen van de duimen raken elkaar zachtjes aan; beginners kunnen hun schoot als steun gebruiken). dit gebaar versterkt de staat van aandacht. sluit na drie diepe ademhalingen de mond en adem op een natuurlijke manier door de neusgaten. observeer dan de bewegingen van de geest, zonder ze te controleren. laat ze gaan.